Pozytonowa tomografia emisyjna (positron emission tomography - PET) stanowi jeden z najważniejszych kroków naprzód w dziedzinie obrazowania w onkologii. W pierwszej części artykułu, opublikowanej w "Medycyny Praktycznej – Onkologii" 4/2010, omówiono zasadę działania PET, informacje uzyskiwane za pomocą tej metody obrazowania (także w przypadku skojarzenia z TK), jej ograniczenia oraz rodzaje stosowanych znaczników. W drugiej części, ukazującej się w bieżącym zeszycie, przedstawiono wyniki stosowania PET i PET/TK w przypadku konkretnych nowotworów złośliwych.
Pozytonowa tomografia emisyjna (positron emission tomography - PET) stanowi jeden z najważniejszych kroków naprzód w dziedzinie obrazowania w onkologii. W pierwszej części artykułu omówiono zasadę działania PET, informacje uzyskiwane za pomocą tej metody obrazowania (także w przypadku skojarzenia z tomografią komputerową [TK]), jej ograniczenia oraz rodzaje stosowanych znaczników. W drugiej części, która ukaże się w następnym numerze "Medycyny Praktycznej – Onkologii", przedstawione zostaną wyniki stosowania PET i PET/TK w przypadku konkretnych nowotworów złośliwych.
W ostatnich latach pojawiło się wiele nowych możliwości wykorzystania związków chemicznych znakowanych radionuklidami w leczeniu celowanym. Wśród nich należy wymienić nowe koncepcje leczenia raka tarczycy za pomocą radioaktywnego jodu, zastosowanie znakowanych radionuklidami monoklonalnych przeciwciał lub specjalnie zaprojektowanych peptydów. W artykule przedstawiono stan obecny i perspektywy rozwoju leczenia celowanego nowotworów hematologicznych i litych z użyciem radionuklidów.