Pacjent może skorzystać z różnych możliwości rehabilitacji leczniczej, czyli zabiegów i ćwiczeń, które mają pomóc w powrocie do zdrowia lub zwiększyć sprawność chorego. W zależności od stanu pacjenta i jego możliwości fizycznych dostępne są różne formy rehabilitacji leczniczej stacjonarnej (czyli w warunkach szpitalnych, w zamkniętych ośrodkach) lub niestacjonarnej (tj. w przychodniach, poradniach, ośrodkach dziennych), a także w warunkach domowych. Każdą z nich omówiono poniżej.
Fot. iStockphoto.com
Do korzystania z rehabilitacji ma prawo każdy pacjent, który jest ubezpieczony w Narodowym Funduszu Zdrowia, pod warunkiem że lekarz uzna, iż istnieją ku temu wskazania.
Kto może wystawić skierowanie na rehabilitację leczniczą?
Skierowanie na zabiegi w ramach rehabilitacji leczniczej może wystawić każdy lekarz, który ma umowę na leczenie z Narodowym Funduszem Zdrowia, a więc zarówno lekarz rodzinny czy specjalista, jak i lekarz z oddziału po leczeniu szpitalnym pacjenta.
Ważność skierowania na rehabilitację
Po otrzymaniu skierowania na rehabilitację leczniczą pacjent ma 30 dni, aby się zarejestrować, zanim skierowanie straci ważność. Oznacza to, że w ciągu 30 dni od daty wystawienia skierowania trzeba się udać do wybranego ośrodka, którego zakres usług odpowiada skierowaniu i ustalić termin rozpoczęcia zabiegów lub wpisać się na listę kolejkową. Po zarejestrowaniu skierowania nie ma już ryzyka utraty jego ważności.
Możliwe formy odbycia rehabilitacji leczniczej
W zależności od stanu zdrowia pacjenta istnieje możliwość korzystania z różnych form rehabilitacji leczniczej, które wymieniono poniżej.
Rehabilitacja w ośrodku rehabilitacyjnym (poradnia, gabinet), czyli rehabilitacja w warunkach ambulatoryjnych Pacjent dochodzi lub dojeżdża na zabiegi do wybranego ośrodka rehabilitacyjnego. Ten typ rehabilitacji dotyczy przede wszystkim leczenia wad postawy oraz zaburzeń w zakresie narządu ruchu. W warunkach ambulatoryjnych można korzystać z maksymalnie 5 zabiegów dziennie w cyklu 10-dniowym.
W ramach rehabilitacji stacjonarnej, kiedy pacjent dojeżdża do poradni czy gabinetu, można korzystać z zabiegów fizykoterapeutycznych, a więc obejmujących zabiegi oparte na bodźcach takich jak ciepło i zimno, ultradźwięki czy pole magnetyczne. Oprócz tego dostępne są ćwiczenia z fizjoterapeutą, czyli kinezyterapia, a także masaż.
Rehabilitacja w domu pacjenta
Ta opcja przysługuje pacjentom, którzy nie mają możliwości przemieszczania się na zabiegi do poradni czy gabinetu ze względu na stan zdrowia, a więc nie mogą odbyć zabiegów w warunkach ambulatoryjnych. Decyzję o tej formie rehabilitacji podejmuje lekarz. Wskazania do rehabilitacji w domu powinny być zaznaczone na skierowaniu od lekarza. Pacjentowi przysługuje do 5 zabiegów dziennie przez maksymalnie 80 dni w roku.
Rehabilitacja w ośrodku lub oddziale dziennym
Jest przeznaczona dla pacjentów, którzy nie potrzebują nadzoru przez całą dobę, czyli nie ma potrzeby, by przebywali na oddziale, ale zabiegi realizowane w systemie ambulatoryjnym są np. niewystarczające. Jest to forma rehabilitacji szczególnie proponowana po zabiegach ortopedycznych, urazach kończyn, czyli przy zaburzeniach narządu ruchu, ale także zaburzeniach funkcjonowania zmysłów czy usprawnianiu w przypadku chorób serca lub układu oddechowego, czyli tzw. rehabilitacji kardio- bądź pulmonologicznej.
Rehabilitacja na oddziale stacjonarnym
Jest realizowana na szpitalnych oddziałach rehabilitacyjnych. Pacjent jest wówczas przyjmowany na oddział i pozostając w ośrodku lub szpitalu, uczestniczy w zabiegach i ćwiczeniach rehabilitacyjnych. Rehabilitacja taka jest zwykle kontynuacją leczenia, np. szpitalnego. W ramach rehabilitacji na oddziale dokonuje się szczególnie usprawniania w zakresie rehabilitacji ogólnoustrojowej oraz neuro-, kardio- i pulmonologicznej. Długość trwania rehabilitacji na oddziale stacjonarnym zależy od przyczyny rehabilitacji i może trwać od 2 do nawet 16 tygodni. Na rehabilitację stacjonarną skierowanie wystawia lekarz specjalista z oddziału szpitalnego lub poradni specjalistycznej.
