Leczenie chorób przenoszonych drogą płciową. Część I: Choroby objawiające się owrzodzeniami narządów płciowych. Aktualne (2006 r.) wytyczne Centers for Disease Control and Prevention

18.02.2008
opracowanie na podstawie: Sexually transmitted diseases treatment guidelines, 2006
Kimberly A. Workowski, Stuart M. Berman; Centers for Disease Control and Prevention
Morbidity and Mortality Weekly Report, 2006; 55 (RR-11): 1–100

Patrz także:
Część II: Choroby przebiegające z zapaleniem szyjki macicy
Część III: Zapalenie narządów miednicy mniejszej
Część IV: Choroby związane z występowaniem upławów pochwowych

Skróty:
DFA – metoda immunofluorescencji bezpośredniej;
LGV – ziarnica weneryczna pachwin;
HIV – ludzki wirus niedoboru odporności;
HSV – wirus opryszczki;
OUN – ośrodkowy układ nerwowy;
PCR – łańcuchowa reakcja polimerazy;
VDRL – Venereal Disease Research Laboratory

W USA wśród młodych, aktywnych seksualnie osób zmiany owrzodzeniowe na narządach płciowych występują najczęściej w związku z opryszczką, kiłą i wrzodem wenerycznym. Wszystkie te choroby zwiększają ryzyko zakażenia ludzkim wirusem niedoboru odporności (human immunodeficiency virus – HIV). Należy pamiętać, że nie w każdym przypadku owrzodzenia narządów płciowych spowodowane są chorobą przenoszoną drogą płciową, a także o tym, że przyczynę owrzodzeń może stanowić więcej niż jedna z tych chorób.

Rozpoznanie ustalane na podstawie wywiadu i badania fizykalnego często nie jest wiarygodne. Dlatego u wszystkich pacjentów, u których wykryto zmiany owrzodzeniowe na narządach płciowych, należy wykonać testy w kierunku kiły (badania serologiczne oraz badanie mikroskopowe w ciemnym polu widzenia lub test bezpośredniej immunofluorescencji w kierunku Trepanoma pallidum) i opryszczki (hodowla lub badanie antygenu wirusa opryszczki [herpes simplex virus – HSV]), a w uzasadnionych przypadkach również w kierunku Haemophilus ducreyi (hodowla).

Lekarze często zmuszeni są rozpocząć terapię, zanim otrzymają wyniki badań diagnostycznych, ponieważ wczesne podjęcie leczenia zmniejsza ryzyko dalszego przenoszenia choroby, a także pozwala na uzyskanie lepszych wyników w przypadku zakażenia HSV. Podstawę terapii stanowi wówczas najbardziej prawdopodobna diagnoza, uwzględniająca kliniczny obraz choroby oraz dane epidemiologiczne. Jednak nawet wtedy, gdy przeprowadzono pełne postępowanie diagnostyczne, u co najmniej 25% pacjentów z owrzodzeniami narządów płciowych nie uzyskuje się potwierdzenia rozpoznania choroby w badaniach laboratoryjnych.

Wybrane treści dla pacjenta
  • Zaburzenia lękowe u dzieci i młodzieży
  • Choroba krwotoczna noworodków
  • Nadciśnienie tętnicze u ciężarnych
  • Choroby pasożytnicze układu oddechowego
  • Atopowe zapalenie skóry (AZS) u dzieci
  • Małopłytkowość w czasie ciąży
  • Moczenie u dzieci
  • Wrzód miękki
  • Alergia na leki u dzieci
  • Pokrzywka u dzieci

Gdzie kierować

Przedstawiamy aktualny wykaz dermatologicznych oddziałów klinicznych posiadających umowę z NFZ oraz dane kontaktowe konsultantów (stan na 01.05.2022 r.).

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.