Jedynym wskazaniem do terapii lurasidonem jest rozpoznanie schizofrenii u osoby w wieku ≥18 lat. Istnieją jednak dane świadczące o jego skuteczości u pacjentów z depresją w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I.
W patomechanizmie obrzęku naczynioruchowego w istotnym stopniu uczestniczy bradykinina. Warto pamiętać, że risperidon zwiększaja jej stężenie i nie powinien być stosowany u pacjentów, u których w przeszłości wystąpiły polekowe działania niepożądane pod postacią obrzęku.
Interakcje leków często spotyka się w opiece podstawowej i zazwyczaj można je przewidzieć. Kluczowe dla bezpieczeństwa pacjenta jest zidentyfikowanie najważniejszych i klinicznie istotnych interakcji.
Autorzy podjęli próbę oceny zależności między występowaniem interakcji farmakologicznych z udziałem LPP a ryzykiem zgonu u osób starszych (mieszkających w domach opieki), u których rozpoznano istotne zaburzenia funkcjonowania poznawczego.
W piątym dniu po rozpoczęciu stosowania agomelatyny u pacjenta wystąpił ból głowy, który nie przechodził pomimo przyjmowania kolejno lub naprzemiennie: ibuprofenu, ketoprofenu, metamizolu i paracetamolu.
W przypadku opisanej pacjentki doszło do co najmniej dwóch niekorzystnych interakcji. Pierwszą z nich była interakcja pomiędzy tikagrelorem a melatoniną, druga natomiast dotyczyła skojarzenia zolpidemu z melatoniną.
Główną przyczyną ostrożności w stosowaniu metforminy jest brak wiarygodnych, randomizowanych badań dotyczących profilu bezpieczeństwa, wpływu metforminy na przebieg ciąży oraz jej związek z ryzykiem wystąpienia niekorzystnych zdarzeń położniczych u matki i płodu.
Opisany przypadek ilustruje i potwierdza, że u pacjentów leczonych duloksetyną bezwzględnie przeciwwskazana jest ciprofloksacyna.
Do Poradni Diabetologicznej na wizytę kontrolną zgłosiła się 46-letnia otyła pacjentka z cukrzycą typu 2. Przeczytaj opis przypadku.
Początkowo pacjentka zaczęła przyjmować dostępne bez recepty leki przeciwbólowe. Z uwagi na fakt, że ból języka nie ustępował, poddano ją konsultacji stomatologicznej, laryngologicznej, gastroenterologicznej i neurologicznej, podczas których nie ustalono żadnych odchyleń od stanu prawidłowego ani żadnych organicznych przyczyn bólu.
Zalecenia kliniczne zarówno PTD, jak i ADA jednoznacznie podkreślają rolę metforminy w terapii cukrzycy typu 2, preferując ją jako lek pierwszego wyboru, o ile nie istnieją przeciwwskazania do jej stosowania, a terapia ta jest dobrze tolerowana.
Wartości referencyjne stężenia witaminy B12 mieszczą się w zakresie 148–740 pmol/l. Wartości poniżej tego zakresu mogą wskazywać na niedobory.
Wysłuchaj odpowiedzi eksperta - farmakologa kinicznego dr. n. farm. Łukasza Łapińskiego.
Wysłuchaj wypowiedzi farmakologa klinicznego dr. n. farm. Łukasza Łapińskiego na temat zasad łączenia leków w terapii antyretrowirusowej u pacjentów zakażonych HIV.
Fragment Rekomendacji PTN AIDS dotyczący interakcji lekowych w terapii antyretrowirusowej u pacjentów zakażonych HIV. Odpowiedni dobór leków i ich dawek umożliwia osiągnięcie właściwego poziomu leków w surowicy zapewniającego skuteczne hamowanie replikacji wirusa oraz pozwala na uniknięcie ich działań niepożądanych.
Wysłuchaj wypowiedzi eksperta - farmakologa klinicznego dr. n. farm. Łukasza Łapińskiego.
Wysłuchaj wypowiedzi eksperta - farmakologa klinicznego dr. n. farm. Łukasza Łapińskiego.
Wywiad z farmakologiem klinicznym dr. n. farm. Łukaszem Łapińskim na temat polifarmakoterapii u pacjentów zakażonych HIV.
Metformina jest najczęściej stosowanym lekiem w terapii cukrzycy, a jej działania niepożądane są dość dobrze poznane. Jednym z rzadko występujących działań niepożądanych metforminy jest upośledzenie wchłaniania witaminy B12.
W wyniku jednoczesnego przyjmowania wielu grup leków, w tym zwłaszcza tych działających na funkcje ośrodkowego układu nerwowego może dochodzić do wielu interakcji zarówno farmakokinetycznych, jak i farmakodynamicznych, których konsekwencją jest najczęściej synergiczne nasilenie depresyjnego działania alkoholu i przyjmowanych leków.