×
COVID-19: wiarygodne źródło wiedzy

Choroby od A do Z: Z

  • Zaburzenia barwnikowe

    Zaburzenia barwnikowe

    Zaburzenia barwnikowe skóry to grupa chorób, w których dochodzi do zmiany zabarwienia skóry. Zmiany mogą dotyczyć zarówno niewielkiej powierzchni skóry, jak również zajmować skórę praktycznie całego ciała. Nie wszystkie przebarwienia są chorobą i wymagają leczenia, np. piegi stanowią cechę danej osoby i mogą mieć tendencję do zanikania w okresie jesienno-zimowym. Część zaburzeń może samoistnie ustąpić, np. ostuda, plama soczewicowata.

  • Zaburzenia depresyjne u dzieci i młodzieży

    Zaburzenia depresyjne u dzieci i młodzieży

    Depresję stwierdza się u 2% dzieci (dotyka ona równie często dziewczynki i chłopców) oraz nawet u 8% nastolatków (częściej chorują dziewczęta). Szacuje się, że szeroko rozumiane zaburzenia depresyjne mogą występować 20% nastolatków, a niektóre źródła podają, że objawy depresyjne stwierdza się u blisko co trzeciego nastolatka.

  • Zaburzenia erekcji

    Zaburzenia erekcji

    Zaburzenia erekcji definiowane są najczęściej jako niezdolność uzyskania i utrzymania wzwodu członka wystarczającego do satysfakcjonującego odbycia stosunku seksualnego. Często towarzyszy im indywidualny dyskomfort i trudności w relacji z partnerem seksualnym.

  • Zaburzenia lękowe u dzieci i młodzieży

    Zaburzenia lękowe u dzieci i młodzieży

    Zaburzenia lękowe mogą dotykać nawet do 20% dzieci i nastolatków. W okresie dzieciństwa i dojrzewania występują różne postacie zaburzeń lękowych.

  • Zaburzenia nerwicowe (lękowe) związane ze stresem i pod postacią somatyczną

    Zaburzenia nerwicowe (lękowe) związane ze stresem i pod postacią somatyczną

    Zaburzenia lękowe to grupa bardzo różnorodnych zaburzeń, które jednak mają wspólną genezę historyczną związaną z pojęciem „nerwicy”, czy „nerwicy lękowej”, a w ich powstawaniu, rozwoju i przebiegu oraz prezentowanych objawach bardzo istotną rolę odgrywają czynniki psychologiczne.

  • Zaburzenia odżywiania (anoreksja i bulimia)

    Zaburzenia odżywiania (anoreksja i bulimia)

    Zaburzenia odżywiania się należą do grupy zaburzeń psychicznych i wymagają kompleksowego leczenia. Do najczęściej występujących zaburzeń zalicza się anoreksję i bulimię.

  • Zaburzenia orgazmu

    Zaburzenia orgazmu

    Natura orgazmu kobiecego jest złożona i nadal nie w pełni zbadana. Pozostaje nieokreślone, czy jest wrodzony, czy wyuczony; czy bardziej istotne są doznania emocjonalne, czy pełna reakcja fizjologiczna; wreszcie - czy jest niezbędny do uzyskania przyjemności i zaspokojenia seksualnego, i na ile jego przeżywanie oraz istotność zależy od cech i potrzeb konkretnej kobiety.

  • Zaburzenia podniecenia

    Zaburzenia podniecenia

    Jeżeli brak reakcji podniecenia jest długotrwały i niezależny od okoliczności, rozpoznaje się zaburzenia podniecenia. Rozróżnia się trzy typy zaburzeń podniecenia – subiektywne, pochodzenia genitalnego i złożone.

  • Zaburzenia pożądania

    Zaburzenia pożądania

    Pożądanie seksualne stanowi zespół reakcji emocjonalnych i przeżyć, będących psychiczną reprezentacją iologicznego popędu seksualnego.

  • Zaburzenia pożądania u mężczyzn

    Zaburzenia pożądania u mężczyzn

    Pożądanie bardzo trudno zdefiniować, co może utrudniać rozpoznawanie jego zaburzeń. Jedna z obrazowych definicji ujmuje pożądanie w sposób matematyczny, jako wypadkową sił, które popychają daną osobę w kierunku zachowania seksualnego i sił, które ją przed tym powstrzymują.

  • Zaburzenia rytmu serca (arytmia) u dzieci

    Zaburzenia rytmu serca (arytmia) u dzieci

    Zaburzenia rytmu serca wpływają na efektywność jego pracy. Ilość krwi pompowanej przez serce pracujące nieregularnie, zbyt szybko lub zbyt wolno, może być znacznie mniejsza od prawidłowej. Objawy zmniejszonej ilości krwi pompowanej przez serce do ciała, a szczególnie do mózgu są zwykle dominującymi objawami groźnych zaburzeń rytmu serca. Należą do nich: zawroty głowy, osłabienie, męczliwość, duszność i omdlenia.

  • Zaburzenia somatyzacyjne u dzieci i młodzieży

    Zaburzenia somatyzacyjne u dzieci i młodzieży

    O somatyzacji mówimy wtedy, gdy dziecko doświadcza objawów somatycznych, czyli „płynących z ciała”, takich jak różnego rodzaju bóle czy „rozregulowanie” funkcji organizmu (np.: nudności, biegunka, zawroty głowy, omdlenia), ale wyniki badania lekarskiego nie potwierdzają obecności choroby, która tłumaczyłaby ich występowanie.

  • Zaburzenia urojeniowe

    Zaburzenia urojeniowe

    Zaburzenia urojeniowe, należące do grupy chorób psychicznych, dawniej nazywane były paranoją. Charakteryzują się występowaniem usystematyzowanych, spójnych urojeń (pojedynczego urojenia lub całego ich systemu), którym nie towarzyszą zaburzenia struktury osobowości i intelektu.

  • Zaburzenia związane z bólem podczas stosunku płciowego (pochwica i dyspareunia)

    Zaburzenia związane z bólem podczas stosunku płciowego (pochwica i dyspareunia)

    Występowanie dolegliwości bólowych w czasie próby penetracji pochwy lub podczas stosunku seksualnego zazwyczaj ogranicza lub uniemożliwia czerpanie przyjemności ze zbliżeń. Niezależnie od przyczyny, jeśli zaburzenia przebiegające z bólem nie są leczone, prowadzą w konsekwencji do unikania sytuacji intymnych, a nawet do awersji seksualnej.

  • Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne

    Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne

    Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne charakteryzuje się wystepowaniem nawracających, natrętnych myśli (obsesje) i/lub czynności (kompulsje), którym trudno się oprzeć, ponieważ próba powstrzymania się od nich wiąże się z narastającym lękiem, niepokojem, napięciem, cierpieniem.

  • Zaciskające zapalenie osierdzia

    Zaciskające zapalenie osierdzia

    Zaciskające zapalenie osierdzia jest obecnie rzadkim, ale poważnym następstwem i zarazem końcowym etapem przewlekłego procesu zapalnego toczącego się w osierdziu, który prowadzi do postępującej utraty elastyczności worka osierdziowego.

  • Zaćma

    Zaćma

    Zmętnienie soczewki nazwamy zaćmą. Zaćma może powstać m.in. w wyniku urazu oka, stanów zapalnych błony naczyniowej oraz stosowania niektórych leków, na przykład długotrwałego miejscowego lub ogólnego używania kortykosteroidów.

  • Zaćma i jaskra

    Zaćma i jaskra

    Zaćma i jaskra u chorych na cukrzycę.

  • Zakażenia grzybicze u dzieci

    Zakażenia grzybicze u dzieci

    Zakażenia grzybicze należą do częstych infekcyjnych chorób skóry spotykanych u dzieci. Najczęściej występują grzybice owłosionej skóry głowy, które należą do chorób wysoce zakaźnych.

  • Zakażenia <i>Haemophilus influenzae</i>

    Zakażenia Haemophilus influenzae

    Zakażenia Haemophilus influenzae typu b występują na całym świecie i dotyczą głównie nieszczepionych dzieci oraz osób z niekompletnym podstawowym cyklem szczepień.

  • Zakażenia meningokokowe, sepsa meningokokowa

    Zakażenia meningokokowe, sepsa meningokokowa

    Inwazyjna choroba meningokokowa jest najczęstszą postacią zakażeń meningokokowych – ciężką, gwałtownie postępującą chorobą bakteryjną wywołaną przez wtargnięcie dwoinek zapalenia opon do prawidłowo jałowych miejsc organizmu, takich jak krew i ośrodkowy układ nerwowy.

  • Zakażenia pałeczką okrężnicy

    Zakażenia pałeczką okrężnicy

    Pałeczka okrężnicy, czyli Escherichia coli, jest niegroźną bakterią wchodzącą w skład fizjologicznej flory jelitowej ludzi i zwierząt. Niektóre gatunki bakterii są w stanie wywołać chorobę, zwykle infekcję przewodu pokarmowego. Charakterystycznymi objawami są biegunka, często z domieszką krwi lub śluzu, kurczowe bóle brzucha, nudności, wymioty, gorączka.

  • Zakażenia pałeczką ropy błękitnej

    Zakażenia pałeczką ropy błękitnej

    Pałeczka ropy błękitnej jest wszechobecna w środowisku; występuje w wodzie, glebie, przewodzie pokarmowym ludzi i zwierząt. Należy do patogenów oportunistycznych, co oznacza, że wywołuje chorobę jedynie w sprzyjających warunkach związanych z osłabieniem odporności, rzadko u zdrowych osób.

  • Zakażenia przewodu pokarmowego przenoszone drogą płciową

    Zakażenia przewodu pokarmowego przenoszone drogą płciową

    Zakażenia są konsekwencją technik seksualnych typu anilingus, analnych biernych lub rzadziej fellatio. Najczęściej występują u mężczyzn utrzymujących kontakty seksualne z mężczyznami, aczkolwiek coraz częściej są rozpoznawane wśród osób heteroseksualnych.

  • Zakażenia ucha zewnętrznego

    Zakażenia ucha zewnętrznego

    Zakażenia ucha zewnętrznego mogą być wywołane przez bakterie, wirusy i grzyby.

  • Zakażenia układu moczowego u&nbsp;dzieci

    Zakażenia układu moczowego u dzieci

    Zakażenie układu moczowego (ZUM) u dzieci jest stanem zapalnym wywołanym obecnością bakterii (rzadziej wirusów lub grzybów) w drogach moczowych. Jeżeli zapalenie dotyczy nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek) mówi się o zapaleniu górnych dróg moczowych. Stan zapalny pęcherza i cewki moczowej nosi nazwę zapalenia dolnych dróg moczowych.

  • Zakażenia wywołane przez <i>Clostridium perfringens</i>

    Zakażenia wywołane przez Clostridium perfringens

    Występowanie zatruć jest związane z przerwaniem łańcucha chłodniczego oraz złym przechowywaniem produktów spożywczych, zwłaszcza gotowanych w dużej masie. Najczęściej problem dotyczy mięsa, produktów mięsnych i drobiu. Warunki do mnożenia się Clostridium perfringens pojawiają się, gdy mięso jest gotowane, następnie chłodzone i ponownie gotowane następnego dnia.

  • Zakażenia wywołane przez pałeczki <i>Campylobacter</i> (<i>kampylobakterioza</i>)

    Zakażenia wywołane przez pałeczki Campylobacter (kampylobakterioza)

    Bakterie z rodzaju Campylobacter mogą wywoływać zakażenia umiejscowione w różnych narządach, jednak najczęściej wywołują ostre biegunki zwane kampylobateriozami. Pałeczki Campylobacter są jedną z najczęstszych przyczyn biegunek bakteryjnych w krajach uprzemysłowionych.

  • Zakażenia wywołane przez pałeczki <i>Yersinia </i>(jersinioza)

    Zakażenia wywołane przez pałeczki Yersinia (jersinioza)

    Jersinioza jest rzadką bakteryjną chorobą odzwierzęcą. Zakażenie przenosi się na ludzi zazwyczaj drogą pokarmową przez skażone pożywienie. Jersinioza najczęściej przebiega jako zapalenie jelita cienkiego lub zapalenie jelita cienkiego i grubego, z ostrą biegunką, która ustępuje samoistnie.

  • Zakażenia wywołane przez wirusy herpes HHV-6, HHV-7 i&nbsp;HHV-8

    Zakażenia wywołane przez wirusy herpes HHV-6, HHV-7 i HHV-8

    Większość zakażeń wywołanych przez HHV-6, HHV-7 i HHV-8 przebiega bezobjawowo. Jeżeli objawy kliniczne wystąpią, to zazwyczaj przyjmują postać niecharakterystycznej choroby gorączkowej lub – w przypadku wirusów HHV-6 i HHV-7 – gorączki trzydniowej.

  • Zakażenia wywołane przez wirusy <i>Coxsackie</i>

    Zakażenia wywołane przez wirusy Coxsackie

    Większość zakażeń wywołanych przez wirusy Coxsackie przebiega bezobjawowo. Jeżeli objawy kliniczne wystąpią, to zazwyczaj przyjmują postać niecharakterystycznej choroby gorączkowej, zwanej „letnią grypą” ze względu na sezonowość zachorowań ciepłą porą roku. Swoiste, charakterystyczne zespoły chorobowe towarzyszą jedynie mniejszości zakażeń wywołanych przez wirusy Coxsackie. Najczęściej występują objawy ze strony skóry i błon śluzowych czyli różnorodne wysypki, rzadziej choroby mięśni oraz układu nerwowego.

  • Zakażenie bakterią <i>Chlamydia trachomatis</i> w&nbsp;ciąży

    Zakażenie bakterią Chlamydia trachomatis w ciąży

    Zakażenie bakterią Chlamydia trachomatis jest najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową.

  • Zakażenie gronkowcowe

    Zakażenie gronkowcowe

    Rozpoznanie zakażeń gronkowcowych ustala się na podstawie objawów klinicznych oraz wyników badań mikrobiologicznych, w których uzyskuje się wzrost gronkowców. W przypadku zatruć pokarmowych, podejrzane środki spożywcze można przesłać do pracowni mikrobiologicznej w celu wykrycia toksyny bądź szczepu wytwarzającego toksynę.

  • Zakażenie HIV

    Zakażenie HIV

    HIV to ludzki wirus nabytego niedoboru odporności, który powoduje upośledzenie odporności zakażonej osoby. Objawy HIV zależą od fazy zakażenia, na początku mogą występować: zapalenie gardła, powiększenie węzłów chłonnych, gorączka, wysypka, ból mięśni i stawów, a następnie choroba wchodzi w okres bezobjawowy, który może trwać nawet wiele lat. Źródłem zakażenia jest osoba zakażona HIV, a zakażenie jest przenoszone przez krew, kontakt seksualny oraz z matki na dziecko podczas porodu lub przez mleko matki.

  • Zakażenie <i>Clostridioides difficile</i>

    Zakażenie Clostridioides difficile

    Zakażenie Clostridioides difficile objawia się biegunką o różnym nasileniu. Czynnikiem ryzyka zakażenia jest antybiotykoterapia, zwłaszcza długotrwała i stosowanie kilku różnych antybiotyków. Przebieg choroby może być łagodny lub ciężki i wymagać leczenia w szpitalu.

  • Zakażenie narządów płciowych wirusem opryszczki u&nbsp;kobiet w&nbsp;ciąży

    Zakażenie narządów płciowych wirusem opryszczki u kobiet w ciąży

    Opryszczkę narządów płciowych powoduje wirus Herpes (Herpes simplex virus – HSV). Jest to jedna z najczęściej występujących chorób przenoszona drogą płciową.

  • Zakażenie parwowirusem B19 w&nbsp;ciąży

    Zakażenie parwowirusem B19 w ciąży

    Chorobę, znaną pod nazwą rumień zakaźny, „piąta choroba” lub zespół spoliczkowanego dziecka, wywołuje wirus B19 z rodziny parwowirusów (human parvovirus – hPV B19).

  • Zakażenie paznokci bakterią <i>Pseudomonas aeruginosa</i>

    Zakażenie paznokci bakterią Pseudomonas aeruginosa

    Pseudomonas aeruginosa (pałeczka ropy błękitnej) jest tlenową bakterią Gram-ujemną, która w przypadku zakażenia płytek paznokciowych powoduje ich zielone zabarwienie.

  • Zakażenie układu moczowego w&nbsp;ciąży

    Zakażenie układu moczowego w ciąży

    W ciąży występują dodatkowe czynniki sprzyjające występowaniu zakażeń układu moczowego. Kiedy zgłosić się do lekarza? Jakie są metody leczenia?

  • Zakażenie wirusem cytomegalii w&nbsp;ciąży

    Zakażenie wirusem cytomegalii w ciąży

    Cytomegalia jest chorobą wywołaną przez wirus cytomegalii (cytomegalovirus – CMV). Szacuje się, że ok. 40–80% populacji (w zależności od regionu świata) jest zakażonych CMV.

  • Zakażenie wirusem opryszczki zwykłej u&nbsp;dorosłych

    Zakażenie wirusem opryszczki zwykłej u dorosłych

    Wirus opryszczki zwykłej (Herpes simplex virus) ma dwa typy, HSV-1 i HSV-2. Opryszczka na ustach („zimno na ustach”), czyli opryszczka wargowa jest najczęściej zakażeniem nawrotowym wywołanym przez HSV-1. Opryszczkę narządów płciowych z reguły wywołuje drugi typ wirusa, HSV-2.

  • Zakrzep żył siatkówki

    Zakrzep żył siatkówki

    Powstanie zakrzepu w żyle może wiązać się ze zmianami miażdżycowymi zachodzącymi w tętnicy środkowej siatkówki. Powodują one bowiem jej stwardnienie, co z kolei przyczynia się do wzmożonego ucisku na ściany żył siatkówki i powoduje zaburzenia przepływu krwi.

  • Zakrzepica o&nbsp;nietypowej lokalizacji

    Zakrzepica o nietypowej lokalizacji

    Przyczyny nietypowej lokalizacji zakrzepicy są bardzo różne, jednak jej pojawienie się powinno skłaniać lekarza do szerszej diagnostyki pacjenta.

  • Zakrzepica żylna

    Zakrzepica żylna

    Zakrzepica żylna polega na tworzeniu się zakrzepów krwi w żyłach nóg. Najczęściej rozpoczyna się ona w żyłach znajdujących się w mięśniach łydek i stamtąd, przechodząc do coraz większych żył, może wędrować ku górze.

  • Zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych

    Zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych

    W zależności od miejsca, w którym powstaje zakrzep, wyróżniamy zakrzepicę dystalną, proksymalną i obrzęk bolesny.

  • Zakrzepica żył głębokich kończyn górnych

    Zakrzepica żył głębokich kończyn górnych

    Najczęstszą przyczyną zakrzepicy w tym miejscu jest ucisk na żyłę wywierany przez struktury kostne.

  • Zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP) inaczej zespół Moschcowitza

    Zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP) inaczej zespół Moschcowitza

    Zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP) to rzadka choroba, w której dochodzi do tworzenia się zakrzepów w małych naczyniach krwionośnych. Gorączka, ból głowy, zaburzenia widzenia i mowy oraz wybroczyny i krwawienie z nosa bądź dziąseł mogą być objawami TTP i wymagają konsultacji z lekarzem i odpowiedniej diagnostyki. Nieleczona zakrzepowa plamica małopłytkowa w większości przypadków kończy się śmiercią.

  • Załupek

    Załupek

    Załupek to obrzęk żołędzi i napletka spowodowany zsunięciem napletka poza żołądź. Dochodzi to tego, gdy napletek jest zbyt ciasny, pozostaje w rowku za żołędzią i powoduje ucisk utrudniający prawidłowy odpływ krwi z żołędzi i napletka. Gdy ucisk jest duży i występują duże lub długotrwałe zaburzenia krążenia krwi, może dojść do martwicy żołędzi i skóry napletka spowodowanej niedokrwieniem.

  • Zamknięte obrażenia tkanek miękkich

    Zamknięte obrażenia tkanek miękkich

    Obrażenia tkanek miękkich powstają na skutek urazu, czyli zadziałania siły zewnętrznej. Obrażenia takie mogą powstać po bezpośrednim zadziałaniu urazu lub pośrednio, przez przeniesienie siły urazu na tkanki miękkie.

  • Zanik wieloukładowy

    Zanik wieloukładowy

    Zanik wieloukładowy to grupa chorób ośrodkowego układu nerwowego, w których występują liczne zaburzenia między innymi układu moczowego i wegetatywnego. Przyczyna choroby jest nieznana.

  • Zanokcica

    Zanokcica

    Zanokcica objawia się żywoczerwonym zabarwieniem, obrzękiem oraz pogrubieniem skóry w okolicy okołopaznokciowej. Bolesność wału paznokciowego powoduje dyskomfort podczas wykonywania codziennych czynności.

  • Zaostrzenia POChP

    Zaostrzenia POChP

    Zaostrzenie POChP to nasilenie objawów (duszności, kaszlu i odkrztuszania plwociny) większe niż zwykłe wahania tych objawów z dnia na dzień. Zaostrzenia POChP negatywnie wpływają zarówno na aktualny stan zdrowia chorego, jak i na progresję choroby.

  • Zapalenia przyzębia

    Zapalenia przyzębia

    Przyzębie pełni ważne funkcje. W skrajnym przypadku chorób przyzębia chory może stracić nawet zdrowy ząb. Chore przyzębie – a więc dziąsła, kość i ozębna – to „żywa rana”, która czasami obejmuje całą jamę ustną, ma więc rozmiar wielkości dłoni.

  • Zapalenia spojówek u&nbsp;dzieci

    Zapalenia spojówek u dzieci

    Zapalenia spojówki są jedną z najczęstszych zmian chorobowych narządu wzroku u dzieci. Najczęstszą przyczyną zapalenia spojówek są bakterie i choroby alergiczne. Inne mikroorganizmy, takie jak wirusy, chlamydie czy pierwotniaki, o wiele rzadziej wywołują stany zapalne.

  • Zapalenia stawów w&nbsp;przebiegu nieswoistych zapaleń jelit

    Zapalenia stawów w przebiegu nieswoistych zapaleń jelit

    Dokładna przyczyna występowania zapaleń stawów związanych z nieswoistymi zapaleniami jelit nie jest znana. Przypuszcza się, że zapalenia stawów są powiązane z nieprawidłowościami dotyczącymi funkcjonowania układu odpornościowego, które występują przy nieswoistych zapaleniach jelit. Czasem objawy zapalenia stawów pojawiają się przed zdiagnozowaniem wrzodziejącego zapalenia jelit lub choroby Leśniowskiego i Crohna.

  • Zapalenie błędnika

    Zapalenie błędnika

    Zapalenie błędnika to choroba błędnika, który jest elementem ucha wewnętrznego. Objawami zapalenia błędnika są zawroty głowy, zaburzenia równowagi, nudności, wymioty i oczopląs (niezależne od woli drgające ruchy gałek ocznych). Gwałtowne wystąpienie nasilonych objawów zapalenia błędnika wymaga zgłoszenia się na SOR. Choć zapalenie błędnika może powodować nasilone i przykre objawy, zwykle ustępują one w ciągu kilku dni. Zapalenie błędnika o ciężkim przebiegu wymaga hospitalizacji.

  • Zapalenie błony naczyniowej oka

    Zapalenie błony naczyniowej oka

    Zapalenie błony naczyniowej oka to stan potencjalnie zagrażający widzeniu i może prowadzić do znacznego pogorszenia ostrości wzroku. Mimo postępu diagnostyki i leczenia choroba ta nadal stwarza poważne problemy, ponieważ ma zróżnicowane i często niedające się ustalić przyczyny.

  • Zapalenie błony śluzowej żołądka

    Zapalenie błony śluzowej żołądka

    Zapalenie błony śluzowej żołądka to stan, w którym dochodzi do uszkodzenia błony śluzowej żołądka. Najczęściej jest to spowodowane przez bakterię Helicobacter pylori. Inną postacią uszkodzenia błony śluzowej jest ostra gastropatia krwotoczna (nadżerkowa), w przebiegu której na powierzchni błony śluzowej powstają krwawiące nadżerki (ubytki).

  • Zapalenie cewki moczowej

    Zapalenie cewki moczowej

    Zapalenie cewki moczowej jest spowodowane zakażeniem różnymi drobnoustrojami i prawie zawsze jest to choroba przenoszona drogą kontaktów płciowych. Bardzo ważne, aby zakażenie było niezwłocznie leczone, gdyż zapobiegnie to powikłaniom, niekiedy bardzo poważnym, oraz zakażaniu partnerów seksualnych.

  • Zapalenie gardła i&nbsp;migdałków

    Zapalenie gardła i migdałków

    Stany zapalne błony śluzowej gardła i migdałków należą do najczęstszych schorzeń, z którymi pacjenci zgłaszają się nie tylko do laryngologa, ale także do lekarza rodzinnego czy pediatry.

  • Zapalenie gruczołu łzowego

    Zapalenie gruczołu łzowego

    Zapalenie gruczołu łzowego jest bardzo rzadką chorobą. Zazwyczaj dotyczy dzieci i młodych dorosłych, pojawia się w przebiegu chorób rozrostowych układu limfoidalnego (np. białaczki) lub sarkoidozy. Może też towarzyszyć takim chorobom wirusowym jak świnka, mononukleoza, grypa oraz półpasiec.

  • Zapalenie jądra

    Zapalenie jądra

    Zapalenie jądra zwykle jest chorobą ostrą. W ciągu paru dni pojawia się ból w mosznie, zwykle jednostronny, z obrzękiem połowy moszny oraz bolesnością podczas obmacywania. Skóra moszny może być zaczerwieniona, a jądro po chorej stronie uniesione oraz powiększone. Może być obecna krew w nasieniu.

  • Zapalenie kaletek maziowych

    Zapalenie kaletek maziowych

    Kaletki maziowe generalnie stanowią ochronę okolic narażonych na urazy i przeciążenia. Ich stany zapalne zwykle mają charakter zapalenia jałowego, to znaczy powstają na skutek urazów lub przeciążeń okolic, w których znajdują się kaletki. Do okolic predysponowanych należą łokcie, okolice krętarza większego oraz kolana.

  • Zapalenie kaletki wyrostka łokciowego

    Zapalenie kaletki wyrostka łokciowego

    Zapalenie kaletki łokciowej objawia się miejscowym zaczerwienieniem i obrzękiem tylnej części łokcia. Objawom może towarzyszyć ból i gorączka. Zapalenie kaletki łokciowej może rozwinąć się nawet w kilka godzin. W przypadku bardzo nasilonych dolegliwości wskazana może być wizyta lekarska w trybie pilnym.

  • Zapalenie kanalika łzowego

    Zapalenie kanalika łzowego

    Zapalenie kanalika łzowego jest to stan, w którym dochodzi do zamknięcia dolnego lub górnego światła kanalika łzowego w obrębie powieki. Powoduje to zablokowanie przepływu łez do woreczka łzowego. Najczęściej przyczyną jest stan zapalny wywołany przez promienice lub grzyby, rzadziej przez bakterie i wirusy.

  • Zapalenie mieszków włosowych

    Zapalenie mieszków włosowych

    Zapalenie mieszków włosowych to częsta jednostka chorobowa, która może mieć podłoże infekcyjne, w tym najczęściej bakteryjne. Typowe wykwity to przymieszkowe krosty, które mogą występować w każdej lokalizacji, przy czym częste jest zajęcie owłosionej skóry głowy czy kończyn.

  • Zapalenie mięśnia sercowego

    Zapalenie mięśnia sercowego

    Zapalenie mięśnia sercowego (myocarditis) jest chorobą spowodowaną najczęściej przez zakażenie wirusowe (np. dróg oddechowych). Proces zapalny obejmuje komórki mięśnia sercowego, tkankę śródmiąższową, naczynia, niekiedy też osierdzie, i może doprowadzić do uszkodzenia mięśnia sercowego i niewydolności serca. U większości chorych zapalenie mięśnia sercowego ustępuje samo, bez leczenia. Ważny jest jednak odpoczynek, ograniczenie aktywności fizycznej, picia alkoholu oraz przyjmowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

  • Zapalenie moszny Fourniera

    Zapalenie moszny Fourniera

    Zgorzel Fourniera, inaczej zapalenie moszny Fourniera, jest chorobą niezakaźną. Występuje rzadko. Do jej typowych objawów należą silny ból moszny oraz zaczerwienienie i obrzęk skóry moszny. Leczenie prowadzi się w warunkach szpitalnych.

  • Zapalenie naczyń siatkówki

    Zapalenie naczyń siatkówki

    Podstawowym objawem zapalenia naczyń siatkówki jest stopniowe pogorszenie widzenia.

  • Zapalenie naczyń związane z&nbsp;krioglobulinemią

    Zapalenie naczyń związane z krioglobulinemią

    Z powodu bezpośredniego związku zapalenia naczyń związanego z krioglobulinemią z zakażeniem WZW C, u większości chorych występują różnego stopnia zaburzenia czynności wątroby, najczęściej nieprawidłowe wartości testów laboratoryjnych, rzadziej świądu skóry, żółtaczki.

  • Zapalenie nagłośni

    Zapalenie nagłośni

    W wyniku tego zakażenia dochodzi do szybko szerzącego się stanu zapalnego i znacznego obrzęku, co doprowadza do mechanicznego zwężenia dróg oddechowych powyżej strun głosowych.

  • Zapalenie najądrza

    Zapalenie najądrza

    Zapalenie najądrza jest spowodowane zakażeniem przez różne drobnoustroje, zwykle bakterie. Dotyczy przede wszystkim mężczyzn młodych (15.–35. rż.) oraz po 60. roku życia

  • Zapalenie narządów miednicy mniejszej

    Zapalenie narządów miednicy mniejszej

    Przyczyną zapalenia narządów miednicy mniejszej są bakterie odpowiedzialne za choroby przenoszone drogą płciową – najczęściej rzeżączka, chlamydia, bakterie beztlenowe. Często za proces chorobowy odpowiedzialny jest więcej niż jeden gatunek bakterii.

  • Zapalenie nerwów wzrokowych i&nbsp;rdzenia kręgowego

    Zapalenie nerwów wzrokowych i rdzenia kręgowego

    Objawy zapalenia nerwów wzrokowych i rdzenia kręgowego są związane z zapaleniem uszkadzającym tkankę nerwową w typowych dla tej choroby miejscach, czyli nerwach wzrokowych i rdzeniu kręgowym. Dochodzi do zaburzeń widzenia, a nawet ślepoty w jednym lub obojgu oczach. Mogą towarzyszyć temu dolegliwości bólowe, wrażenie błysków świetlnych lub zaburzenie widzenia barw.

  • Zapalenie nerwu przedsionkowego

    Zapalenie nerwu przedsionkowego

    Choroba występuje najczęściej między 35. a 55. rokiem życia. Objawy utrzymują się zwykle 2–3 tygodnie i mają tendencję do samoistnego ustępowania.

  • Zapalenie okołoustne

    Zapalenie okołoustne

    W obrazie klinicznym dominują wykwity grudkowo-rumieniowe, niekiedy krostkowe, zlokalizowane na skórze wokół ust. Zwykle zmiany skórne są zgrupowane symetrycznie, zlokalizowane wokół ust z typowym zaoszczędzeniem skóry w okolicy bezpośrednio przylegającej do czerwieni wargowej. Grudki mogą również pojawić się w okolicy okołooczodołowej.

  • Zapalenie opłucnej: przyczyny, objawy i&nbsp;leczenie

    Zapalenie opłucnej: przyczyny, objawy i leczenie

    Zapalenie opłucnej to stan zapalny obejmujący opłucną, w którym dochodzi do gromadzenia się zwiększonej ilości płynu w jamie opłucnej. Gromadzenie się wysięku (płynu) jest związane z różnymi chorobami – m. in. zapaleniem płuc, nowotworami, zatorowością płucną. Leczenie jest uzależnione od przyczyny wysięku.

  • Zapalenie opryszczkowate skóry

    Zapalenie opryszczkowate skóry

    Zapalenie opryszczkowate skóry to zespół jelitowo-skórny, w którym współistnieją pęcherzykowo-grudkowe zmiany skórne i enteropatia zależna od glutenu.

  • Zapalenie oskrzeli: przyczyny, objawy i&nbsp;leczenie

    Zapalenie oskrzeli: przyczyny, objawy i leczenie

    Ostre zapalenie oskrzeli najczęściej jest spowodowane zakażeniem wirusowym. Zapalenie podostre może być wynikiem nadreaktyności oskrzeli po przebytym zakażeniu albo zakażeniem krztuścem, natomiast przewlekłe zapalenie jest wynikiem wpływu szkodliwych czynników środowiskowych, najczęściej palenia tytoniu.

  • Zapalenie oskrzelików

    Zapalenie oskrzelików

    Najwięcej przypadków zapalenia oskrzelików rozpoznaje się w okresie jesienno-zimowym. Sezon zachorowań rozpoczyna się w listopadzie lub grudniu, osiąga maksymalne natężenie w styczniu lub lutym i kończy się w marcu, a niekiedy w kwietniu. Zakażenie dotyczy małych dzieci, do ukończenia 2. roku życia. Chłopcy chorują nieco częściej niż dziewczynki.

  • Zapalenie oskrzelików oddechowych

    Zapalenie oskrzelików oddechowych

    Zapalenie oskrzelików oddechowych to choroba obejmująca najmniejsze oskrzeliki wraz z sąsiadującymi pęcherzykami płucnymi, wywołana paleniem tytoniu.

  • Zapalenie otrzewnej

    Zapalenie otrzewnej

    Zapalenie otrzewnej to stan zapalny obejmujący błonę wyścielającą od środka całą jamę brzuszną. Najcześciej zapalenie otrzewnej jest spowodowane przedostającymi się do jamy otrzewnej bakteriami i kiedy obejmie całą jamę otrzewną przebiega w sposób bardzo gwałtowny i niebezpieczny dla życia chorego.

  • Zapalenie pęcherza i&nbsp;inne zakażenia układu moczowego

    Zapalenie pęcherza i inne zakażenia układu moczowego

    Zakażenie układu moczowego jest spowodowane bakteriami, które przez cewke moczową wniknęły do pęcherza, gdzie uległy namnożeniu i spowodowały stan zapalny, który jest przyczyną objawów, jak gorączka, oraz dolegliwości związanych z oddawaniem moczu lub bólu o różnym charakterze. W przypadku wystąpienia takich objawów należy zgłosić się do lekarza, gdyż zakażenie układu moczowego wymaga leczenia i, najczęściej, wykonania badań diagnostycznych.

  • Zapalenie płuc: przyczyny, objawy i&nbsp;leczenie

    Zapalenie płuc: przyczyny, objawy i leczenie

    Pandemia Covid-19 spowodowała, że znacznie wzrosło zainteresowanie pacjentów tematem zapalenia płuc. Leczenie zapalenia płuc zwykle obejmuje antybiotykoterapię empiryczną (skuteczną przeciw najbardziej prawdopodobnym patogenom np. Streptococcus pneumoniae) lub celowaną (dobraną na podstawie antybiogramu) oraz leczenie wspomagające.

  • Zapalenie płuc u&nbsp;dzieci

    Zapalenie płuc u dzieci

    Pojawienie się duszności, kaszlu oraz gorączki wymaga zawsze konsultacji lekarskiej. Konieczne jest podawanie przez opiekunów dziecka leków przeciwgorączkowych. Ważne jest również zadbanie o prawidłowe nawodnienie. W pierwszych dniach leczenia nie należy zmuszać dziecka do jedzenia.

  • Zapalenie pochewek ścięgnistych

    Zapalenie pochewek ścięgnistych

    Do przeciążenia dochodzi nie tylko przy ciężkich wysiłkach fizycznych, treningach sportowych, ale także przy prostych lecz powtarzających się ruchach zginania i prostowania. Przykładem może być praca przy komputerze (np. wielogodzinne ruchy palców czy nadgarstka).

  • Zapalenie pośredniej części błony naczyniowej

    Zapalenie pośredniej części błony naczyniowej

    Zapalenie pośredniej części odcinka błony naczyniowej stanowi około 15% wszystkich zapaleń błony naczyniowej.

  • Zapalenie pozagałkowe nerwu wzrokowego

    Zapalenie pozagałkowe nerwu wzrokowego

    Pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego jest najczęściej występującą chorobą nerwu wzrokowego u dorosłych.

  • Zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej

    Zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej

    Ostre zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej może być związane z obecnością antygenu HLA-B27 i towarzyszących mu chorób, takich jak: zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zespół Reitera, łuszczycowe zapalenie stawów, zapalne choroby jelit.

  • Zapalenie przełyku wywołane przez wirus opryszczki zwykłej

    Zapalenie przełyku wywołane przez wirus opryszczki zwykłej

    U osób bez zaburzeń odporności zmiany chorobowe występujące w przebiegu zakażenia HSV są ograniczone, powodują ból i trudności przy przełykaniu z towarzyszącymi nudnościami i wymiotami (czasem krwistymi) oraz bólem za mostkiem.

  • Zapalenie rogówki

    Zapalenie rogówki

    Zapalenie rogówki wywołują drobnoustroje chorobotwórcze (bakterie, wirusy, grzyby, pierwotniaki), które wnikają w jej obręb. Powstają wówczas nacieki zapalne powodujące utratę jej przeźroczystości.

  • Zapalenie siatkówki i&nbsp;naczyniówki wywołane toksoplazmozą

    Zapalenie siatkówki i naczyniówki wywołane toksoplazmozą

    Tę postać zapalenia siatkówki i naczyniówki wywołuje pierwotniak Toksoplazma gondii. Jest to pasożyt wewnątrzkomórkowy, którego żywicielem ostatecznym jest kot.

  • Zapalenie siatkówki wywołane wirusem cytomegalii

    Zapalenie siatkówki wywołane wirusem cytomegalii

    Jest to choroba zapalna siatkówki wywołana przez wirusa cytomegalii. Wirus ten jest jedną z najczęstszych przyczyn tzw. oportunistycznych zakażeń siatkówki, czyli występujących u osób z upośledzoną odpornością.

  • Zapalenie siatkówki wywołane wirusem opryszczki pospolitej

    Zapalenie siatkówki wywołane wirusem opryszczki pospolitej

    Jest to zapalenie siatkówki wywołane przez wirusa opryszczki pospolitej. Wirus opryszczki jest bardzo rzadką przyczyną zapalenia siatkówki i naczyniówki u noworodków i dzieci.

  • Zapalenie skóry wywołane przez cerkarie

    Zapalenie skóry wywołane przez cerkarie

    Zapalenie skóry wywołane przez cerkarie nazywane bywa inaczej świądem pływaków i polega na pojawieniu się zmian skórnych u osób kąpiących się lub pływających w otwartych zbiornikach słodkowodnych, rzadziej słonowodnych.

  • Zapalenie spojówek spowodowane przez pikornawirusy

    Zapalenie spojówek spowodowane przez pikornawirusy

    Ten typ zapalenia spojówek wywołują wirusy z grupy pikorna. Jest ono bardzo zakaźne. Do zakażenia dochodzi metodą kontaktową poprzez dotykanie rękami przedmiotów, na których znajdują się wirusy, i przenoszenie ich na powieki i do oczu.

  • Zapalenie spojówek u&nbsp;dorosłych

    Zapalenie spojówek u dorosłych

    Zapalenie spojówek występuje u każdej dorosłej osoby przynajmniej raz w życiu, a z reguły o wiele częściej.

  • Zapalenie spojówek w&nbsp;przebiegu mięczaka zakaźnego

    Zapalenie spojówek w przebiegu mięczaka zakaźnego

    Zapalenie spojówek w przebiegu mięczaka zakaźnego jest spowodowane obecnością wirusa z grupy pox. Do zakażenia dochodzi drogą bezpośredniego kontaktu w czasie przebywania w wilgotnym środowisku, przy uprawianiu niektórych sportów lub w trakcie stosunku płciowego.

  • Zapalenie spojówek w&nbsp;przebiegu półpaśca lub ospy wietrznej

    Zapalenie spojówek w przebiegu półpaśca lub ospy wietrznej

    Zapalenie spojówek w przebiegu półpaśca lub ospy wietrznej u dorosłych nie występuje często i dotyczy zazwyczaj osób między 50. a 75. rokiem życia.

  • Zapalenie stawów wywołane przez kryształy hydroksyapatytu

    Zapalenie stawów wywołane przez kryształy hydroksyapatytu

    Kryształy hydroksyapatytu znajdujące się w tkankach okołostawowych mogą nie wywoływać żadnych objawów. Zapalenie przez nie wywoływane występuje rzadko, nie zawsze jest ono jednak właściwie rozpoznawane.

  • Zapalenie tkanek miękkich oczodołu

    Zapalenie tkanek miękkich oczodołu

    Zapalenie tkanek miękkich oczodołu to zwykle nagłe, bolesne zaczerwienienie oka, połączone z reguły z ograniczeniem jego ruchomości. Najczęstszą przyczyną tej choroby jest bezpośrednie przeniesienie zakażenia z zatok obocznych nosa lub uogólnienie miejscowych procesów zapalnych w obrębie oczodołu.

  • Zapalenie twardówki

    Zapalenie twardówki

    Zapalenie twardówki ma podstępny początek. Głównym objawem jest ból, od umiarkowanego do silnego, zwykle promieniujący i często umiejscowiony poza okiem: w okolicy czoła, szczęki lub zatok przynosowych.

  • Zapalenie tylnego odcinka błony naczyniowej

    Zapalenie tylnego odcinka błony naczyniowej

    Zapalenie tylnego odcinka błony naczyniowej obejmuje zarówno naczyniówkę, jak i siatkówkę, ponieważ obie struktury są ze sobą ściśle zintegrowane.

  • Zapalenie wielomięśniowe i&nbsp;skórno-mięśniowe

    Zapalenie wielomięśniowe i skórno-mięśniowe

    Zapalenie wielomięśniowe jest to samoistne, przewlekłe zapalenie mięśni. W zapaleniu skórno-mięśniowym dołączają się do niego zmiany zapalne w obrębie skóry.

  • Zapalenie woreczka łzowego

    Zapalenie woreczka łzowego

    Zapalenie woreczka łzowego praktycznie zawsze związane jest z niedrożnością przewodu nosowo-łzowego, który łączy woreczek łzowy z jamą nosa. Rzadziej przyczyną są uchyłki woreczka łzowego, kamienie dróg łzowych, przebyte zabiegi chirurgiczne nosa i zatok obocznych nosa lub urazy.

  • Zapalenie zatok przynosowych

    Zapalenie zatok przynosowych

    Zapalenie zatok przynosowych to choroba zatok, której objawami są: niedrożność nosa, wydzielina z nosa (katar lub spływanie wydzieliny po tylnej ścianie gardła), ból lub uczucie rozpierania twarzy, upośledzenie lub utrata węchu. Ostre zapalenie zatok przynosowych jest częstą chorobą, zwykle jest spowodowane zakażeniem wirusowym (przeziębienie) i ustępuje samoistnie w ciągu 7–10 dni. W leczeniu stosuje się płukanie nosa 0,9% roztworem NaCl oraz leki objawowe – paracetamol, niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz leki obkurczające naczynia błony śluzowej nosa.

  • Zapalenie żołądka wywołane przez <i>H. pylori </i>

    Zapalenie żołądka wywołane przez H. pylori

    Zapalenie żołądka to uszkodzenie dotyczące zwykle jego błony śluzowej. Jest ono najczęściej spowodowane zakażeniem bakterią Helicobacter pylori.

  • Zapalenie żołędzi i&nbsp;napletka

    Zapalenie żołędzi i napletka

    Zapalenie żołędzi to częsty problem, występujący w każdym wieku. Szczególnie często spotykany u małych chłopców, u których napletek nie odprowadza się całkowicie (nie można go zsunąć tak, aby cała żołądź była widoczna), co stwarza trudności skutecznego usuwania mastki. U mężczyzn częstość zapalenia żołędzi rośnie w starszym wieku, również z powodu problemów z higieną oraz w związku z innymi chorobami (np. cukrzyca).

  • Zaparcia czynnościowe

    Zaparcia czynnościowe

    Zaparcie czynnościowe to rodzaj zaparcia, czyli zbyt małej częstości wypróżnień lub sytuacji, kiedy pacjent oddaje twardy stolec z wysiłkiem i towarzyszy temu uczucie niepełnego wypróżnienia. W zaparciu czynnościowym nie ma choroby organicznej, która powodowałaby zaparcie. Jest ono skutkiem nieprawidłowego funkcjonowania przewodu pokarmowego, na które składa się wiele czynników: nieprawidłowa dieta, siedzący tryb życia oraz złe nawyki związane z wypróżnianiem się (wstrzymywanie stolca mimo odczuwania parcia). W leczeniu stosuje się przede wszystkim modyfikację trybu życia oraz leki

  • Zaparcia u&nbsp;dzieci

    Zaparcia u dzieci

    Jako zaparcie stolca traktuje się zbyt długie odstępy pomiędzy wypróżnieniami (wypróżnienia rzadziej niż 2 razy w tygodniu) i/lub oddawanie stolców z dużym wysiłkiem.

  • Zarażenia pasożytami (robaczyce)

    Zarażenia pasożytami (robaczyce)

    W artykule opisano najczęstsze choroby wywołane przez pasożyty: owsicę, glistnicę, toksokarozę i bąblowicę.

  • Zarażenie tasiemcem psim

    Zarażenie tasiemcem psim

    Do zarażenia tasiemcem psim dochodzi drogą pokarmową – przez zjedzenie pchły, która zawiera postać larwalną tasiemca – cysticerkoid. Opisana droga zarażenia ogranicza występowanie choroby u ludzi. Żywicielami ostatecznymi tasiemca psiego są głównie psy, rzadziej koty i lisy. Człowiek zaraża się sporadycznie, zwykle przez brudne ręce.

  • Zarażenie tasiemcem szczurzym

    Zarażenie tasiemcem szczurzym

    Do zarażenia tasiemcem szczurzym dochodzi drogą pokarmową – przez zjedzenie owada, zwykle żuka, zawierającego postać larwalną tasiemca (cysticerkoid).

  • Zarostowe zapalenie oskrzelików

    Zarostowe zapalenie oskrzelików

    Zarostowe zapalenie oskrzelików polega na przewlekłym zapaleniu ściany oskrzelika ze znacznym jej pogrubieniem, tworzeniem się w ich wnętrzu guzków zapalnych, a w konsekwencji znacznym zwężeniu lub nawet całkowitym zamknięciu światła oskrzelika, co w sposób istotny utrudnia lub uniemożliwia przepływ powietrza w drogach oddechowych i prowadzi do nasilonej duszności.

  • Zatorowość płucna

    Zatorowość płucna

    Zatorowość płucna jest najczęściej spowodowana przemieszczeniem się do krążenia płucnego skrzeplin powstałych w żyłach głębokich kończyn dolnych lub miednicy mniejszej. Rzadziej skrzepliny pochodzą z żył górnej połowy ciała, np. żył podobojczykowych i pachowych, jeszcze rzadziej materiałem zatorowym są kule cholesterolu lub pęcherzyk powietrza, lub płyn owodniowy, który w trakcie porodu lub jego powikłań przedostał się do żył miednicy mniejszej.

  • Zatrucie pokarmowe

    Zatrucie pokarmowe

    Większość przypadków zatrucia pokarmowego ustępuje w ciągu paru dni bez konieczności zgłaszania się do lekarza. Podstawowe znaczenie ma nawadnianie doustne. Jeżeli zatrucie przebiega ciężko, lekarz może zdecydować o leczeniu szpitalnym i nawadnianiu dożylnym. W niektórych rodzajach zakażeń bakteryjnych przewodu pokarmowego lekarz może wyjątkowo zlecić antybiotyki.

  • Zatrucie toksyną botulinową (botulizm, zatrucie jadem kiełbasianym)

    Zatrucie toksyną botulinową (botulizm, zatrucie jadem kiełbasianym)

    Zatrucie jadem kiełbasianym to rzadkie, ale bardzo poważne zatrucie pokarmowe, będące najczęściej skutkiem spożycia pokarmów zanieczyszczonych toksyną botulinową wytwarzaną w żywności przez bakterie.

  • Zatrzymanie moczu

    Zatrzymanie moczu

    Zatrzymanie moczu do niemożność całkowitego opróżnienia pęcherza w wyniku czynności oddawania moczu.

  • Zawał serca

    Zawał serca

    Zawał serca to stan niedokrwienia mięśnia sercowego, który skutkuje jego martwicą. Najczęściej zawał serca jest konsekwencją miażdżycy tętnic wieńcowych. Głównym objawem zawału jest ból w klatce piersiowej, zwykle bardzo silny, piekący, dławiący, gniotący lub ściskający, który trwa dłużej niż 20 minut i narasta. Zawał serca jest stanem zagrożenia życia i wymaga niezwłocznego wezwania karetki pogotowia ratunkowego.

  • Zawał serca bez uniesienia odcinka ST (NSTEMI)

    Zawał serca bez uniesienia odcinka ST (NSTEMI)

    Nazwa zawał „bez uniesienia odcinka ST” jest związana z tym, że u pacjentów w zapisie EKG nie występują charakterystyczne zmiany, które są widoczne u pacjentów z innym typem zawału. Dochodzi jednak do zwiększenia się we krwi stężenia tzw. troponin sercowych.

  • Zawał serca z&nbsp;uniesieniem odcinka ST (STEMI)

    Zawał serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI)

    Zawał serca z uniesieniem odcinka ST jest najczęściej spowodowany zakrzepem zamykającym tętnicę wieńcową i powstającym w miejscu uszkodzenia blaszki miażdżycowej, najczęściej jej pęknięcia. Tętnica wieńcowa, której zadaniem jest dostarczanie krwi do mięśnia sercowego, jest wtedy „zatkana”. Mięsień sercowy nie dostaje wystarczającej ilości krwi, ulega niedokrwieniu, niedotlenieniu i obumiera.

  • Zespoły hipereozynofilowe

    Zespoły hipereozynofilowe

    Objawy zespołu hipereozynofilowego są mało specyficzne. Część pacjentów początkowo nie ma żadnych dolegliwości. Mogą występować tzw. objawy ogólne, czyli zmęczenie, gorączka, wzmożona potliwość oraz zmniejszenie masy ciała.

  • Zespół alergii jamy ustnej u&nbsp;dzieci

    Zespół alergii jamy ustnej u dzieci

    Dziecko z alergią na pyłki roślin może odczuwać pieczenie, drętwienie i/lub swędzenie w jamie ustnej po zjedzeniu surowych warzyw lub owoców. Dzieje się tak, ponieważ alergeny pyłków roślin mają zbliżoną strukturę do alergenów zawartych w niektórych surowych warzywach i owocach. Układ immunologiczny dziecka rozpoznaje te białka jako takie same, co powoduje wystąpienie objawów reakcji alergicznej w miejscu kontaktu z alergenem, czyli w ustach, gardle.

  • Zespół Alporta

    Zespół Alporta

    Zespół Alporta to wrodzona, genetyczna choroba nerek, w której dodatkowo występują zaburzenia w obrębie narządu słuchu oraz wzroku. Jest to najczęstsza z wrodzonych nefropatii.

  • Zespół antyfosfolipidowy

    Zespół antyfosfolipidowy

    Zespół antyfosfolipidowy jest chorobą autoimmunologiczną. Jego mechanizm polega na nieprawidłowym działaniu układu odpornościowego, wskutek czego organizm produkuje przeciwciała skierowane przeciwko własnym komórkom.

  • Zespół aspiracji smółki

    Zespół aspiracji smółki

    Zespół aspiracji smółki to zespół zaburzeń oddychania związany z przedostaniem się smółki (czyli pierwszego stolca wydalanego przez noworodka po urodzeniu i zawierającego głównie wody płodowe, maź płodową, złuszczony nabłonek śluzówki przewodu pokarmowego, enzymy trawienne) do dróg oddechowych.

  • Zespół bolesnego barku

    Zespół bolesnego barku

    Zespół bolesnego barku to samoistny ból barku, który nasila się w czasie poruszania ręką, zwłaszcza ruchu odwodzenia, czyli podnoszenia ręki do boku. Bardzo charakterystyczne jest to, że ból pojawia się w nocy i wybudza pacjenta ze snu. W leczeniu stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz podawane miejscowo glikokortykosteroidy (np. w zastrzykach dostawowych) z lidokainą.

  • Zespół cieśni nadgarstka

    Zespół cieśni nadgarstka

    Zespół cieśni nadgarstka to częsta choroba, której towarzyszą nieprzyjemne doznania w okolicy kciuka, palca wskazującego oraz połowy palca serdecznego. Obejmują one mrowienie, drętwienie, dyskomfort. Objawy często budzą w nocy i skłaniają pacjenta do strzepywania dłoni, co przynosi ulgę. Najskuteczniejszym leczeniem zaawansowanego zespołu cieśni nadgarstka jest operacja.

  • Zespół Cogana

    Zespół Cogana

    Jest to rzadka przewlekła choroba zapalna, której charakterystyczną cechą są objawy ze stronu ucha środkowego oraz przedsionka ucha, a także zapalenie rogówki oka. U części chorych dochodzi też do zapalenia dużych i średnich naczyń. Przyczyna choroby nie jest znana.

  • Zespół Cushinga

    Zespół Cushinga

    Zespół Cushinga to zespół różnorodnych objawów klinicznych związanych z podwyższonym stężeniem glikokortykosteroidów (GKS) we krwi. GKS to hormony wytwarzane przez nadnercza, wewnątrzwydzielnicze gruczoły obwodowe położone obustronnie powyżej górnych biegunów nerek.

  • Zespół Downa

    Zespół Downa

    Zespół Downa to zespół cech, które są wynikiem obecności dodatkowego chromosomu 21 w komórkach ciała. W każdej komórce ciała powinno znajdować się 46 chromosomów, w przypadku zespołu Downa zamiast pary (dwóch) chromosomów 21. występują trzy. Ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Downa wzrasta wraz z wiekiem matki. Dzieci z zespołem Downa mają charakterystyczne cechy wyglądu, obniżony iloraz inteligencji oraz inne nieprawidłowości dotyczące różnych układów i narządów, które u poszczególnych osób mogą być różne. Zespół Downa jest zaburzeniem genetycznym i nie ma możliwości wyleczenia go. Osoby z zespołem Downa wymagają rehabilitacji oraz leczenia i monitorowania powikłań.

  • Zespół dyskinetycznych rzęsek

    Zespół dyskinetycznych rzęsek

    Istotą choroby jest zupełny brak lub upośledzenie funkcji rzęsek, czyli struktur komórek organizmu budujących nabłonek urzęsiony dróg oddechowych. Brak tego ruchu lub jego zaburzenia prowadzą do zalegania śluzu w drogach oddechowych, zatrzymywania się w nich szkodliwych cząstek i rozwoju przewlekłego stanu zapalnego.

  • Zespół Edwardsa: przyczyny, objawy i&nbsp;leczenie

    Zespół Edwardsa: przyczyny, objawy i leczenie

    Zespół Edwardsa to choroba genetyczna, której przyczyną jest obecność dodatkowego chromosomu 18 – trisomia 18. Jeśli płód ma zespół Edwardsa, to ciąża z reguły kończy się poronieniem samoistnym. Osoba z zespołem Edwardsa ma wady wrodzone, nieprawidłowości dotyczące wyglądu oraz rozwoju psychomotorycznego. Wśród dzieci urodzonych z zespołem Edwardsa przeważają dziewczynki.

  • Zespół Ehlersa i&nbsp;Danlosa

    Zespół Ehlersa i Danlosa

    Objawy choroby mogą rozpoczynać się już w dzieciństwie, często występują w rodzinach chorych. Bóle występują w stawach - najczęściej kolanowych - u dzieci z nadmierną ruchomością stawów są one często błędnie rozpoznawane jako bóle wzrostowe.

  • Zespół Fanconiego

    Zespół Fanconiego

    Zespół Fanconiego to złożone zaburzenia czynności cewek nerkowych, które prowadzą do utraty z moczem różnych substancji aminokwasów, glukozy i fosforanów, czasem także wodorowęglanów, kwasu moczowego, cytrynianów, białek drobnocząsteczkowych, magnezu, wapnia, potasu i wody. Może być wrodzony lub nabyty, czyli wtórny do innej choroby, jak np. cystynozy, po zatruciu metalami ciężkimi (ołowiem, kadmem, rtęcią) oraz w przebiegu szpiczaka plazmocytowego, wielotorbielowatości nerek, zespołu nerczycowego, cewkowo-śródmiąższowego zapalenia nerek i po przeszczepieniu nerki.

  • Zespół Gilberta

    Zespół Gilberta

    Zespół Gilberta jest łagodną chorobą uwarunkowaną genetycznie, w której dochodzi do okresowego, zwykle niewielkiego zwiększenia stężenia bilirubiny we krwi (tzw. hiperbilirubinemii).

  • Zespół hemofagocytowy

    Zespół hemofagocytowy

    Zespół hemofagocytowy to rzadkie zaburzenie hematologiczne, u podstaw którego leży nadmierne stężenie i aktywność cytokin prozapalnych w organizmie (tzw. burza cytokinowa) spowodowane niekontrolowanym namnażaniem komórek odpornościowych je wydzielających – limfocytów i makrofagów.

  • Zespół hemolityczno-mocznicowy (HUS) i&nbsp;atypowy zespół hemolityczno-mocznicowy (aHUS)

    Zespół hemolityczno-mocznicowy (HUS) i atypowy zespół hemolityczno-mocznicowy (aHUS)

    Zespół hemolityczno-mocznicowy oraz atypowy zespół hemolityczno-mocznicowy to choroby, w przebiegu których dochodzi do tworzenia się zakrzepów w drobnych naczyniach krwionośnych. Mimo różnych przyczyn, objawy HUS i aHUS są podobne, a leczenie prowadzi się w warunkach szpitalnych. Po jego zakończeniu pacjent powinien pozostawać pod opieką poradni specjalistycznej – hematologicznej lub nefrologicznej

  • Zespół jelita drażliwego

    Zespół jelita drażliwego

    Zespół jelita drażliwego to choroba przewlekła, której głównymi objawami są ból brzucha i nieprawidłowy rytm wypróżnień (biegunki, zaparcia lub naprzemiennie). Choć zespół jelita drażliwego powoduje przykre objawy i może wpływać na funkcjonowanie, nie jest ciężką chorobą ani nie prowadzi do niekorzystnych skutków zdrowotnych. Bardzo ważnym elementem leczenia jest odpowiednia dieta.

  • Zespół kanału nerwu łokciowego

    Zespół kanału nerwu łokciowego

    Zespół kanału nerwu łokciowego jest drugą co do częstości neuropatią uciskową po zespole cieśni nadgarstka. Choroba pojawia się zwykle w wieku dorosłym i częściej dotyka mężczyzn. Do podstawowych objawów zespołu kanału nerwu łokciowego należą nieprzyjemne doznania czuciowe w obrębie palców małego oraz serdecznego. Mogą im towarzyszyć bóle okolicy stawu łokciowego, najbardziej nasilone w nocy.

  • Zespół krótkiego jelita

    Zespół krótkiego jelita

    Zespół krótkiego jelita to stan po wycięciu lub wyłączeniu z pasażu pokarmu części lub całego jelita cienkiego, prowadzący do tak znacznego zmniejszenia wchłaniania, że odżywianie drogą przewodu pokarmowego nie pozwala na utrzymanie stanu zdrowia pacjenta. W leczeniu stosuje się przede wszystkim żywienie pozajelitowe w domu.

  • Zespół larwy wędrującej skórnej

    Zespół larwy wędrującej skórnej

    Zespół larwy wędrującej skórnej jest chorobą spowodowaną przez pasożyty, zwykle Ancylostoma brasiliense, które drążą tunele w skórze. Choroba występuje głównie w krajach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Do zarażenia dochodzi podczas kontaktu skóry z zanieczyszczoną pasożytami glebą (chodzenie boso, siedzenie na ziemi). W leczeniu stosuje się leki przeciwpasożytnicze.

  • Zespół miasteniczny Lamberta i&nbsp;Eatona

    Zespół miasteniczny Lamberta i Eatona

    Zespół miasteniczny Lamberta i Eatona jest chorobą rzadką. W około 60% przypadków rozwija się u osób chorujących na nowotwory złośliwe - najczęściej raka płuca lub raka jelita grubego.

  • Zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS)

    Zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS)

    Rozpoznanie AIDS u osoby z potwierdzonym zakażeniem HIV ustala się na podstawie wystąpienia u pacjenta jednej z chorób wskaźnikowych. Diagnostyka jest zawsze ukierunkowana objawami zgłaszanymi przez pacjenta oraz nieprawidłowościami w badaniu fizykalnym stwierdzonymi przez lekarza.

  • Zespół nadmiernej ruchomości stawów

    Zespół nadmiernej ruchomości stawów

    Zespół nadmiernej ruchomości stawów (ZNRS) można stwierdzić wówczas, gdy zakres ich ruchomości, a także ruchomość kręgosłupa, są większe niż wartości prawidłowe. Należy pamiętać, że nasza zdolność do wykonywania ruchów w stawach zależy od wielu czynników, takich jak wiek, płeć czy rasa.

  • Zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD)

    Zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD)

    Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, czyli ADHD jest zaburzeniem, które rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie i obejmuje trzy główne grupy objawów: nadmierną ruchliwość, zaburzenia koncentracji uwagi i nadmierną impulsywność.

  • Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z&nbsp;deficytem uwagi (ADHD) u&nbsp;dorosłych

    Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u dorosłych

    Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) to stan kliniczny, któremu towarzyszy upośledzenie funkcjonowania w wielu dziedzinach, powodując problemy w nauce, zaburzone relacje z bliskimi, trudności społeczne i występowanie różnych problematycznych zachowań. Jest to jedno z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych u dzieci.

  • Zespół napięcia przedmiesiączkowego

    Zespół napięcia przedmiesiączkowego

    U kobiet cierpiących na zespół napięcia przedmiesiączkowego obserwuje się obniżony poziom serotoniny w organizmie. Wydaje się, że wpływ na pojawienie się objawów mają trudne stany emocjonalne, które pojawiły się w ciągu życia, stres, rodzinne obciążenie zaburzeniami depresyjnymi, a także wiek. Zwykle dolegliwości nasilają się po porodzie, a ustępują po menopauzie.

  • Zespół nerczycowy

    Zespół nerczycowy

    Zespół nerczycowy to grupa objawów klinicznych (dolegliwości) oraz nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych, będących powikłaniem chorób nerek, w których dochodzi do dużej utraty białka z moczem (białkomocz).

  • Zespół nerwu międzykostnego przedniego ramienia (zespół Kiloha i&nbsp;Nevina)

    Zespół nerwu międzykostnego przedniego ramienia (zespół Kiloha i Nevina)

    Początkowe objawy zespołu nerwu międzykostnego przedniego ramienia mogą przybierać postać trudności w wykonywaniu precyzyjnych ruchów, szybkiego męczenia się podczas pisania i ogólnej niezgrabności dłoni. Z biegiem czasu pojawiają się także dolegliwości bólowe okolicy nadgarstka, wewnętrznej części przedramienia i dołu łokciowego.

  • Zespół paciorkowcowego wstrząsu toksycznego

    Zespół paciorkowcowego wstrząsu toksycznego

    Paciorkowcowy zespół wstrząsu toksycznego jest powikłaniem zakażenia paciorkowcami beta-hemolizującymi grupy A (Streptococcus pyogenes). To poważna choroba – w jej przebiegu dochodzi do niewydolności wielu narządów i może skończyć się śmiercią. Leczenie prowadzi się w warunkach szpitalnych, często na oddziale intensywnej terapii.

  • Zespół Patau (trisomia 13. chromosomu, <i>Patau syndrome</i>): przyczyny, objawy i&nbsp;rokowania

    Zespół Patau (trisomia 13. chromosomu, Patau syndrome): przyczyny, objawy i rokowania

    Zespół Patau (trisomia 13) to ciężki zespół wad, którego przyczyną jest obecność dodatkowej kopii chromosomu 13. Większość ciąż z zespołem Patau kończy się poronieniem. W większości przypadków dodatkowy chromosom 13 pochodzi od matki i jest to związane z wiekiem matki. Nie ma leczenia przyczynowego tego zespołu, a osoby nim dotknięte zwykle nie dożywają pierwszych urodzin.

  • Zespół podkradania tętnicy podobojczykowej

    Zespół podkradania tętnicy podobojczykowej

    Zespół podkradania wynika ze zwężenia lub całkowitego zamknięcia tętnicy podobojczykowej w jej początkowym odcinku, przed odejściem tętnicy kręgowej. Zwężenie naczynia ogranicza wówczas napływ krwi zarówno do mózgu, jak i do kończyny górnej.

  • Zespół policystycznych jajników (PCOS)

    Zespół policystycznych jajników (PCOS)

    PCOS może być dziedziczny oraz może występować u kobiet, u których doszło do nadmiernej ekspozycji na hormony męskie w życiu płodowym. Zwiększone ryzyko pojawienia się zaburzeń obserwuje się u kobiet z nadwagą lub otyłych, prowadzących niezdrowy tryb życia, u których wcześnie rozpoczął się proces dojrzewania.

  • Zespół pozakrzepowy

    Zespół pozakrzepowy

    Zespół pozakrzepowy to częste powikłanie zakrzepicy żył głębokich. W nodze, w której wcześniej stwierdzono zakrzepicę, zespół pozakrzepowy prowadzi do niewystarczającego odprowadzania krwi, co może się objawiać bólem i obrzękami.

  • Zespół preekscytacji

    Zespół preekscytacji

    Zespół preekscytacji jest wrodzoną nieprawidłowością układu przewodzącego serca odpowiedzialnego za jego czynność elektryczną.

  • Zespół rozrostu bakteryjnego

    Zespół rozrostu bakteryjnego

    Zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO) to stan, w którym w jelicie cienkim występuje zwiększona liczba bakterii, co powoduje objawy i może prowadzić do zaburzeń trawienia i wchłaniania. Głównymi objawami są: wzdęcie brzucha, biegunki, ból brzucha. Nieleczone SIBO pociąga za sobą niekorzystne skutki zdrowotne (m.in. niedobór witaminy B12, A i D, niedożywienie).

  • Zespół Sjögrena

    Zespół Sjögrena

    Przyczyna zespołu Sjögrena nie jest znana, ale niewątpliwie w jego występowaniu odgrywają rolę czynniki genetyczne, być może także zakażenia wirusowe.

  • Zespół suchego oka

    Zespół suchego oka

    Palisz papierosy? Odcuzwasz pieczenie, czasami uczucie suchości oczu? To mogą być objawy zespołu suchego oka. Badania epidemiologiczne wykazały go aż u 11–17% dorosłych osób. Zespół suchego oka często towarzyszy chorobom autoimmunologicznym, dermatologicznym i neurologicznym. Może występować również po kuracji lekami obniżającymi ciśnienie i u kobiet zażywających pigułki antykoncepcyjne.

  • Zespół Sweeta (ostra gorączkowa dermatoza neutrofilowa)

    Zespół Sweeta (ostra gorączkowa dermatoza neutrofilowa)

    Zespół Sweeta, inaczej ostra gorączkowa dermatoza neutrofilowa, jest rzadko występującą chorobą skóry związaną ze zwiększeniem liczby białych krwinek, czyli leukocytów.

  • Zespół ślepej pętli jelitowej

    Zespół ślepej pętli jelitowej

    Najbardziej obciążonymi ryzykiem rozwoju zespołu ślepej pętli jelitowej operacjami są zabiegi usunięcia żołądka. Zespół ślepej pętli może się także rozwinąć po operacjach, w czasie których wykonuje się tzw. zespolenia omijające.

  • Zespół Tourette'a

    Zespół Tourette'a

    Zespół Tourette'a (dokładnie zespół Gillesa de la Tourette'a) to zaburzenie z pogranicza neurologii i psychiatrii, nazywane także „chorobą tików”. Tiki mogą przybierać postać mimowolnych ruchów, powtarzania słów, często obscenicznych, mrugania powiekami, jak też pociągania nosem lub chrząkania.

  • Zespół Turnera

    Zespół Turnera

    Zespół Turnera to choroba genetyczna, która występuje tylko u dziewczynek i jest spowodowana całkowitym lub częściowym brakiem jednego z chromosomów X. Głównymi objawami zespołu Turnera są niski wzrost oraz zaburzenia dojrzewania płciowego, które zwykle skutkują bezpłodnością. Wystąpienie zespołu Turnera u dziecka nie ma związku z wiekiem matki. Odpowiednie leczenie hormonalne oraz kontrolowanie ewentualnych powikłań pozwala żyć większości kobiet z zespołem Turnera bez ograniczeń powodowanych chorobą.

  • Zespół uciskowy górnego otworu klatki piersiowej

    Zespół uciskowy górnego otworu klatki piersiowej

    Zespół uciskowy górnego otworu klatki piersiowej występuje częściej u kobiet, głównie w wieku 30–40 lat. Chorzy najczęściej skarżą się na dolegliwości bólowe odcinka szyjnego kręgosłupa lub obręczy barkowej, drętwienie i mrowienie w rejonie całego ramienia bądź przedramienia i ręki, często towarzyszą im bóle głowy, niekiedy następstwem jest osłabienie siły uścisku dłoni.

  • Zespół ucisku lewej żyły nerkowej przez aortę i&nbsp;tętnicę krezkową górną

    Zespół ucisku lewej żyły nerkowej przez aortę i tętnicę krezkową górną

    Zespół ucisku lewej żyły nerkowej przez aortę i tętnicę krezkową górną występuje rzadko. Objawia się bólem brzucha, bólem pleców w okolicy lędźwiowej, bólem podbrzusza, nudnościami i wymiotami.

  • Zespół usidlenia tętnicy podkolanowej

    Zespół usidlenia tętnicy podkolanowej

    Choroba rozwija się dosyć często u sportowców, zwłaszcza uprawiających biegi lub kolarstwo oraz u osób uprawiających jogging.

  • Zespół Williamsa i&nbsp;Beurena

    Zespół Williamsa i Beurena

    Zespół Williamsa to genetycznie uwarunkowany zespół wad wrodzonych spowodowany brakiem fragmentu jednego chromosomu. Występuje z częstością 1:7500 żywych urodzeń. Ze względu na charakterystyczny wygląd (tzw. cechy dysmorficzne) – m. in. wysokie czoło z krótkimi brwiami, pełne usta, małą żuchwę dzieci z zespołem Williamsa czasem są nazywane dziećmi elfami. Nie ma możliwości wyleczenia zespołu Williamsa. Osoby z tym zespołem wymagają stałej opieki medycznej oraz rehabilitacji.

  • Zespół zaburzeń oddychania

    Zespół zaburzeń oddychania

    Terminem zespół zaburzeń oddychania u noworodka określa się zespół objawów: sinica (sine zabarwienie skóry i błon śluzowych jamy ustnej), przyśpieszenie oddechu (>60/min) lub bezdech, postękiwanie, połączone z widocznym użyciem przez dziecko dodatkowych mięśni oddechowych, występujący u dziecka bezpośrednio po urodzeniu lub w czasie pierwszych 28 dni życia.

  • Zespół Zollingera i Ellisona

    Zespół Zollingera i Ellisona jest rzadką chorobą, w przebiegu której dochodzi do powstawania uporczywych nawracających wrzodów trawiennych. Jego przyczyną jest guz nowotworowy produkujący gastrynę, która zwiększa produkcję kwasu solnego w żołądku

  • Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa

    Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa

    Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) to przewlekłe zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych i stawów kręgosłupa prowadzące do ich usztywnienia. Objawami ZZSK są ból, sztywność i postępujące ograniczenie ruchomości narządu ruchu. Mogą temu towarzyszyć objawy z innych narządów, m.in. zapalenie błony naczyniowej oka i zapalenie jelit.

  • Zez

    Zez

    Zez to choroba polegająca na nierównoległym ustawieniu gałek ocznych. Wiążą się z nią różnego rodzaju zaburzenia widzenia jednoocznego i obuocznego.

  • Zgorzel gazowa (gangrena)

    Zgorzel gazowa (gangrena)

    Gangrena (zgorzel gazowa) to ciężka choroba związana z zakażeniem tkanek, najczęściej bakterią Clostridium perfrigens. Powoduje szybkie narastanie objawów – bólu, obrzęku i pęcherzy z krwotoczną zawartością w miejscu zranienia i – nieleczona – prowadzi w szybkim czasie do zgonu. Choroba nie przenosi się między ludźmi.

  • Ziarnica weneryczna pachwin (LGV)

    Ziarnica weneryczna pachwin (LGV)

    Ziarnica weneryczna pachwin jest chorobą wywołaną przez Chlamydia trachomatis. Choroba występuje najczęściej endemicznie w rejonach podzwrotnikowych i zwrotnikowych globu. Objawy LGV występują znacznie częściej u mężczyzn.

  • Ziarniniak kwasochłonny twarzy

    Ziarniniak kwasochłonny twarzy

    Ziarniniak kwasochłonny twarzy, zwany również ziarniniakiem twarzy, jest przewlekłą chorobą skóry zlokalizowaną głównie na twarzy, która przebiega z tworzeniem ognisk rumieniowo-naciekowych. Przypuszcza się, że jedną z przyczyn choroby może być nadmierna ekspozycja na promieniowanie słoneczne, ale nie jest to w pełni udowodnione.

  • Ziarniniak obrączkowaty

    Ziarniniak obrączkowaty

    Zmiany skórne w ziarniniaku obrączkowatym mają charakter grudek i guzków o gładkiej powierzchni koloru skóry lub lekkosinego, o obrączkowatym układzie. Wykwity występują głównie na grzbietach rąk lub stóp.

  • Ziarniniak pachwin

    Ziarniniak pachwin

    Do zakażenia może dojść w trakcie stosunków płciowych, ale także przez spanie w jednym łóżku z osobą chorą czy nawet siedzenie jej na kolanach.

  • Ziarniniakowatość z&nbsp;zapaleniem naczyń

    Ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń

    Ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (ZZN) to zapalenie małych i średnich naczyń krwionośnych zarówno tętniczych, jak i żylnych, głównie w obrębie górnych i dolnych dróg oddechowych i nerek.

  • Złamania kostki bocznej

    Złamania kostki bocznej

    Do tego typu złamań dochodzi w rezultacie urazu – najczęściej w mechanizmie pośrednim. Najczęściej jest to wykręcenie stawu skokowego, źle postawiona stopa lub skręcenie kończyny przy zablokowanej stopie.

  • Złamania kości czaszki

    Złamania kości czaszki

    Do złamania kości czaszki dochodzi na skutek urazu, zazwyczaj w wyniku uderzenia głową o twardą powierzchnię (przedmiot) bądź w wyniku wybuchu, czyli w sytuacjach, kiedy energia urazu jest wystarczająco duża, by doprowadzić do naruszenia ciągłości kości.

  • Złamania kości łódeczkowatej

    Złamania kości łódeczkowatej

    Kość łódeczkowata jest jedną z kości tworzących nadgarstek, która leży w pierwszym z dwóch szeregów kości nadgarstka po stronie kciuka (czyli po stronie promieniowej). Przyczyną złamania tej kości są najczęściej upadki z podparciem się nadgarstkiem.

  • Złamania miednicy

    Złamania miednicy

    Złamania miednicy to złamania uszkadzające pierścień obręczy biodrowej, który tworzą w sumie dwie kości miedniczne (powstałe z połączenia kości biodrowej, kulszowej i łonowej) oraz kość krzyżowa.

  • Złamania obojczyka

    Złamania obojczyka

    Do złamań obojczyka dochodzi w czasie upadków na okolicę barku, klatki piersiowej. Są to upadki z wysokości, nawet niewielkiej, często w czasie aktywności sportowej.

  • Złamania patologiczne

    Złamania patologiczne

    Zazwyczaj patologiczne złamania powstają podczas wykonywania zwykłych czynności, z użyciem niewielkiej siły. Przyczyną jest osłabienie kości w przebiegającym procesie chorobowym.

  • Złamania przeciążeniowe

    Złamania przeciążeniowe

    Złamania przeciążeniowe mogą wystąpić praktycznie w każdej kości, ale najczęściej u dzieci dotyczą kości piszczelowej, strzałkowej i udowej.

  • Złamania rzepki

    Złamania rzepki

    Złamania rzepki powstają zwykle w wyniku bezpośredniego urazu, np. podczas upadku na twarde podłoże. Takie złamania zwykle występują dopiero u nastolatków, kiedy rzepka jest już mocno uwapniona oraz u dorosłych. Praktycznie nie zdarzają się u młodszych dzieci.

  • Złamania trzonu kości ramiennej

    Złamania trzonu kości ramiennej

    Złamana kość w tej okolicy może doprowadzić do podrażnienia lub przerwania nerwu promieniowego tam przebiegającego. Naciągnięcie lub uszkodzenie nerwu może upośledzić jego funkcję i utrudnić lub uniemożliwić podnoszenie nadgarstka i palców.

  • Złamania wyrostka łokciowego

    Złamania wyrostka łokciowego

    Do złamania wyrostka łokciowego dochodzi najczęściej w czasie upadku bezpośrednio na łokieć, rzadziej na wyprostowaną rękę. Głównymi objawami złamania wyrostka łokciowego zalicza się bolesność łokcia, jego obrzęk (często masywny), zasinienie i ograniczenie ruchomości.

  • Złamania zmęczeniowe stopy

    Złamania zmęczeniowe stopy

    Do złamań zmęczeniowych w obrębie stóp dochodzi przede wszystkim u osób przeciążonych treningiem – zarówno zawodowych sportowców, jak i amatorów. Źle dobrane jednostki treningowe i niewystarczający czas na regenerację powoduje występowanie takich złamań.

  • Złamanie

    Złamanie

    Złamanie to przerwanie ciągłości kości, następujące na skutek urazu, czyli siły działającej z zewnątrz. Złamania mogą dotyczyć wszystkich kości i mogą występować w różnych fragmentach kości.

  • Złamanie palca u&nbsp;stopy

    Złamanie palca u stopy

    Złamanie palca u stopy objawia się miejscowym bólem, obrzękiem, zasinieniem i ograniczeniem ruchomości. Mogą pojawić się trudności w chodzeniu, stawaniu na nodze. Szczególnie niepokojąca jest deformacja palca – jego odgięcie od prawidłowej osi, gdyż może to świadczyć o tym, że złamanie jest przemieszczone.

  • Złamanie prącia

    Złamanie prącia

    Jest to uraz występujący podczas wzwodu prącia, najczęściej w trakcie stosunku płciowego, w następstwie nagłego zgięcia lub w przypadku uderzenia prąciem w krocze lub spojenie łonowe; dochodzi wówczas do rozerwania warstw budujących prącie.

  • Złamanie szyjki kości udowej

    Złamanie szyjki kości udowej

    Złamanie szyjki kości udowej dotyczy okolicy leżącej w bezpośredniej bliskości stawu biodrowego. Do tego typu złamań dochodzi w następstwie upadku na okolicę biodra.

  • Złamanie trójkostkowe

    Złamanie trójkostkowe

    Oprócz uszkodzenia tkanki kostnej, stanowią także duży uraz dla otaczających tkanek miękkich. Decyzję co do tego, kiedy powinna odbyć się operacja po złamaniu trójkostkowym, ortopeda podejmuje na podstawie oceny skóry.

  • Złamanie trzonów kości przedramienia

    Złamanie trzonów kości przedramienia

    Złamanie trzonów kości przedramienia dotyczy środkowej części tych kości – między łokciem a nadgarstkiem. Złamana może być wyłącznie kość promieniowa lub łokciowa, ale w większości przypadków łamią się obie kości równocześnie.

  • Złamanie trzonu kości udowej

    Złamanie trzonu kości udowej

    Do złamania tej kości potrzebna jest bardzo duża siła. Dzieje się to zwykle w czasie wypadków samochodowych, motocyklowych, potrąceń przez samochód, upadków z wysokości.

  • Złamanie zmęczeniowe goleni

    Złamanie zmęczeniowe goleni

    Złamanie zmęczeniowe kości goleni to nieprzemieszczone złamanie, które nie jest wynikiem jednego konkretnego urazu, ale sumą mikrourazów na skutek powtarzanych przeciążeń tej okolicy. Takie złamanie tworzy się tygodniami, miesiącami przez stopniowe uszkadzanie kości przenoszącej nadmierne obciążenie.

  • Złośliwe guzy powiek

    Złośliwe guzy powiek

    Guzy powiek to nowotwory skóry, które mogą mieć charakter zarówno łagodny, jak i złośliwy. Na złośliwy charakter guza skóry może wskazywać jego owrzodzenie, zwłaszcza gdy towarzyszy mu krwawienie, powstawanie krost, wydobywanie się wydzieliny z guza, jego nieregularne zabarwienie, uniesienie brzegów przypominające wyglądem masę perłową, obecność drobnych naczyń w obrębie guza, uszkodzenie przez guz brzegu powieki czy utrata rzęs w okolicy guza.

  • Złośliwe nowotwory tkanek miękkich

    Złośliwe nowotwory tkanek miękkich

    Do nowotworów tkanek miękkich należą wszystkie guzy, które rozwijają się z mięśni szkieletowych (np. widocznych na ramieniu) i gładkich (np. odpowiadających za pracę mechaniczną jelita), tkanki tłuszczowej, tkanki łącznej naczyń krwionośnych i chłonnych. Tradycyjnie w obrębie grupy nowotworów tkanek miękkich omawia się także guzy obwodowego układu nerwowego.

  • Zmarszczka nakątna

    Zmarszczka nakątna

    Zmarszczka nakątna to fałd skórny, który ciągnie się od górnej do dolnej powieki, gdzie się wygładza. Zmarszczka nakątna jest cechą fizjologiczną, charakterystyczną dla wielkiej populacji światowej zamieszkującej Azję, ale nie dotyczy rasy kaukaskiej (białej). Ma charakter wrodzony.

  • Zmiany barwnikowe powiek

    Zmiany barwnikowe powiek

    Zmiany barwnikowe skóry powstają z komórek barwnikowych (melanocytów, melanoforów), które w okresie rozwoju embrionalnego wędrują m.in. do skóry, błony naczyniowej oka i błon śluzowych. Komórki te wytwarzają melaninę, substancję chroniącą organizm przed nadmiernym promieniowaniem ultrafioletowym (UV).

215 artykułów - strona 1 z 2
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta