Od Redakcji: Artykuł zawiera same zalecenia z oryginalnej publikacji, wydanej w języku polskim jako wydanie specjalne 3/2007 "Medycyny Praktycznej". Pominięto: streszczenie, opis metodyki, uzasadnienia zaleceń, niektóre dodatki, podziękowania i kierunki przyszłych badań, deklaracje sprzeczności interesów oraz piśmiennictwo.
Powiązane materiały audiowizualne
Skróty:
ALI – ostre uszkodzenie płuc, ARDS – zespół ostrej niewydolności oddechowej, ECMO – pozaustrojowe natlenianie krwi, ESICM – European Society of Intensive Care Medicine, FiO2 – zawartość tlenu w mieszaninie wdechowej, GRADE – Grades of Recommendation, Assessment, Development and Evaluation, HIT – małopłytkowość poheparynowa, MAP – średnie ciśnienie tętnicze, OCŻ – ośrodkowe ciśnienie żylne, OIT – oddziały intensywnej terapii, PaCO2 – ciśnienie parcjalne CO2 we krwi tętniczej, rhAPC – rekombinowane ludzkie aktywowane białko C, SCCM – Society of Critical Care Medicine, ScvO2 – wysycenie tlenem krwi w żyle głównej górnej, SvO2 – wysycenie mieszanej krwi żylnej tlenem, ZŻG – zakrzepica żył głębokich
Wprowadzenie
Sepsę definiuje się jako zakażenie z towarzyszącymi objawami ogólnoustrojowymi (ramka 1); ciężką sepsę – jako sepsę z towarzyszącą (spowodowaną przez sepsę) niewydolnością narządów lub hipoperfuzją tkanek (ramka 2), a wstrząs septyczny – jako hipotensję spowodowaną przez sepsę, utrzymującą się pomimo odpowiedniego uzupełniania płynów. Hipoperfuzję tkanek wywołaną przez sepsę definiuje się na podstawie stwierdzenia wstrząsu septycznego, zwiększenia stężenia kwasu mlekowego w osoczu lub skąpomoczu.