W bieżącym wydaniu uwzględniono także badanie ultrasonograficzne i obrazowanie techniką rezonansu magnetycznego (magnetic resonance – MR) w badaniach przesiewowych oraz w badaniach diagnostycznych raka piersi.
Jak odróżnić skręcenie stawu skokowego od złamania kości? Które dzieci wymagają konsultacji ortopedycznej? Kiedy konieczny jest opatrunek gipsowy?
Autorzy przedstawiają mechanizmy kardiotoksyczności, objawy sercowo-naczyniowe i postępowanie w zatruciu marihuaną, amfetaminą i jej pochodnymi, kokainą i heroiną oraz morfiną i innymi opioidami.
Większość z tych chorób rozpoznają ginekolodzy, dermatolodzy i pediatrzy, ale wiedzę dotyczącą ich diagnostyki powinien posiadać każdy lekarz, który ma kontakt z dziećmi – podkreśla dr hab. n. med. Wojciech Baran.
Drgawki są objawem alarmującym i mogą stanowić zagrożenie życia. Ważne jest, aby pediatrzy potrafili rozpoznać, które epizody napadów prawdopodobnie są napadami padaczkowymi, oraz wiedzieli, które napady wymagają natychmiastowej diagnostyki. Znajomość semiologii napadów padaczkowych może pomóc w ustaleniu wczesnego rozpoznania i leczeniu.
Celem artykułu jest przegląd aktualnych publikacji na temat wrodzonych pierścieni naczyniowych oraz przedstawienie najnowszych osiągnięć w zakresie badań obrazowych.
Ze względu na międzynarodowy charakter badań medycznych i dostęp do ich wyników, kryteria oceny czynników predykcyjnych w raku piersi stosowane w Polsce przynajmniej od początku XXI nie odbiegają od poziomu europejskiego czy światowego.
Nagła utrata widzenia, przejściowe zaniewidzenie, błyski w oku, światłowstręt, podwójne widzenie czy zaburzenia czynności źrenic, czy też charakterystyczne ubytki w polu widzenia to często spotykane objawy, z którymi pacjenci zwracają się o pomoc do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, jak i do specjalisty.
Niewątpliwie złotym standardem w badaniu stanu anatomicznego jajowodów jest laparoskopia. Metoda ta ma jednak pewne ograniczenia – twierdzi prof. Andrzej Starczewski.
Wgłobienie jelita nie jest kazuistyczną jednostką chorobową i z tego względu temat ten należy cyklicznie poruszać na łamach czasopism medycznych. Biorąc pod uwagę kategorię wieku, pacjenci z wgłobieniem często trafiają do chirurga dziecięcego, znacznie rzadziej – do chirurga ogólnego, dlatego przypomnienie charakterystyki tej jednostki chorobowej jest niezwykle potrzebne.
Znajomość zaburzeń i zagrożeń, jakie mogą się pojawić w okresie nauki, oraz fakt, że większości z nich można zapobiec, powinny skutkować większym zaangażowaniem personelu medycznego w działania profilaktyczne, takie jak wczesne wykrywanie problemów oraz działania edukacyjne.
Ból oka jest jednym z częstych objawów, z którymi pacjenci zgłaszają się po pomoc. Lekarz pierwszego kontaktu może prowadzić postępowanie samodzielnie w niektórych przypadkach.
Drżenie – mimowolne, rytmiczne i oscylacyjne ruchy części ciała – jest najczęstszym zaburzeniem ruchowym w praktyce klinicznej.
Ropień okołomigdałkowy jest najczęstszą infekcją tkanek miękkich głowy i szyi u młodych dorosłych, występującą pomimo rozpowszechnionego stosowania antybiotyków w leczeniu zapalenia migdałków i zapalenia gardła. Zakażenie to może występować we wszystkich grupach wiekowych, ale najwyższą zapadalność obserwuje się u osób dorosłych w 20.-40. r.ż.
W artykule przedstawiono aktualną wiedzę dotyczącą diagnostyki i leczenia drgawek gorączkowych (DG). Szczegółowo omówiono algorytmy postępowania klinicznego w DG prostych i złożonych, opisano DG proste plus, kontrowersje dotyczące zależności pomiędzy DG a stwardnieniem hipokampa, związek DG ze złożonymi zespołami chorobowymi, a także omówiono wyniki ostatnich badań epidemiologicznych dotyczących stanu padaczkowego występującego w następstwie DG.
Zaburzenia odżywiania są częstym i poważnym problemem u osób w wieku podeszłym i obejmują zarówno niedożywienie oraz wyniszczenie, jak i nadwagę oraz otyłość.
Dokładne badanie przedmiotowe jamy ustnej może ujawnić zmiany wskazujące na obecność leżącej u ich podłoża choroby ogólnoustrojowej i pozwolić na jej wczesne rozpoznanie i leczenie.
Celem tego artykułu jest ułatwienie Czytelnikowi zrozumienia etiologii i patofizjologii sinicy oraz omówienie diagnostyki różnicowej.