Pełna treść artykułu jest dostępna w publikacji: Medycyna Praktyczna Onkologia 2013/5
KOMENTARZ
prof. dr hab. n. med. Anna Nasierowska-Guttmejer
prezes Polskiego Towarzystwa Patologów, Zakład Patomorfologii,
Centralny Szpital Kliniczny MSW w Warszawie
Autorzy artykułu wskazują na możliwość dodatkowej kwalifikacji do terapii celowanej chorych na raka piersi z przerzutami. Z cytowanych przez nich publikacji wynika, iż ekspresja czynników predykcyjnych w guzie pierwotnym i przerzutach może się różnić. Jedną z przyczyn jest biologia guza, jego heterogenność, jak i prawdopodobna zdolność do rozsiewu agresywnych komórek raka, na przykład z nadekspresją HER2. Jednak istotną wartością tego tekstu jest jego aspekt kliniczno-patomorfologiczny. Podkreślenia wymaga, iż niezależnie od tego, czy ocena stanu HER2 i receptorów hormonalnych wykonywana jest w guzie pierwotnym, czy ogniskach przerzutowych u chorych na raka piersi, bardzo ważny jest sposób pobrania materiału tkankowego, jego utrwalenie oraz metoda badania. Dlatego też tak ważne jest, aby onkolog zlecający terapię opartą na czynnikach predykcyjnych badanych metodami immunohistochemiczną i hybrydyzacji fluorescsncyjnej in situ opierał się na wiarygodnych wynikach, pochodzących z referencyjnych zakładów patomorfologii. Prawidłowy przebieg etapu preanalitycznego, standaryzacja i walidacja technik badawczych oraz interpretacja wyników decydują o jakości oceny czynnika predykcyjnego.
