Jak, w wielkim skrócie, zmiany objętości osocza wpływają na odpowiedź hormonalną, głównie z serca. Okazuje się, że zarówno przetaczanie płynów, jak i odwadnianie mają wpływ na receptory znajdujące się w prawym sercu.
Pomimo braku przekonujących dowodów diuretyki pętlowe są szeroko stosowane w przypadku AKI, co ma swoje pozytywne i negatywne strony. Poznaj wady i zalety utrzymywania bilansu płynowego diuretykami w przypadku AKI.
Przeszczepienie nerek to najczęściej wykonywana operacja w transplantologii. Niewątpliwie od przebiegu śródoperacyjnego zależy rokowanie pacjenta i przeżycie przeszczepu. Czy użycie zbilansowanych krystaloidów ma znaczenie dla przeżycia przeszczepu?
Niestety, nie wszyscy specjaliści prowadzący RRT mają wspólne cele terapii nerkozastępczej. W tym materiale przeczytają Państwo, jak nefrolodzy i anestezjolodzy różnie ustalają parametry ultrafiltracji i co nimi kieruje.
Ostre uszkodzenie nerek w przebiegu sepsy zwiększa śmiertelność, długość hospitalizacji i częstość powikłań. Jak definiować SA-AKI, jaka jest patofizjologia, jak powinna wyglądać płynoterapia w SA-AKI oraz kiedy stosować terapie pozaustrojowe w SA-AKI?
Podsumowanie postępowania diagnostycznego i terapeutycznego dla neurologów.
Chciałbym zainteresować Czytelników wybranymi mechanizmami działania obu grup leków na poziomie tkankowym i komórkowym, co może pomóc w zrozumieniu podłoża spektakularnych i wielokierunkowych korzyści klinicznych wynikających ze stosowania leków należących do obu grup.
Lekarze rodzinni pełnią istotną rolę w identyfikacji pacjentów z AKI i w ich leczeniu ambulatoryjnym. Dobra komunikacja pomiędzy lekarzami rodzinnymi i specjalistami oraz szybki dostęp do badań diagnostycznych i leczenia mają kluczowe znaczenie w zmniejszeniu skutków AKI.
Przewlekła choroba nerek (PChN) oraz jej zaawansowane postacie dotyczą ok. 8–14% ogółu populacji krajów wysokorozwiniętych. Jak wskazuje polskie badanie POLSENIOR, po 65. roku życia PChN definiowana jako trwały ubytek wartości przesączania kłębuszkowego (eGFR) <60 ml/min/1,73 m2 dotyczy 21% osób w tej grupie wiekowej.
Częstość występowania przewlekłej choroby nerek (PChN) w populacji zwiększa się wraz z wiekiem; obecnie szacuje się, że na PChN choruje nawet 50% osób po 70. roku życia. Najczęstszymi przyczynami PChN w krajach rozwiniętych są cukrzyca, nadciśnienie tętnicze i otyłość.
Istnieją naukowe dowody potwierdzające tezę, że osoby w starszym wieku znacznie częściej niż osoby młodsze wymagają uzupełniającej farmakoterapii w celu skutecznego kontrolowania dokuczliwych objawów OAB.
Ze względu na stosunki topograficzne pomiędzy narządami miednicy mniejszej zarówno samo występowanie, jak i leczenie operacyjne chorób narządów płciowych wiąże się z ryzykiem zaburzeń czynnościowych lub uszkodzeń anatomicznych końcowych odcinków dróg moczowych.
Powikłania kardiologiczne dotyczą 40–60% chorych na chorobę Fabry’ego, zarówno kobiet, jak i mężczyzn, stanowiąc ważną przyczynę przedwczesnego zgonu.
Menopauzalny zespół moczowo-płciowy to termin odnoszący się do różnorodnych objawów menopauzalnych, dotyczących zarówno układu płciowego (pieczenie, suchość lub ból), jak i funkcji seksualnych (brak nawilżenia, dyskomfort) oraz układu moczowego (parcie naglące, dyzuria oraz nawracające zakażenia układu moczowego).
Od 2018 roku spodziewano się istotnych zmian jeśli chodzi o leczenie chorych na raka nerkowokomórkowego. Czy przedstawione w bieżącym roku wyniki badań potwierdzają te oczekiwania i co może ulec zmianie w zalecanym postępowaniu?
Chociaż białkomocz jest zazwyczaj łagodny i przebiega w przejściowej lub ortostatycznej postaci, to utrzymujący się białkomocz może być związany z poważnymi chorobami nerek.
W artykule przedstawiono wyniki dotychczasowych badań klinicznych dotyczących leczenia adiuwantowego i neoadiuwantowego chorych na RCC poddanych radykalnemu leczeniu operacyjnemu, z uwzględnieniem danych przedstawionych podczas dorocznego kongresu American Society of Clinical Oncology (ASCO) w 2018 roku.
Uważa się, że na wzrost ryzyka oraz zapadalności na udar niedokrwienny mózgu u kobiet w okresie pomenopauzalnym mają wpływ czynniki hormonalne, takie jak zmniejszenie stężeń estrogenów oraz względne zwiększenie stężeń androgenów.
Głównymi przyczynami PChN są cukrzyca, nadciśnienie tętnicze oraz kłębuszkowe zapalenie nerek. Zmiany skórne stwierdza się u większości chorych na PChN, w tym u niemal każdego ze schyłkową niewydolnością nerek (stadium 5 PChN).
Narodowa Fundacja Nerkowa w USA, grupa robocza Kidney Disease Outcomes Quality Initiative (K/DOQI ) sprecyzowała definicję przewlekłej choroby nerek (PChN), która upowszechniła się w Polsce i została zaakceptowana przez środowisko nefrologiczne. Kryteria rozpoznania i stadia progresji PChN mają również zastosowanie w przypadku uszkodzenia nerek powstałego u chorych na cukrzycę.