Pojęcie zarządzania ryzykiem znane jest od ponad 100 lat i wywodzi się z nowoczesnego zarządzania przedsiębiorstwami, dla których konieczność ograniczenia ryzyka prowadzonej działalności gospodarczej jest warunkiem wieloletniego sprawnego funkcjonowania.
W raporcie technicznym Europejskiego Centrum Zapobiegania i Kontroli Chorób (European Centre for Disease Prevention and Control – ECDC) podsumowano wyniki dwóch badań przeprowadzonych przez ECDC oraz konsorcjum Vaccine Adverse Event Surveillance and Communication (VAESCO).
W ciągu ostatnich 10 lat eliminacja zachorowań na różyczkę oraz zapobieganie przypadkom różyczki wrodzonej stała się priorytetowym celem w Regionie Europejskim WHO.
W Wielkiej Brytanii kładzie się duży nacisk na aspekt akceptacji nowych szczepionek przez społeczeństwo. Takie dane są niezbędne do prognozowania odsetka osób zaszczepionych w populacji oraz planowania kampanii informacyjnych.
Dzięki powszechnym szczepieniom ciężkie zachorowania i powikłania wielu chorób zakaźnych stały się rzadkością, a zdecydowana większość obywateli (w tym także lekarzy) nie spotkała się w swoim życiu z takimi przypadkami.
Jakie szczepienia obejmuje niemiecki program szczepień? Jak w Niemczech powstają zalecenia dotyczące szczepień? Jak realizować szczepienia u dziecka powracającego z Niemiec do Polski? Przeczytaj artykuł niemieckich ekspertów oraz komentarz prof. Jacka Wysockiego.
Poradnie konsultacyjne do spraw szczepień zaczęły powstawać w Polsce w ostatniej dekadzie ubiegłego wieku. Pierwszą stworzył prof. Zbigniew Rudkowski we Wrocławiu, drugą utworzyła dr Wiesława Mazurowska-Magdzik w Warszawie.
... ja jeszcze tego nie czuję, że Go nie ma, bo przecież przez blisko 30 lat codziennie dla mnie był...
Autorzy badań naukowych dotyczących problemu alkoholizmu poszukują odpowiedzi na pytanie, dlaczego ludzie spożywają alkohol w nadmiarze, pomimo negatywnych konsekwencji ekonomicznych, społecznych i zdrowotnych, włącznie z utratą życia.
Największe problemy diagnostyczne występują w przypadku ropni umiejscowionych wysoko, tak zwanych naddźwigaczowych. Są one trudne do rozpoznania w typowym badaniu proktologicznym, z uwagi na brak charakterystycznego dla ropni objawu chełbotania i zaczerwienienia skóry.
Ból pooperacyjny pojawia się wtedy, gdy przestaje działać śródoperacyjna analgezja, a jego źródłem są uszkodzone tkanki powierzchowne (skóra, tkanka podskórna, błony śluzowe) oraz struktury położone głębiej (mięśnie, powięzie, więzadła, okostna).
Zakażenia wewnątrzbrzuszne (ZWB) to jedne z najpoważniejszych zakażeń występujących u człowieka. Stanowią częstą przyczynę ciężkiej sepsy,[1] charakteryzującej się dużą śmiertelnością, zwłaszcza u chorych z niewydolnością wielonarządową.
Niedokrwistość jest niezależnym czynnikiem rokowniczym powikłań i zgonu u chorych z zastoinową niewydolnością serca (ZNS). Związek niedokrwistości z niekorzystnym przebiegiem choroby stał się podstawą hipotezy, że leczenie niedokrwistości może poprawić rokowanie u chorych z ZNS.
Wraz ze zwiększaniem się zapadalności na miażdżycową chorobę wieńcową i częstości jej występowania na całym świecie coraz więcej osób przyjmuje leki przeciwpłytkowe, takie jak kwas acetylosalicylowy (ASA) i/lub klopidogrel.
Onkologia, jak żadna inna dziedzina medycyny, jest bezpośrednio powiązana ze zmianami molekularnymi na poziomie komórki. Zgodnie z maksymą cancer is a genetic disease przyjmuje się, że różnego rodzaju zaburzenia materiału genetycznego są podstawą powstawania większości nowotworów.
Ocenia się, że w ciągu całego życia u około 15–25% mężczyzn i 2–3% kobiet może się pojawić przepuklina pachwinowa. Ponadto rosnącym problemem stają się przepukliny w bliźnie pooperacyjnej, które – jak się szacuje – występują po około 10% tak zwanych otwartych operacji narządów jamy brzusznej.
Nowe, wybiórcze inhibitory aktywowanego czynnika X i trombiny – w porównaniu z enoksaparyną, będącą obecnie lekiem standardowym – są skuteczne w zapobieganiu żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ) u chorych obciążonych dużym ryzykiem.
Wykazano, że inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEI) skutecznie zmniejszają umieralność i częstość hospitalizacji u chorych z niewydolnością serca (heart failure – HF) i ze zmniejszoną frakcją wyrzutową lewej komory (reduced ejection fraction – REF; HFREF)
Według Statystyki Chorób Serca i Udarów Mózgu opublikowanej w 2010 roku przez American Heart Association w 2006 roku niewydolność serca odnotowano w 1 na 8,6 kart zgonu (282 754 zgony), a w Stanach Zjednoczonych było 5,8 mln chorych z niewydolnością serca.