24.01.2011
Na podstawie: J.P. Nolan, J. Soar, D.A. Zideman, et al., on behalf of the ERC Guidelines Writing Group: European Resuscitation Council Guidelines for Resuscitation 2010. Section 1. Executive Summary
dr med. Miłosz Jankowski, dr med. Grzegorz Cebula
Resuscitation, 2010. DOI: 10.1016/j.resuscitation.2010.08.021
dr med. Miłosz Jankowski1, dr med. Grzegorz Cebula2
1 II Katedra Chorób Wewnętrznych Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
2 Katedra Anestezjologii i Intensywnej Terapii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
Od Redakcji: W tym opracowaniu pominięto resuscytację noworodków bezpośrednio po urodzeniu oraz postępowanie w ostrych zespołach wieńcowych bez zatrzymania krążenia, które jest zgodne z wytycznymi European Society of Cardiology.
Skróty: ALS – zaawansowane zabiegi resuscytacyjne, BLS – podstawowe zabiegi resuscytacyjne, CPR – resuscytacja krążeniowo-oddechowa, PEA – czynność elektryczna bez tętna, SaO2 – wysycenie tlenem hemoglobiny krwi tętniczej, VF – migotanie komór, VT – częstoskurcz komorowy
Podstawowe zabiegi resuscytacyjne (BLS)
Rozpoznanie zatrzymania krążenia i wzywanie pomocy
1. Zalecono szkolenie dyspozytorów pogotowia,
aby zgodnie z wcześniej ustalonym, precyzyjnym
protokołem uzyskiwali od osób wzywających
pomocy informacje o możliwym zatrzymaniu krążenia,
kierując się utratą przytomności i wystąpieniem
zaburzeń oddychania. Protokół powinien
zawierać także wskazówki umożliwiające dyspozytorowi
przekazanie świadkowi zdarzenia telefonicznej
instrukcji wykonywania uciśnięć klatki
piersiowej.