Skróty: CI – przedział ufności; ND – pooperacyjna dekompresja przy użyciu zgłębnika nosowo-żołądkowego lub nosowo-jelitowego; OR – iloraz szans; RCT – badanie z randomizacją; WMD – średnia ważona różnic
Metody: 8 badań z randomizacją opublikowanych w latach 1992–2013
Populacja: 1141 pacjentów
Interwencja: pooperacyjna dekompresja przy użyciu zgłębnika nosowo-żołądkowego lub nosowo-jelitowego (nasogastric or nasojejunal decompression)
Grupa 1: pacjenci u których stosowano ND (570 pacjentów)
Grupa 2: pacjenci u których nie stosowano ND (571 pacjentów)
Punkty końcowe: nieszczelność zespolenia, powikłania płucne, rozejście się rany, całkowita chorobowość , śmiertelność, czas oddania pierwszego stolca, tolerancja doustnej diety, czas pobytu w szpitalu po zabiegu
Wyniki:
W grupie 2. w porównaniu z grupą 1. stwierdzono:
- szybsze włączanie diety doustnej (WMD 0,45, 95% CI 0,29–0,61, p <0,001)
- częstości nieszczelności zespolenia (OR 1,25, 95% CI 0,68–2,27, p = 0,47)
- powikłań płucnych (OR 1,31, 95% CI 0,90–1,89, p = 0,16)
- rozejścia się rany (OR 0,82, 95% CI 0,33–2,04, p = 0,67)
- chorobowości (OR 1,13, 95% CI 0,83–1,55, p = 0,44)
- śmiertelności (OR 1,27, 95% CI 0,34–4,78, p = 0,72)
- czasu oddania pierwszego stolca (WMD 0,03, 95% CI od –0,22 do 0,28, p = 0,83).
Wnioski
Prezentowane wyniki nie potwierdzają skuteczności rutynowego stosowania ND niezależnie od zakresu resekcji żołądka czy sposobu rekonstrukcji przewodu pokarmowego. Nie ma przekonujących danych, że pooperacyjna dekompresja zmniejsza ryzyko nieszczelności zespolenia, powikłań płucnych, zakażenia rany pooperacyjnej ani że przyśpiesza powrót czynności przewodu pokarmowego i skraca czas trwania hospitalizacji.