Eksenatyd, agonista receptora GLP-1, jest często stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Warto przypomnieć genezę tego leku. Substancja ta pochodzi ze śliny jaszczurki Gila monster.
Opublikowano wstępne doniesienia na temat białka zawartego w jadzie ślimaka morskiego, które może pomóc stworzyć bardzo szybko działający rodzaj insuliny, a co za tym idzie - otworzyć drogę do opracowania skuteczniejszych leków dla diabetyków. Dane pochodzą z badań australijskich i amerykańskich naukowców, których wnioski publikuje pismo Nature Structural and Molecular Biology.
Podczas wcześniejszych badań, naukowcy z Uniwersytetu Utah analizowali sposób, w jaki ślimak Conus geographus (stożek geograficzny) wykorzystuje swój insulinopochodny jad, by złapać ofiarę. Okazało się, że po kontakcie z jadem, ryby doznają hipoglikemii, w wyniku której tracą mobilność.
Szukając przyczyny tak skutecznego działania jadu, badacze zidentyfikowali obecnie białko o nazwie Con-Ins G1, działające znacznie szybciej niż ludzka insulina.
Badania wykazały ponadto, że białko Con-Ins G1 wiąże się z ludzkimi receptorami insuliny, co sugeruje jego potencjalne zastosowanie w terapii cukrzycy u ludzi. W odróżnieniu od insuliny ludzkiej, ta pochodząca z jadu ślimaka, nie wymaga przemian metabolicznych, dzięki czemu jej działanie jest nieporównywalnie szybsze.
"Naszym kolejnym krokiem będzie wykorzystanie tej wiedzy do stworzenia nowych lepszych leków dla diabetyków" - podkreśla autorka badań dr Helena Safavi-Hemami.
Podczas badań naukowcy z Uniwersytetu Utah współpracowali z badaczami z australijskich uniwersytetów Monash, La Trobe i Flinders.
