Artykuł napisany specjalnie dla Medycyny Praktycznej - Pediatrii.
dr med. Piotr Kramarz European Centre for Disease Prevention and Control (ECDC), Sztokholm, Szwecja |
|
mgr Bartosz Pędziński European Centre for Disease Prevention and Control (ECDC), Sztokholm, Szwecja Zakład Zdrowia Publicznego, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku |
|
prof. Johan Giesecke European Centre for Disease Prevention and Control (ECDC), Sztokholm, Szwecja |
Tłumaczyła lek. Iwona Rywczak
Wprowadzenie
Potencjalne działania toksyczne tiomersalu, środka konserwującego zawierającego rtęć, będącego składnikiem niektórych szczepionek, są przedmiotem żywej dyskusji. Pomimo przekonujących dowodów przemawiających za bezpieczeństwem szczepionek zawierających tiomersal, domniemane ryzyko poważnych neurologicznych działań niepożądanych występujących po szczepieniu nadal budzi niepokój niektórych rodziców i personelu służby zdrowia. Rtęć jest naturalnym składnikiem skorupy ziemskiej. Jej występowanie w środowisku jest wynikiem naturalnych procesów i działalności człowieka. Czasami dochodzi do przypadkowej ekspozycji ludzi na wolną rtęć. Tiomersal to organiczny związek rtęci o silnym działaniu przeciwdrobnoustrojowym zawierający etylek rtęci, stosowany od lat 30. XX wieku jako środek konserwujący wielu szczepionek i innych produktów biologicznych, zarejestrowanych i sprzedawanych w Stanach Zjednoczonych oraz w innych krajach.[1]