medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Do wypadania odbytnicy dochodzi najczęściej w 4.–7. dekadzie życia. Nie powinno się bagatelizować tego rodzaju sytuacji klinicznych, nieodprowadzalne wypadanie odbytnicy, nawet przy braku ewidentnych cech niedokrwienia może bowiem skutkować poważnymi następstwami z zagrożeniem życia włącznie.
W badaniu USG oraz tomografii komputerowej, które wykonano u pacjentki z powodu bezbólowej żółtaczki, stwierdzono poszerzenie zewnątrz- i wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych, bez widocznej przyczyny poszerzenia. W ECPW uwidoczniono 10 mm zwężenie na granicy środkowego i końcowego odcinka przewodu żółciowego wspólnego. U chorej wykonano sfinkterotomię endoskopową i protezowanie dróg żółciowych - czy takie postępowanie było właściwe?
Uwagę lekarza zwrócił wygląd okolicy lędźwiowo-krzyżowej u diagnozowanej 2,5-letniej dziewczynki z dolegliwościami bólowymi brzucha i badalnym oporem w podbrzuszu, z powodu których trafiła na szpitalny oddział ratunkowy.
U pacjenta po przebytych krwawieniach z przewodu pokarmowego wykonano kolejną gastroskopię, która uwidoczniła niewielką zmianę uwypuklającą się z niezmienionej błony śluzowej tylnej ściany trzonu żołądka. Dotychczasowe badania: gastroskopia (4-krotnie), kolonoskopia, angiografia tomografii komputerowej i enteroskopia dwubalonowa, nie uwidoczniły przyczyny krwawienia. Czy widoczna zmiana może być źródłem krwawienia i wymaga leczenia?
U pacjentki 5 lat po mastektomii i chemioterapii (rak piersi) oraz 3 lata po radioterapii (przerzut do kości) stwierdzono bezobjawowy guz cieśni trzustki wielkości 15 mm. Guz ulega wzmocnieniu po podaniu kontrastu w TK i EUS. Na podstawie biopsji igłowej pod kontrolą EUS rozpoznano dobrze zróżnicowany guz neuroendokrynny. W pozytonowej tomografii emisyjnej sprzężonej z tomografią komputerową z użyciem izotopu galu-68 nie wykryto innych ognisk zwiększonego wychwytu znacznika, poza guzem trzustki. Czy w omawianej sytuacji można rozważyć obserwację chorej i kontrolne badania co 6-12 miesięcy?
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest przewlekłą nieswoistą chorobą zapalną jelita grubego. Chorzy są obciążeni zwiększonym ryzykiem rozwoju raka jelita grubego.
Wśród licznych czynników ryzyka rozwoju grzybicy (kandydozy) przełyku wymienia się m.in.: AIDS, podeszły wiek, cukrzyca, przewlekłe stosowanie steroidów oraz - wg niektórych - stosowanie inhibitorów pompy protonowej.
Podczas diagnostycznej kolonoskopii u 56-letniego mężczyzny z powodu utrzymującego się od kilku miesięcy zaburzonego rytmu wypróżnień (naprzemienne zaparcia i biegunki) wykryto uszypułowany polip esicy o średnicy głowy około 15 mm, na szerokiej i krótkiej szypule. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie na podstawie wyglądu polipa i jakie powinno być dalsze postępowanie?
Na badanie USG jamy brzusznej zgłosił się 63-letni mężczyzna z powodu urazu podbrzusza. Przed 3 laty przebył zawał serca. Przed zawałem wypalał paczkę papierosów dziennie, przez ponad 30 lat, alkohol pił okazjonalnie. Nie zgłaszał kłopotów z oddawaniem moczu i stolca. Ojciec pacjenta zmarł w wieku 65 lat z powodu raka płuca, matka w wieku 75 lat z powodu udaru mózgu. Na co należy zwrócić szczególną uwagę podczas badania?
46-letni mężczyzna leczony z powodu niedokrwistości z niedoboru żelaza skutecznymi preparaty, których odstawienie prowadzi do spadku stężenia hemoglobiny. Brak jawnego krwawienia z przewodu pokarmowego ani z innego źródła. Wykluczono celiakię oraz choroby jelita grubego i szpiku kostnego. Czy przepuklina wślizgowa może być przyczyną niedokrwistości? ani z innego źródła. Wykluczono celiakię oraz choroby jelita grubego i szpiku kostnego.
