U chorych nietolerujących inhibitorów konwertazy angiotensyny, obciążonych dużym ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych bez niewydolności serca, dodanie do rutynowo stosowanych leków telmisartanu, w porównaniu z dodaniem placebo, nie zmniejszyło ryzyka analizowanych łącznie zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawału serca, udaru mózgu lub hospitalizacji z powodu niewydolności serca oraz zmniejszyło (na granicy istotności statystycznej) ryzyko analizowanych łącznie zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawału serca lub udaru mózgu oraz ryzyko hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych w blisko 5-letnim okresie obserwacji.
Zastosowanie czopka z NLPZ przed rozpoczęciem ECPW w porównaniu z placebo wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka wystąpienia zapalenia trzustki po tym badaniu.
Podanie szczepionki przeciwko ospie wietrznej dzieciom, które miały w domu kontakt z chorym na ospę wietrzną, jest bezpieczne i zmniejsza liczbę przypadków zachorowania na ospę, zwłaszcza o umiarkowanym i ciężkim przebiegu.
Leczenie sekwencyjne skuteczniej niż leczenie standardowe zmniejsza ryzyko niepowodzenia leczenia eradykacyjnego zakażenia H. pylori u chorych wcześniej nieleczonych.
Podawanie probiotyków kobietom w ostatnim miesiącu ciąży, a następnie podawanie synbiotyków niemowlętom przez 6 miesięcy było dobrze tolerowane i zmniejszyło ryzyko zachorowania na zapalenie układu oddechowego w ciągu pierwszych 2 lat życia dzieci z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku chorób alergicznych.
U kobiet w wieku 60–85 lat tibolon, w porównaniu z placebo, zmniejszył częstość złamań kości oraz ryzyko wystąpienia inwazyjnego raka piersi i raka okrężnicy, ale zwiększył ryzyko udaru mózgu i ginekologicznych objawów niepożądanych.
Przyjęcie pojedynczej dawki sumatryptanu z naproksenem w ciągu godziny od wystąpienia migrenowego bólu głowy o małym natężeniu, w porównaniu z placebo skuteczniej zapobiegało typowym i nietypowym dolegliwościom związanym z migreną i nie powodowało poważnych skutków niepożądanych.
Naprawa przepukliny w bliźnie po laparotomii sposobem otwartym z użyciem siatki w porównaniu z operacją bez użycia siatki wiąże się z mniejszym ryzykiem nawrotu, ale większym ryzykiem zakażenia miejsca opracowanego.
U ciężko chorych dorosłych przebywających na OIT ścisła kontrola glikemii, w porównaniu ze zwykłą kontrolą glikemii, zwiększa ryzyko hipoglikemii, nie wpływa znamiennie na ryzyko zgonu i ryzyko konieczności dializoterapii, ale zmniejsza ryzyko sepsy (efekt stwierdzony tylko u chorych na pooperacyjnym OIT).
Zastosowanie acetaminofenu z ibuprofenem u chorych poddawanych operacjom naprawczym przepukliny pachwinowej, niewielkich przepuklin w bliźnie lub laparoskopowej cholecystektomii (w trybie jednodniowym), w porównaniu z użyciem acetaminofenu z kofeiną i kodeiną wiąże się z mniejszym średnim nasileniem pooperacyjnych dolegliwości bólowych, mniejszym ryzykiem działań niepożądanych i większym zadowoleniem chorych.
U chorych na ZZSK stosowanie adalimumabu wiązało się ze zmniejszeniem natężenia bólu, zmęczenia i sztywności oraz z poprawą mierzonych aspektów jakości życia związanych z bólem i zmęczeniem.
Rutynowe stosowanie zgłębnika nosowo-jelitowego lub nosowo-żołądkowego po wycięciu żołądka w porównaniu z zaniechaniem rutynowego stosowania zgłębnika nie wiąże się z korzyścią wyrażoną zmniejszeniem ryzyka powikłań i zgonu oraz ze skróceniem czasu pobytu w szpitalu.
Zastosowanie alteplazy w ciągu 3–4,5 h od wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu poprawia rokowanie poprzez zwiększenie prawdopodobieństwa uzyskania korzystnego stopnia sprawności chorego, przy zwiększonym ryzyku krwotoku śródczaszkowego.
U chorych z marskością wątroby po przebytym epizodzie krwawienia z żylaków przełyku leczenie skojarzone, tj. endoskopowa obliteracja lub podwiązanie żylaków w połączeniu ze stosowaniem beta-blokera, skuteczniej niż każda z tych metod samodzielnie zmniejsza ryzyko jakiegokolwiek krwawienia do górnego odcinka przewodu pokarmowego oraz nawrotu krwawienia z żylaków przełyku, ale nie wpływa istotnie na ryzyko zgonu.
HDCz i PUP skutecznie zmniejszają ryzyko wystąpienia ZŻG u chorych poddawanych zabiegom neurochirurgicznym. Pomimo ograniczonych danych autorzy przeglądu sugerują, że stosowanie samego PUP jest skuteczne, a połączenie metody mechanicznej i farmakologicznej może być korzystniejsze u niektórych chorych, np. operowanych z powodu nowotworu mózgu.
Riwaroksaban skuteczniej niż enoksaparyna zapobiegał powikłaniom zakrzepowo-zatorowym u chorych po całkowitej aloplastyce stawu kolanowego, przy podobnej częstości powikłań krwotocznych. Efekt ten zależał głównie od zmniejszenia częstości bezobjawowej ZŻG wykrytej podczas obligatoryjnej flebografii.
U chorych w ciężkim stanie klinicznym z ostrą niewydolnością nerek intensywna strategia leczenia nerkozastępczego, w porównaniu ze strategią mniej intensywną wiązała się z podobnym ryzykiem zgonu w ciągu 60 dni i z podobnym odsetkiem chorych, u których powróciła czynność nerek, przy większym ryzyku hipotensji, hipokaliemii i hipofosfatemii.
U kobiet z cukrzycą ciążową między 20. a 33. tygodniem ciąży stosowanie metforminy (samej, a w razie nieosiągnięcia docelowej glikemii w połączeniu z insuliną), w porównaniu z samą insulinoterapią, nie zwiększa ryzyka powikłań u noworodka analizowanych łącznie i jest preferowane przez kobiety. Zdaniem autorów badania leczenie cukrzycy ciążowej metforminą jest skuteczne i bezpieczne.
Przedłużona (śr. 34 dni) profilaktyka ŻChZZ za pomocą riwaroksabanu była skuteczniejsza niż krótkoterminowe (śr. 12 dni) podawanie eno ksaparyny chorym po całkowitej aloplastyce stawu biodrowego przy podobnej częstości powikłań krwotocznych. Efekt ten zależał głównie od zmniejszenia częstości bezobjawowej ZŻG wykrytej podczas obligatoryjnej flebografii.
Surfaktant podany dotchawiczo noworodkom z zespołem aspiracji smółki zmniejsza, w porównaniu z placebo, ryzyko ciężkiej niewydolności oddechowej wymagającej zastosowania pozaustrojowego natlenowania przezbłonowego i skraca czas hospitalizacji. Według autorów metaanalizy, wyciągnięcie dokładniejszych wniosków wymaga przeprowadzenia badań porównujących skuteczność surfaktantu z innymi metodami leczenia stosowanymi w zespole aspiracji smółki.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć