W 2020 roku ukazały się interesujące publikacje dotyczące leczenia farmakologicznego i rewaskularyzacji u chorych z przewlekłymi zespołami wieńcowymi.
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa związana z chorobą nowotworową. Zakrzepowa plamica małopłytkowa o podłożu immunologicznym.
Wybrane publikacje z 2016 i początku 2017 r. dotyczą wskazań do diagnostyki wrodzonej i nabytej trombofilii, stosowania bezpośrednio działających doustnych antykoagulantów w profilaktyce ŻChZZ i rywaroksabanu jej leczeniu przewlekłym, leków swoiście odwracających działanie doustnych antykoagulantów niebędących antagonistami witaminy K oraz wskazań do przeciwkrzepliwej terapii pomostowej w okresie okołozabiegowym.
Autorka przedstawia wybrane publikacje z 2015 i początku 2016 roku dotyczące żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ), w tym rozpoznawania i leczenia zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej.
Przegląd najnowszych doniesień podzielono na zagadnienia: przewlekła mózgowo-rdzeniowa niewydolność żylna, choroby żył powierzchownych, kompresjoterapia, choroby żył głębokich i owrzodzenie podudzia.
Przegląd najnowszych doniesień dotyczących przewlekłej mózgowo-rdzeniowej niewydolności żylnej, zakrzepowego zapalenia żył powierzchownych, kompresjoterapii oraz żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
Autorka podsumowuje aktualizację polskich wytycznych profilaktyki i leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz omawia wybrane doniesienia z 2012 i początku 2013 roku.
Konieczność aktualizacji wiedzy medycznej zmusza do śledzenia postępów w danej dziedzinie medycyny. W przypadku flebologii rok 2011 przyniósł wiele ciekawych pozycji piśmiennictwa.
Rok 2011, w przeciwieństwie do 2010, nie obfitował w znaczące publikacje z zakresu leczenia tętnic szyjnych. Uwagę zasadniczo skupiono na komentowaniu wyników dwóch przełomowych wieloośrodkowych badań z randomizacją: The International Carotid Stenting (ICSS) i Carotid Revascularization Endarterectomy vs Stenting Trial (CREST) z 2010 roku.
Autorka omawia wybrane doniesienia z 2010 i początku 2011 roku dotyczące profilaktyki i leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
Podstawowe dane epidemiologiczne dotyczące przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych (PNKD) są od wielu lat ustalone. W starzejących się populacjach krajów rozwiniętych PNKD stanowi powszechny problem.
Na łamach czasopism chirurgicznych trwa dyskusja na temat zaburzeń żylnego krążenia mózgowego i domniemanego powiązania etiologicznego tej patologii ze stwardnieniem rozsianym.
Autorka omawia wybrane doniesienia z 2009 roku dotyczące pierwotnej małopłytkowości immunologicznej, hemofilii i żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
Wprowadzenie do praktyki klinicznej małoinwazyjnych technik zamykania żyły odpiszczelowej i odstrzałkowej zachwiało pozycją tradycyjnej chirurgicznej operacji żylaków z wysokim podwiązaniem i strippingiem niewydolnych głównych żył powierzchownych, żyły odpiszczelowej i odstrzałkowej.
W roku 2009 opublikowano długo oczekiwane wyniki badania The International Carotid Stenting Study porównującego udrożnienie (endarterectomia) tętnic szyjnych i stentowanie u chorych z objawowym zwężeniem.
Autorka na podstawie wytycznych i badań klinicznych opublikowanych w 2008 roku przedstawia nowości w zakresie immunologicznej plamicy małopłytkowej, hemofilii i choroby von Willebranda oraz żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
Rok 2008 obfitował w wiele wydarzeń z dziedziny chirurgii naczyniowej, stąd w niniejszym przeglądzie dotyczącym chorób i chirurgii tętnic zdecydowaliśmy się przedstawić, podobnie jak w latach ubiegłych, tylko najciekawsze osiągnięcia w leczeniu chromania przestankowego, chorób tętnic szyjnych i postępowaniu w przypadku tętniaków aorty brzusznej.
W 2008 roku ukazało się kilka interesujących publikacji i wartościowych opracowań zbiorczych. Główne tematy, którym poświęciliśmy niniejszy przegląd, to: częste choroby proktologiczne, takie jak choroba guzków krwawniczych czy szczelina odbytu; zagadnienia związane z nowoczesną chirurgią jelita grubego, a szczególnie z zabiegami minimalnie inwazyjnymi; problemy rehabilitacji pooperacyjnej chorych oraz zagadnienia z najdynamiczniej chyba rozwijającej się aktualnie dziedziny, czyli z zakresu geno- i proteomiki.