medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie najczęściej występujących powikłań, ich omówienie oraz wskazanie możliwego postępowania.
Przeczytaj opis przypadku i odpowiedz na pytania.
Celem artykułu jest przedstawienie najczęstszych aspektów leczenia oparzeń w praktyce lekarza rodzinnego. W opracowaniu uwzględniono sytuacje, gdy pacjent, który doznał oparzenia, nie znajduje się w stanie bezpośredniego zagrożenia życia.
Zapoznaj się z opisanym przypadkiem i odpowiedź na pytania.
W przypadku podejrzenia kraniosynostozy w POZ zalecenie obserwacji jest błędem – kształt głowy nie poprawi się z czasem, a jeśli pacjent wymaga operacji, jej opóźnienie wpływa na pogorszenie efektów leczenia.
Rozpoznanie wstrząśnienia mózgu i późniejsze postępowanie mogą stanowić wyzwanie, co jest dodatkowo utrudnione przez brak jednolitej definicji. Ustalając rozpoznanie i prowadząc leczenie, lekarze muszą polegać na zaleceniach ekspertów oraz dostępnych narzędziach diagnostycznych i ocenie klinicznej.
Lekarz POZ leczył chorą empirycznie kotrimoksazolem z powodu podejrzenia etiologii infekcyjnej, ale liczby leukocytów i limfocytów we krwi obwodowej się nie zmieniły. Zapoznaj się z opisanym przypadkiem.
Pacjentka została przyjęta na oddział toksykologiczny po upływie około 4 godzin od ukąszenia. Przy przyjęciu była przytomna, skarżyła się na nudności, ból brzucha oraz ból w okolicach rany po ukąszeniu, wokół rany występowały obrzęk i zaczerwienienie, tętno miarowe 96/min, ciśnienie tętnicze 152/72 mm Hg.
Na oddziale hematologii hospitalizowano niespełna 5-letniego chłopca ze świeżo rozpoznaną ostrą białaczką limfoblastyczną. Po 2 tygodniach pobytu u dziecka pojawiło się kilka zmian na skórze wskazujących na ospę wietrzną.
Możliwość prowadzenia procesu diagnostyczno-leczniczego w formie teleporady została wprowadzona do przepisów ustawy z 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej już w 2015 roku.1 Zgodnie z postanowieniami powołanej ustawy świadczeń zdrowotnych można udzielać za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. W praktyce oznacza to możliwość zdalnego kontaktu z pacjentem za pośrednictwem: telefonu, internetu lub innych nośników porozumiewania się na odległość, w szczególności w zakresie udostępniania dźwięku czy obrazu.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
