Jakie są mechanizmy ostrego uszkodzenia nerek? Jak leczyć zależnie od nasilenia choroby?
Jakie są przyczyny, objawy i leczenie nagłej hiperkaliemii u dzieci?
Jakie są różne postaci torbielowatości nerek? Jak postępować zależnie od postaci klinicznej?
Postępy w leczeniu rdzeniowego zaniku mięśni są bez wątpienia jednym z bardziej spektakularnych osiągnięć medycyny w ostatnich latach. Artykuł przybliża najważniejsze dane kliniczne i genetyczne oraz najnowsze strategie leczenia.
Które dzieci są obarczone największym ryzykiem kłębuszkowego zapalenia nerek po przebyciu infekcji? Jak długo mogą się utrzymywać poszczególne objawy i jak je monitorować?
W artykule opisano zalecenia dotyczące realizacji szczepień u pacjentów z zespołem hemolityczno-mocznicowym, idiopatycznym zespołem nerczycowym, wadami wrodzonymi nerek i układu moczowego oraz zakażeniami układu moczowego.
Chociaż białkomocz jest zazwyczaj łagodny i przebiega w przejściowej lub ortostatycznej postaci, to utrzymujący się białkomocz może być związany z poważnymi chorobami nerek.
Przedstawiamy kolejne zalecenia w ramach inicjatywy Choosing Wisely z różnych regionów świata. Tym razem zagadnienia dotyczące nefrologii.
Główne cechy diagnostyczne dzieci z ASD to deficyty w komunikacji społecznej oraz powtarzające się i ograniczone wzorce zachowań, zainteresowań oraz aktywności.
Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek jest uznawane za jedną z najpoważniejszych chorób o etiologii bakteryjnej u dzieci. W młodszych grupach wiekowych związane jest z dużym ryzykiem sepsy w ostrym okresie choroby, potencjalnym ryzykiem powstania blizn w nerkach oraz rozwojem odległych powikłań.
W artykule omówiono zmiany w programie powszechnych szczepień dzieci oraz dodatkowe zalecenia dotyczące dzieci z PChN. Przedstawiono także dostępne wyniki badań oceniających immunogenność poszczególnych szczepionek w tej grupie chorych.
W utrzymaniu stałego pH krwi uczestniczą układy buforowe krwi i tkanek, płuca oraz nerki.
U zdrowego człowieka niewielki białkomocz jest następstwem procesów filtracji kłębuszkowej oraz cewkowej reabsorpcji i sekrecji białka.
Kamica nerkowa u dzieci jest najczęściej następstwem ogólnoustrojowych zaburzeń metabolicznej, nerkowej lub endokrynnej regulacji homeostazy. Rzadziej jest wynikiem zmian składu moczu spowodowanym pierwotnym zakażeniem układu moczowego (ZUM).
Powyższy artykuł polecam wszystkim początkującym położnikom ultrasonografistom, neonatologom i pediatrom, a także radiologom.
Autorzy niniejszego artykułu skupili się na poprzedzających wystąpienie migreny tzw. dziecięcych zespołach okresowych, które uwzględniono w drugim wydaniu Międzynarodowej Klasyfikacji Bólu Głowy (International Classification of Headache Disorders, Second Edition – ICHD-II).
Rozpoznanie i leczenie ZUM u dzieci oraz ich obserwacja po chorobie stanowią ważne zagadnienia dla pediatrów ogólnych i wymagają podejmowania wielu decyzji. Aspekty dotyczące diagnostyki i leczenia zakażenia o ostrym przebiegu zostały dobrze poznane, dlatego możliwe było opracowanie zaleceń dotyczących pobierania moczu do badania, badań pomocniczych i stosowania antybiotyków.
Z wielu powodów zagadnienie tubulopatii – chorób spowodowanych dysfunkcją kanalików nerkowych – stanowi trudny problem diagnostyczno-leczniczy dla większości lekarzy.
Każde dziecko z pierwszym rzutem ZN należy przyjąć do szpitala w celu przeprowadzenia diagnostyki.