Przegląd publikacji obejmuje okres od 1.04.2022 r. do 3.04.2023 r.
W artykule omówiono m.in.: ryzyko powikłań ortopedycznych związanych z leczeniem hormonem wzrostu, zastosowania wydruków 3D w planowaniu przedoperacyjnym, korekcji skoliozy wczesnodziecięcej i wydłużaniu kończyn dolnych z użyciem magnetycznych gwoździ, korekcję stopy płasko-koślawej i chód na palcach.
Czy nowego wiemy o leczeniu GIO? Czy denosumab wpływa na zmiany strukturalne w RZS? O czym pamiętać w leczeniu osteomalacji?
W Polsce na osteoporozę choruje 4,8% całej populacji, a aż 83% kobiet z tym rozpoznaniem nie otrzymuje żadnego leczenia. Przeczytaj o aktualnych danych epidemicznych oraz o nowych strategiach terapeutycznych w osteoporozie.
Autor, prof. Piotr Głuszko, omawia najważniejsze krajowe i międzynarodowe wydarzenia wokół leczenia osteoporozy. Omawia także wyniki najnowszych badań.
Autor przedstawia wybrane publikacje z 2017 roku i początku 2018 roku dotyczące nowych leków i terapii sekwencyjnych, suplementacji witaminy D, przerywania leczenia denosumabem i leczenia osteoporozy w Polsce oraz nowe wytyczne amerykańskich towarzystw naukowych.
Autor przedstawia wybrane publikacje z 2016 roku i początku 2017, dotyczące leków przeciwosteoporotycznych, czasu leczenia farmakologicznego osteoporozy, postępowania u chorych ze złamaniami osteoporotycznymi oraz oceny ryzyka złamań.
Autor przedstawia wybrane publikacje dotyczące diagnostyki osteoporozy, oceny ryzyka złamań, przyczyn zwiększonego ryzyka złamań, diagnostyki różnicowej oraz leczenia przeciwosteoporotycznego.
W roku 2012 rozpoczęto wdrażanie polskich zaleceń diagnostycznych i terapeutycznych w osteoporozie, uwzględniających ocenę ryzyka złamań za pomocą polskiej wersji kalkulatora FRAX.
Stało się to, o czym od lat pisaliśmy w tym miejscu niemal w każdym kolejnym artykule. Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dn. 1 kwietnia 2011 roku (mimo daty nie był to wcale żart primaaprilisowy) powołano do życia, głównie na bazie szpitali uniwersyteckich, 14 ośrodków urazowych. Rozporządzenie to, jakkolwiek niedoskonałe, ma tę właśnie zaletę, że w ogóle jest.
Autorzy omawiają wybrane doniesienia z 2011 roku dotyczące diagnostyki oraz niefarmakologicznego i farmakologicznego leczenia osteoporozy.
Determinacja, z jaką chirurdzy ogólni i ortopedzi usiłują zatrzymać w swych objęciach traumatologię, jest godna najwyższego podziwu. Nieszczęście polega na tym, że w obu przypadkach traumatologia stanowi dla nich piąte koło u wozu, nasi szanowni Koledzy żyją bowiem innymi chorobami i z innych chorób.
W artykule omówiono wybrane doniesienia z 2009 roku dotyczące diagnostyki, profilaktyki i leczenia osteoporozy.
Autorzy przedstawiają wybrane doniesienia dotyczące rozpoznawania, profilaktyki i leczenia osteoporozy.
Dość powszechne jest przekonanie, że ludzie starsi nie tylko częściej ulegają urazom, ale że też ich skutki są u nich cięższe (dotyczy to przede wszystkim obrażeń głowy, klatki piersiowej i układu kostnego). Problem ten staje się coraz poważniejszy na całym świecie, ponieważ ludzie żyją dłużej i dłużej pozostają aktywni.