medycyna praktyczna dla pacjentów
Tarcza zastoinowa jest to obrzęk tarczy nerwu wzrokowego spowodowany podwyższonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym. Gdy ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego rośnie, przenosi się ono z obszaru mózgu na okolicę pozagałkową, co prowadzi do ucisku włókien nerwu wzrokowego i biegnących w nim naczyń krwionośnych.
Tęgoryjczyca to choroba pasożytnicza jelita cienkiego człowieka wywołana przez nicienie przede wszystkim – Ancylostoma duodenale i Necator americanus. Tęgoryjce bytują w glebie i do zarażenia dochodzi po spożyciu pokarmu zanieczyszczonego skażoną ziemią lub przez skórę, np. przy chodzeniu boso. Zarażenie tęgoryjcami występuje najczęściej w krajach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym.
Tętniak aorty to lokalne poszerzenie aorty o ponad 50% normy. Częstość występowania tętniaków aorty rośnie wraz z wiekiem. Tętniaki mają tendencję do powiększania się i pękania. Pęknięcie tętniaka aorty jest stanem zagrożenia życia i wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej.
Tętniak powstaje wówczas, gdy jedna z warstw budujących tętnicę ulegnie w jednym miejscu osłabieniu. Płynąca pod ciśnieniem krew wypycha na zewnątrz osłabiony fragment tętnicy, tworząc uwypuklenie, które z czasem powiększa się i może pęknąć.
Tężec jest ciężką chorobą układu nerwowego cechującą się skurczami mięśni. Chorobę wywołuje zakażenie rany beztlenową bakterią – laseczką tężca.
Tężyczka to objaw, charakteryzujący się niekontrolowanymi, często bolesnymi skurczami lub drżeniami mięśni oraz nieprzyjemnymi mrowieniami.
Tłuszczakomięsak jest nowotworem złośliwym, wywodzącym się z komórek budujących tkankę tłuszczową. Rokowanie tłuszczakomięsaka zależne jest od podtypu nowotworu, umiejscowienia oraz stopnia zaawansowania w czasie rozpoznania choroby.
Toczeń polekowy jest chorobą wywołaną przez niektóre leki. Objawy przypominają objawy tocznia rumieniowatego układowego. Choroba ma charakter autoimmunologiczny, co oznacza, że układ odpornościowy atakuje własne komórki i tkanki organizmu.
Toczeń rumieniowaty układowy to jedna z układowych chorób tkanki łącznej (tzw. kolagenoz), których przyczyną jest skierowanie układu odpornościowego przeciwko własnemu organizmowi (proces ten nazywamy autoimmunizacją).
Przyczyną toczniowego zapalenia nerek są przeciwciała skierowane przeciwko własnym tkankom, które wiążą się z innymi substancjami wskutek czego powstają kompleksy immunologiczne, które z kolei gromadzą się w kłębuszkach nerkowych, wywołując zapalenie nerek.
Toksokaroza jest chorobą pasożytniczą wywoływaną przez larwy glisty psiej (Toxocara canis) lub glisty kociej (Toxocara cati). Człowiek zaraża się poprzez przypadkowe spożycie jaj glisty (które są wydalane z odchodami przez psy i koty), spożywając posiłek brudnymi rękoma po kontakcie z ziemią lub jedząc nieumyte warzywa czy owoce. Bezobjawowe zarażenie Toxocara nie wymaga leczenia
Toksokaroza oczna to choroba zapalna siatkówki i naczyniówki wywołana przez pasożyta układu pokarmowego psów Toxocara canis. Do zarażenia dochodzi przez połknięcie jaj pasożyta, które z odchodami zwierząt trafiają do piasku i ziemi.
Toksoplazmoza jest chorobą pasożytniczą, wywoływaną przez pierwotniaka Toxoplasma gondii. Objawy toksoplazmozy zależą od drogi zarażenia (toksoplazmoza nabyta, toksoplazmoza wrodzona) i od stanu układu odpornościowego osoby zarażonej. Szczególnie niebezpieczna jest toksoplazmoza w czasie ciąży, ponieważ istnieje ryzyko przeniesienia zarażenia na płód, co może wiązać się bardzo poważnymi konsekwencjami (nawet poronieniem)
Toksoplazmoza jest odzwierzęcą chorobą pasożytniczą wywołaną przez pierwotniaka Toxoplasma gondii. Pasożyta rozsiewają koty, wydalając z kałem pierwotniaki, które mogą przetrwać w glebie przez kilkanaście miesięcy.
Toksoplazmoza jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób pasożytniczych u człowieka, wywołaną pierwotniakiem Toxoplasma gondii.
Torbiel osierdzia to torbiel znajdująca się w worku osierdziowym, otaczającym serce. Najczęstszą przyczyną jej powstania jest proces zapalny toczący się w obrębie worka osierdziowego lub rozwój pasożyta.
Torbiel skórzasta oczodołu to łagodny guz wrodzony, który pochodzi z niedojrzałych komórek skóry. Jej powstanie wiąże się z nieprawidłowym podziałem warstw komórek zarodka w okresie embriogenezy lub wadliwym różnicowaniem komórek.
Krzyżowo-guziczna torbiel włosowa to choroba zapalna, której objawem jest pęcherz, powstający w wyniku powiększenia i zakażenia mieszków włosowych w okolicy krzyżowo-guzicznej, czyli na dole pleców, nad szparą pośladkową.
Torbiele jajnika są grupą różnorodnych zmian znajdujących się w jajnikach – żeńskich wewnętrznych narządach rozrodczych. Najczęściej zmiany te nie są groźne dla życia i zdrowia kobiety, mimo tego często po ich zdiagnozowaniu budzą niepokój pacjentek przychodzących do ginekologa. Torbiel jajnika jest workowatą, zwykle kulistą przestrzenią otoczona ścianą, wypełniona płynną treścią.
Torbiele proste nerek to przestrzenie w obrębie miąższu nerki wypełnione płynem, które swoim wyglądem przypominają pęcherzyki.
Torbiele trzustki są zbiornikami płynu, które znajdują się w trzustce. Około połowy przypadków torbieli trzustki to tzw. torbiele rzekome (pozapalne), które stanowią zazwyczaj następstwo ostrego zapalenia trzustki. Torbiele nowotworowe mogą być zmianami łagodnymi z ryzykiem zezłośliwienia lub bez takiego ryzyka, a także nowotworami złośliwymi.
Trąd jest chorobą zakaźną spowodowaną przez bakterie, prątki trądu (Mycobacterium leprae). Bakterie powodujące trąd namnażają się niezwykle wolno, dlatego objawy choroby mogą pojawić się nawet po 2-10 latach od zakażenia i dotyczą głównie skóry, nerwów i błon śluzowych.
Trądzik młodzieńczy to choroba skóry, która występuje powszechnie u osób w wieku nastoletnim. Objawami trądziku młodzieńczego są zmiany skórne zlokalizowane przede wszystkim na twarzy i szyi, w górnej części pleców i na ramionach. W leczeniu trądziku młodzieńczego stosuje się dermokosmetyki, leki stosowane miejscowo (kremy, maści) oraz leki stosowane doustnie. Obecnie dysponujemy lekami, które umożliwiają skuteczne leczenie trądziku młodzieńczego.
U około 20% noworodków na policzkach występują zmiany o typie drobnych zaskórników. W trądziku niemowlęcym oprócz zaskórników pojawiają się wykwity grudkowo-krostkowe, czasami guzki podskórne.
Trądzik odwrócony to przewlekła zapalna choroba skóry. Jej objawem jest pojawianie się w miejscach takich jak pachy, pachwiny, fałdy skórne bolesnych guzków wypełnionych ropą. Guzki łączą się ze sobą, tworzą się przetoki, a ropna treść może wypływać na zewnątrz, czemu zwykle towarzyszy nieprzyjemny zapach. W leczeniu stosuje się leki miejscowe i ogólne (antybiotyki), a także zabiegi chirurgiczne
Trądzik jest powszechną chorobą skóry, w przebiegu której dochodzi do pojawienia się zmian skórnych – zaskórników, grudek, krost. Najczęściej trądzik pojawia się u młodzieży, ale może też wystąpić u niemowląt, dzieci oraz dorosłych. Trądzik najczęściej lokalizuje się na twarzy, szyi, górnej części pleców, ramionach, klatce piersiowej. W leczeniu stosuje się odpowiednią pielęgnację i higienę skóry, leki stosowane miejscowo (np. retinoidy, kwas azelainowy, nadtlenek benzoilu oraz antybiotyki), a także antybiotyki i inne leki przyjmowane doustnie.
Trądzik różowaty to przewlekła choroba skóry, która pojawia się zwykle między 30. a 50. rokiem życia. Początkowym objawem jest napadowe czerwienienie twarzy, a następnie rumień na skórze występuje przewlekle, zwłaszcza w środkowej części twarzy (nos i przylegające do nosa części policzków), mogą występować też teleangiektazje („pajączki” naczyniowe), a także przerost tkanek, głównie w obrębie nosa.
Trichotillomania to zaburzenie psychiczne polegające na uporczywym i niekontrolowanym przymusie wyrywania sobie włosów.
Włosogłówka to pasożyt bytujący w przewodzie pokarmowym człowieka i powodujący chorobę zwaną trichurioza. Do zarażenia dochodzi poprzez spożycie warzyw, owoców lub wody zanieczyszczonej glebą skażoną jajami włosogłówki. Choroba często przebiega bezobjawowo albo powoduje objawy ze strony układu pokarmowego (m. in. bóle brzucha, biegunki, nudności, wymioty). W leczeniu stosuje się leki przeciwpasożytnicze.
Śpiączka afrykańska to choroba występująca endemicznie wyłącznie w Afryce Subsaharyjskiej na terenie sawanny, na obszarach hodowli bydła oraz w parkach narodowych i rezerwatach przyrody. Zarażenie następuje poprzez skórę i jest przenoszone za pośrednictwem śliny krwiopijnej muchy tse-tse. Aż 97% wszystkich zarażeń rejestruje się w południowym Sudanie, Demokratycznej Republice Konga i Angoli.
Trypanosomoza amerykańska, inaczej choroba Chagasa, powodowana jest inwazją pierwotniaka Trypanosoma cruzi, który dostaje się do organizmu człowieka i zwierząt za pośrednictwem owadów. Choroba Chagasa należy do grupy tak zwanych chorób pasożytniczych, występuje wyłącznie w obu Amerykach, głównie na obszarach wiejskich Ameryki Łacińskiej.
Tularemia (potocznie nazywana „gorączką zajęczą”) jest chorobą ludzi i zwierząt spowodowaną zakażeniem bakterią Francisella tularensis. Do zakażenia ludzi dochodzi poprzez ukąszenia kleszczy oraz much jelenich, przez kontakt skóry z zakażonym zwierzęciem, spożycie skażonej wody, ekspozycję zawodową (np. w laboratorium), inhalację zanieczyszczonego kurzu lub aerozolu. Nie opisano żadnego przypadku transmisji zakażenia z człowieka na człowieka.
Wykwity skórne w twardzinie ograniczonej to stwardniałe, wyraźnie odgraniczone ogniska, barwy woskowatej lub porcelanowej, w okresie aktywnym otoczone sinofioletową obwódką (liliac ring), w okresie ustępowania przebarwione lub odbarwione i zanikowe. Na podstawie obrazu klinicznego wyróżniono kilka odmian twardziny ograniczonej.
Twardzina układowa jest przewlekłą układową chorobą tkanki łącznej. Tkanka łączna zapewnia podporę narządom, spaja tkanki i występuję w całym organizmie. Twardzina układowa prowadzi do postępującego włóknienia skóry i narządów wewnętrznych, co powoduje zaburzenia ich funkcjonowania.
Tylna niedokrwienna neuropatia nerwu wzrokowego, zwana też neuropatią niedokrwienną pozagałkową, jest wynikiem zaburzeń w ukrwieniu tylnego odcinka nerwu wzrokowego, leżącego za gałką oczną w oczodole.
Tylne odłączenie ciała szklistego to oddzielenie ciała szklistego od siatkówki w tylnym odcinku gałki ocznej (ku tyłowi od podstawy ciała szklistego). Wraz z wiekiem zaburzeniu ulega jego żelowa konsystencja – ciało szkliste staje się coraz bardziej płynne. Tylne odłączenie się ciała szklistego występuje u 63% osób powyżej 80. roku życia. Częstość jego występowania wzrasta z wiekiem, w szczególności u chorych po operacji zaćmy i zapaleniach ciała szklistego.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
Gastrolog (gastroenterolog) - czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
