Czy u chorych z zakażeniem H. pylori poddawanych leczeniu eradykacyjnemu podawanie S. boulardii jest skuteczne?

Wpływ probiotyku Saccharomyces boulardii na skuteczność i skutki uboczne leczenia eradykacyjnego zakażenia Helicobacter pylori – przegląd systematyczny

14.02.2011

Omówienie artykułu: Meta-analysis: the effects of Saccharomyces boulardii supplementation on Helicobacter pylori eradication rates and side effects during treatment

H. Szajewska, A. Horvath, A. Piwowarczyk

Alimentary Pharmacology & Therapeutics, 2010; 32: 1069–1079

Opracowali: dr med. Małgorzata Bała, prof. Roman Jaeschke MD MSc

Konsultowały: prof. dr hab. med. Hanna Szajewska, dr med. Andrea Horvath, II Katedra Pediatrii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Skróty: Hp – Helicobacter pylori, NNT – number needed to treat, RB – korzyść względna, RR – ryzyko względne

Wprowadzenie

W leczeniu zakażenia Helicobacter pylori (Hp) metodą pierwszego wyboru jest tzw. potrójna terapia eradykacyjna, polegająca na stosowaniu klarytromycyny, amoksycyliny i inhibitora pompy protonowej. Jednakże z powodu narastającej oporności bakterii na antybiotyki wyniki tego schematu leczenia nie są satysfakcjonujące. Ponadto 5–30% chorych zgłasza występowanie objawów niepożądanych. Jedną z metod przezwyciężenia tych problemów jest podawanie probiotyków.

Wybrane treści dla pacjenta

Zespół krótkiego jelita Zespół krótkiego jelita to stan po wycięciu lub wyłączeniu z pasażu pokarmu części lub całego jelita cienkiego, prowadzący do tak znacznego zmniejszenia wchłaniania, że odżywianie drogą przewodu pokarmowego nie pozwala na utrzymanie stanu zdrowia pacjenta. W leczeniu stosuje się przede wszystkim żywienie pozajelitowe w domu.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (colitis ulcerosa) Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG, colitis ulcerosa) jest chorobą zapalną błony śluzowej odbytnicy lub odbytnicy i okrężnicy, prowadzącym w cięższych przypadkach do powstania owrzodzeń. Należy do grupy nieswoistych chorób zapalnych jelit o niewyjaśnionej przyczynie. Głównym objawem choroby jest biegunka, często z domieszką krwi. Choroba przebiega z rzutami (zaostrzeniem objawów) i remisją. Leczenie colitis ulcerosa ma charakter przewlekły i polega na zapobieganiu nawrotom oraz na łagodzeniu przebiegu zaostrzeń.
Helicobacter pylori Zakażenie bakterią Helicobakter pylori jest powszechne – występuje ona u większości dorosłej populacji Polski. Zakażenie wiąże się z występowaniem choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, ale samo zakażenie nie jest jednoznaczne z wystąpieniem objawów ani choroby. Istnieją nieinwazyjne metody wykrywania zakażenia, bez konieczności wykonywania gastroskopii.
Dieta w chorobie wrzodowej Odpowiednia dieta jest ważnym elementem wspomagającym leczenie farmakologiczne i łagodzącym objawy chorobowe.
Biegunka infekcyjna Biegunka infekcyjna jest chorobą spowodowaną przez czynnik zakaźny, która zwykle samoistnie, stopniowo ustępuje, nawet przed zasięgnięciem porady lekarza.
Biegunka wirusowa Na całym świecie ostre biegunki wywołane przez czynniki zakaźne, głównie wirusy i bakterie, rzadziej pierwotniaki, są po zakażeniach górnych dróg oddechowych najczęstszą chorobą ludzi w każdym wieku. Biegunki wirusowe występują ze zbliżoną częstością zarówno w krajach rozwijających się, jak i rozwiniętych, gdyż są znacznie bardziej zaraźliwe od biegunek bakteryjnych – do zakażenia wystarcza spożycie już 10–100 wirusów.
Biegunka bakteryjna Zakażenia bakteryjne umiejscawiają się głównie w jelicie grubym, dlatego stolce w biegunkach bakteryjnych zwykle są niezbyt obfite, natomiast zawierają patologiczne domieszki, takie jak śluz, ropę lub krew. Biegunki bakteryjne przenoszą się drogą pokarmową i są znacznie mniej zaraźliwe niż biegunki wirusowe.
Biegunki wywołane przez patogenne szczepy Escherichia coli Szczepy Escherichia coli mają zdolność do wywoływania zapalenia jelita cienkiego i/lub jelita grubego. Odpowiednia kwasowość soku żołądkowego działa dezynfekująco i chroni do pewnego stopnia przed zakażeniem, dlatego na zakażenia patogennymi szczepami Escherichia coli są szczególnie podatne osoby z niską kwaśnością soku żołądkowego.
Zatrucie pokarmowe Większość przypadków zatrucia pokarmowego ustępuje w ciągu paru dni bez konieczności zgłaszania się do lekarza. Podstawowe znaczenie ma nawadnianie doustne. Jeżeli zatrucie przebiega ciężko, lekarz może zdecydować o leczeniu szpitalnym i nawadnianiu dożylnym. W niektórych rodzajach zakażeń bakteryjnych przewodu pokarmowego lekarz może wyjątkowo zlecić antybiotyki.
Objawy odwodnienia u dzieci i dorosłych Odwodnienie to stan, kiedy w organizmie znajduje się niedostateczna ilość wody. Łagodne odwodnienie wiąże się z występowaniem wzmożonego pragnienia i może szybko ustąpić, jeśli człowiek wypije odpowiednią ilość płynów. Odwodnieniu sprzyjają niektóre choroby (np. cukrzyca), a także zaawansowany wiek lub wiek dziecięcy. Ciężkie odwodnienie wymaga natychmiastowego leczenia szpitalnego

Czy u chorych z zakażeniem H. pylori poddawanych leczeniu eradykacyjnemu podawanie S. boulardii jest skuteczne?

Wpływ probiotyku Saccharomyces boulardii na skuteczność i skutki uboczne leczenia eradykacyjnego zakażenia Helicobacter pylori – przegląd systematyczny