Dane pochodzące z obserwacji ponad 36 000 mieszkańców Anglii prowadzonej 20 tygodni od rozpoczęcia procedury lockdown spowodowanej pandemią COVID-19 sugerują, że największe nasilenie objawów lękowych i depresyjnych występowało w pierwszych tygodniach od ogłoszenia obostrzeń.
Przydatne w praktyce klinicznej, zwłaszcza dla lekarza POZ, jest wykorzystywanie testów przesiewowych przy podejrzeniu zaburzeń o charakterze lękowym. Dzięki takiej praktyce lekarz uzyskuje wskazówkę czy konieczna jest dalsza diagnostyka w tym kierunku oraz czy warto zasugerować pacjentowi wizytę u psychiatry.
Zaburzenia lękowe (dawniej określane jako „nerwicowe”) stanowią grupę różnorodnych zaburzeń o wspólnej genezie historycznej związanej z pojęciem „nerwicy”, a w ich powstawaniu, rozwoju i przebiegu istotną rolę odgrywają czynniki psychologiczne.
Pacjenci z tym rozpoznaniem doświadczają ciągłego napięcia i doskwierają im różnego rodzaju dolegliwości somatyczne, co powoduje, że diagnoza na wczesnym etapie choroby jest często wręcz niemożliwa, gdyż istnieje konieczność wykluczenia w pierwszej kolejności wszelkich innych przyczyn obserwowanego stanu. Dlatego też najczęściej chorzy najpierw udają się po pomoc do lekarzy innych specjalności, zwykle rozpoczynając proces diagnostyczny w gabinetach podstawowej opieki zdrowotnej.
W ostatnim czasie w związku z pandemią związaną z zakażeniami SARS-CoV-2 obserwuje się wzrost liczby osób doświadczających silnego stresu i rozwijających jako rezultat takiego narażenia różnorodne objawy lękowe. Takie zaburzenia są bardzo częste i może być nimi dotknięte około 1/4 społeczeństwa narażonego na zakażenie.
Kiedy i komu potrzebne jest wsparcie w POZ, interwencja kryzysowa, leki, psychoterapia?
Autorzy omawianego przeglądu systematycznego podjęli jedną z pierwszych prób zestawienia dostępnych danych naukowych na temat skuteczności propranololu w leczeniu chorych z zaburzeniami lękowymi.
Autorzy przedstawionego przeglądu – jako pierwsi – podjęli próbę podsumowania aktualnych danych na temat skuteczności różnych metod farmakoterapii w zapobieganiu PTSD.
Powszechnie uważa się, że zarówno leczenie farmakologiczne, jak i interwencje psychologiczne są skuteczne w leczeniu osób z zespołem lęku społecznego. Dotychczas jednak przeprowadzono niewiele badań, które umożliwiałyby dokonanie kompleksowego porównania skuteczności tych metod postępowania. Autorzy omawianej metaanalizy sieciowej podjęli tego pionierską próbę.
Schizofrenia jest zaburzeniem neurorozwojowym, w którego patofizjologii – jak się wydaje – najważniejszą rolę odgrywają czynniki genetyczne, epigenetyczne i stres psychospołeczny.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.