Szczepienie wcześniaków w 2. miesiącu życia standardową dawką skojarzonej szczepionki przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi (bezkomórkowej [DTaP]) jest, w porównaniu z placebo, bezpieczne i nie zwiększa częstości bezdechów i bradykardii.
Karmienie piersią noworodków urodzonych w terminie porodu podczas nakłuwania pięty i pobierania krwi do badań przesiewowych skutecznie zmniejszało nasilenie bólu, w porównaniu z podaniem przed zabiegiem roztworu 25% glukozy.
U chorych z bólem pooperacyjnym podanie paracetamolu z kodeiną, w porównaniu z placebo, skuteczniej zmniejsza natężenie bólu i potrzebę zastosowania innego leku przeciwbólowego, ale zwiększa ryzyko łagodnych i przemijających zdarzeń niepożądanych.
Badania w małych grupach chorych sugerują, że skuteczność IVIG w leczeniu CIDP jest porównywalna ze skutecznością leczenia plazmaferezą i doustnego leczenia prednizolonem.
U chorych z ostrym bólem pooperacyjnym podanie naproksenu/soli sodowej naproksenu, w porównaniu z placebo, skuteczniej zmniejsza natężenie bólu i potrzebę zastosowania innego leku przeciwbólowego oraz nie zwiększa ryzyka zdarzeń niepożądanych.
Zastosowanie pojedynczej doustnej dawki albendazolu, mebendazolu lub pyrantelu wiąże się z dużym odsetkiem wyleczeń zarażeń glistą ludzką. W zarażeniach tęgoryjcami skuteczny jest albendazol, a w zarażeniach włosogłówką wszystkie 3 ww. leki są mało skuteczne. Dane na temat skuteczności lewamizolu są niewystarczające do wyciągnięcia wniosków. Autorzy podkreślają potrzebę opracowania nowych leków przeciwpasożytniczych.
U chorych z przewlekłą niewydolnością serca leczenie oparte na kontroli stężenia BNP nie poprawiło przeżywalności ani jakości życia, w porównaniu z leczeniem opartym na objawach klinicznych.
U osób chorych na chorobę zwyrodnieniową stawów stosowanie glukozaminy jest bezpieczne w porównaniu z placebo i wiąże się z mniejszą częstością zdarzeń niepożądanych w porównaniu z NSLPZ.
Żywienie niemowląt zagęszczonym ryżem mlekiem modyfikowanym lub modyfikowaną mieszanką zagęszczoną mączką z chlebowca świętojańskiego nie przyśpiesza ustępowania regurgitacji w porównaniu z karmieniem standardowym mlekiem modyfikowanym dla niemowląt. Według autorów badania odpowiednie postępowanie rodziców jest najlepszą metodą wspomagającą proces samoistnego ustępowania regurgitacji u niemowląt.
U osób w wieku >=50 lat bez objawów klinicznych badanie przesiewowe za pomocą kolonografii metodą tomografii komputerowej umożliwiło zidentyfikowanie 90% chorych z gruczolakiem lub rakiem jelita grubego o średnicy >=10 mm i 65% chorych z gruczolakiem lub rakiem jelita grubego o średnicy >=5 mm.
U chorych na nadciśnienie tętnicze obciążonych dużym ryzykiem wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych leczenie skojarzone benazeprylem i amlodypiną, w porównaniu z leczeniem benazeprylem i hydrochlorotiazydem, zmniejszyło ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych lub zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych.
U chorych poddawanych dużym operacjom w obrębie jamy brzusznej lub miednicy stosowanie heparyny drobnocząsteczkowej przedłużone do miesiąca po operacji zmniejsza ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej w ciągu 30 dni po operacji i nie zwiększa ryzyka wystąpienia krwawienia.
U kobiet w wieku >=40 lat obciążonych zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych stosowanie kwasu foliowego, witaminy B6 i B12 nie zmniejszyło ryzyka wystąpienia inwazyjnych nowotworów złośliwych i zgonu z tego powodu.
Podanie pojedynczej dawki ondansetronu wymiotującym dzieciom chorym na ostry nieżyt żołądkowo-jelitowy jest bezpieczne i skuteczniej, w porównaniu z placebo, zmniejsza ryzyko utrzymywania się wymiotów, a także ogranicza konieczność nawadniania dożylnego i ryzyko hospitalizacji.
Leczenie uciskowe zwiększa prawdopodobieństwo całkowitego wygojenia owrzodzenia podudzi.
U osób z prawdopodobną chorobą Alzheimera suplementacja kwasu foliowego i witamin z grupy B w dużych dawkach nie opóźnia utraty czynności poznawczych.
U chorych z zaostrzeniem POChP stosowanie GKS ogólnoustrojowo zmniejsza ryzyko niepowodzenia leczenia, skraca czas hospitalizacji, wiąże się z poprawą czynności płuc i zmniejszeniem duszności, natomiast zwiększa ryzyko skutków niepożądanych.
U osób ze świeżo rozpoznaną cukrzycą typu 2 samodzielne oznaczanie glikemii nie poprawiło kontroli glikemii, natomiast wiązało się z większym nasileniem depresji.
U osób po zawale serca przyjmujących klopidogrel zaobserwowano, że jednoczesne przyjmowanie IPP wiązało się z większym zagrożeniem ponownym zawałem serca, w porównaniu z osobami nieprzyjmującymi IPP.
U dzieci i dorosłych z zaostrzeniem astmy, leczonych na oddziale ratunkowym lub w warunkach pozaszpitalnych, podawanie beta2-mimetyków wziewnych z MDI ze spejserem, w porównaniu ze stosowaniem tych leków za pomocą nebulizatora, wiąże się z podobnym ryzykiem konieczności hospitalizacji.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć