Interna Szczeklika 2023

"Interna Szczeklika” stanowi kontynuację podręcznika chorób wewnętrznych wydawanego od 2005 roku pod redakcją profesora Andrzeja Szczeklika. Po śmierci Profesora w lutym 2012 roku wydawca postanowił umieścić Jego nazwisko w tytule książki, aby w ten sposób upamiętnić Jego fundamentalny wkład w to dzieło, jak również Jego dwudziestoletnią współpracę z Medycyną Praktyczną.

„Interna Szczeklika” jest oparta na zasadach EBM (evidence-based medicine), co oznacza, że wszystkie informacje na temat diagnostyki, leczenia i prewencji chorób odzwierciedlają aktualne i wiarygodne dane naukowe oraz wytyczne postępowania opracowane przez renomowane towarzystwa naukowe. Jednak każda decyzja lekarska musi także uwzględniać różne uwarunkowania indywidualnej sytuacji klinicznej, przede wszystkim system wartości pacjenta i jego preferencje. Profesor Andrzej Szczeklik wskazywał, byśmy – zapatrzeni w nowoczesną medycynę – nie stracili z oczu humanistycznego wymiaru lekarskiej profesji, której istotą jest „spotkanie lekarza z chorym”. W książce „Katharsis” pisał: W każdym zawodzie istnieją sytuacje esencjalne, które odsłaniają jego istotę. W medycynie jest to spotkanie dwóch ludzi. Chorego z lekarzem. (…) Zmieniają się ludzie, zmienia się sceneria – z pogotowia, poprzez przychodnię, gabinet lekarski po salę szpitalną – ale sytuacja pozostaje ta sama. Spotkanie dwóch ludzi: chorego z lekarzem. A w „Kore”: Chory przychodzi ze swym bólem, cierpieniem, wołaniem o pomoc. A lekarz, nie bacząc na lęk chorego (i swój własny), wiedząc, jak mało wie (zawsze za mało), mówi: Stanę przy tobie. Razem spojrzymy niebezpieczeństwu w twarz. Uczył, że tej więzi lekarza z chorym nie zastąpi żadna, nawet najbardziej wyszukana technologia.

Niniejszy podręcznik jest przeznaczony dla lekarzy specjalizujących się w chorobach wewnętrznych i w dziedzinach wywodzących się z interny, lekarzy specjalistów, lekarzy rodzinnych pragnących pogłębić swoją wiedzę oraz studentów medycyny. Zawiera informacje na temat chorób układów krążenia, oddechowego, pokarmowego, wewnątrzwydzielniczego, moczowego, krwiotwórczego, chorób reumatycznych, chorób alergicznych, wybranych chorób układu nerwowego, chorób zakaźnych, zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej i równowagi kwasowo-zasadowej, zatruć i zaburzeń odżywiania. Obejmuje także podstawowe zagadnienia onkologii klinicznej, opieki paliatywnej, medycyny podróży oraz metodologii EBM. Piśmiennictwo, na którym opiera się podręcznik, stanowią wybrane, najważniejsze pozycje – przede wszystkim aktualne wytyczne postępowania i oficjalne stanowiska przeglądowe towarzystw naukowych i zespołów ekspertów.

Nie wszystkie materiały zmieściły się w wydaniu drukowanym. Te, dla których zabrakło już miejsca (oznaczono je w druku 3-znakowym kodem poprzedzonym symbolem [np. tab. I.R.3-2 c3a]), udostępniliśmy w internecie pod adresem mp.pl/interna/e; znajduje się tam kilkaset dodatkowych rozdziałów, rycin i tabel oraz wiele filmów.

Wersja skrócona podręcznika (tzw. mały podręcznik) – zawierająca wybrane informacje niezbędne w codziennej praktyce lekarskiej oraz dodatkowo zasady postępowania doraźnego w stanach nagłych, w urazach i w ostrych zaburzeniach psychicznych – jest dostępna w formie kieszonkowej, podręcznej książeczki, wersji internetowej (mp.pl/interna) oraz jako aplikacja na tablety i smartfony (empendium mobilne).

Aktualizacja podręcznika odbywa się na bieżąco, gdy tylko się pojawią nowe dane (np. wytyczne praktyki klinicznej) uzasadniające zmianę treści konkretnego rozdziału. Zmiany takie zostają niezwłocznie wprowadzone do wersji elektronicznej, a do drukowanej – co roku.

Podręcznik jest owocem stałej, ścisłej współpracy ponad 400 wybitnych polskich specjalistów w różnych dziedzinach i licznego zespołu redakcyjnego Medycyny Praktycznej. Korzysta również z wiedzy kilkuset wybitnych ekspertów zagranicznych, współpracujących przy wydaniach obcojęzycznych podręcznika – w języku angielskim, hiszpańskim i ukraińskim (wersje elektroniczne są dostępne na stronie internetowej empendium.com).

Wszystkim, którzy uczestniczą w tym wyjątkowym projekcie, serdecznie dziękuję.

dr n. med. Piotr Gajewski
Roman Jaeschke
McMaster University, Hamilton, Kanada
Polski Instytut Evidence Based Medicine, Kraków