Warto zwrócić uwagę, że bupropion jest coraz częściej stosowany u pacjentów z otyłością, która jest istotnym czynnikiem modyfikującym farmakokinetykę leków.
W badaniu uczestniczyły osoby dorosłe bez poważnych zaburzeń psychicznych, które rozpoczęły stosowanie kwetiapiny w małej dawce albo SSRI.
Swędząca, czerwona wysypka obejmująca głównie okolice kończyn i tułowia, w niektórych miejscach tworzenie się pęcherzy, zmiany w okolicy narządów płciowych – podejrzenie zespołu Stevensa i Johnsona wymaga natychmiastowego odstawienia leków mogących być przyczyną reakcji. Dalsze postępowanie i rodzaj leczenia zależy od stopnia nasilenia zmian oraz stanu ogólnego pacjenta.
W patomechanizmie obrzęku naczynioruchowego w istotnym stopniu uczestniczy bradykinina. Warto pamiętać, że risperidon zwiększaja jej stężenie i nie powinien być stosowany u pacjentów, u których w przeszłości wystąpiły polekowe działania niepożądane pod postacią obrzęku.
Podczas przeprowadzonego konsylium interdyscyplinarnego powzięto podejrzenie, że źródłem objawów występujących u pacjentki jest stosowana farmakoterapia. Należy podkreślić, iż bóle głowy są działaniem niepożądanym, które może pojawić się w przebiegu terapii niemal wszystkimi lekami przeciwdepresyjnymi.
Z powodu bezsenności mężczyzna zgłosił się do lekarza POZ, który zalecił stosowanie diazepamu. Jego przyjmowanie skutkowało upadkami, zamieniono więc ten lek na kwetiapinę. Po ok. 5 dniach jej stosowania wystąpił świąd penisa. Była to dolegliwość uporczywa, dlatego pacjent zgłosił się ponownie do lekarza. Czy wdrażanie kolejnych leków było zasadne?
Przeczytaj opis przypadku i dowiedz się, dlaczego wystąpiły powikłania.
Po konsultacji pacjentki przez zespół interdyscyplinarny, stwierdzono liczne interakcje stosowanych leków, które doprowadziły do opisanych powikłań.
Wyniki wiarygodnych badań klinicznych przeprowadzonych w ciągu ostatnich 30 lat wykazały skuteczność trazodonu w leczeniu chorych na depresję. Lek ten jest również przydatny w leczeniu zaburzeń snu oraz zaburzeń lękowych. Jego unikalny profil tolerancji sprawia, że zastosowany u właściwych pacjentów zapewnia dobrą współpracę w leczeniu, a tym samym – satysfakcjonujące wyniki farmakoterapii.
Jakich argumentów użyć, aby przekonać chorego, że uzależnienie od leku nie jest dla niego korzystne, choć pacjentowi ono nie przeszkadza? Czy brak motywacji do walki z uzależnieniem jest wystarczającym powodem do rezygnacji z prób odstawienia leku? Kiedy rozważać skierowanie pacjenta do szpitala psychiatrycznego lub na oddział detoksykacyjny?
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.