W artykule omówiono zagadnienia dotyczące leczenia zapalenia zatok przynosowych i bezdechu sennego, ryzyko infekcji górnych dróg oddechowych u dzieci po adenotonsylektomii, rolę probiotyków w zmniejszaniu częstości ostrych infekcji oraz ototoksycznego działania cisplatyny.
W artykule omówiono nowe dane kliniczne dotyczące m.in. wpływu stosowania szczepionek przeciwko pneumokokom oraz probiotyków na zachorowanie na ostre zapalenie ucha środkowego, leczenia nawracającego i wysiękowego zapalenia ucha środkowego oraz skuteczności adenoidektomii i tonsylektomii.
Autor przedstawia wybrane publikacje dotyczące patogenezy i epidemiologii reakcji alergicznych, mechanizmu anafilaksji, alergii na pokarmy oraz amerykańskie i europejskie wytyczne dotyczące chorób alergicznych.
Prof. Elżbieta Hassmann-Poznańska na podstawie aktualnych wytycznych przedstawia schemat postepowania w ostrym zapaleniu ucha środkowego, wysiękowego zapalenia ucha środkowego oraz ostrym zapaleniu zatok przynosowych u dzieci.
W 2012 roku przedstawiono kolejną, uzupełnioną wersję europejskiego stanowiska w sprawie zapalenia błony śluzowej nosa i zatok przynosowych (ZZP, rhinosinusitis) oraz polipów nosa (EPOS 2012).
Wirusowa choroba przeziębieniowa należy do najczęstszych chorób infekcyjnych we wszystkich grupach wiekowych. Ostatnio obserwuje się tendencję do zastępowania tej nazwy określeniem "zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych" (ZNZP [rhinosinusitis]) ze względu na ciągłość anatomiczną i czynnościową tych narządów.
Antybiotykoterapia w ostrym zapaleniu ucha jest najbardziej wskazana u dzieci <2. roku życia z obustronnymi zmianami lub wyciekiem z ucha.
Adenotonsylektomia znacząco i długotrwale zmniejsza nasilenie zespołu bezdechów w czasie snu.
U wielu dzieci z przewlekłym zapaleniem zatok po adenoidektomii obserwuje się istotne zmniejszenie lub ustąpienie dolegliwości i objawów.
Przesiewowe badania słuchu u noworodków pozwalają na wczesne rozpoczęcie leczenia, co z kolei często umożliwia normalny rozwój i edukację.
Przeglądając piśmiennictwo z roku 2007 dotyczące chirurgii laparoskopowej, wybraliśmy publikacje poświęcone leczeniu chorób: przełyku i połączenia przełykowo-żołądkowego, żołądka, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, śledziony, przepuklin, niedrożności.
Wybrane główne punkty
Wybrane główne punkty
Autorka na podstawie analizy wiarygodnych i przydatnych klinicznie publikacji w 2002 roku omówiła m.in. takie tematy, jak: wskazania do tonsylektomii i adenotomii; wysiękowe zapalenie ucha środkowego; refluks żołądkowo-przełykowy a choroby górnych dróg oddechowych; skuteczność skoniugowanej szczepionki przeciwko pneumokokom w zapobieganiu nawracającym zachorowaniom na zapalenie ucha środkowego; nosicielstwo bakterii chorobotwórczych na błonie śluzowej gardła.