Zaburzenia snu

  • Bezsenność u pacjentów w podeszłym wieku – skuteczność i bezpieczeństwo leków

    Bezsenność znacząco wpływa na dobrostan pacjenta, upośledzając codziennie funkcjonowanie i powodując pogorszenie ogólnej jakości życia. Wyniki badań sugerują, że może się wiązać z częstszym występowaniem zaburzeń depresyjnych, uzależnień lub chorób sercowo-naczyniowych.

  • Zaburzenia oddychania w czasie snu

    Zaburzenia oddychania w czasie snu stanowią ważną grupę zaburzeń snu, ponieważ mają istotny negatywny wpływ nie tylko na samopoczucie w ciągu dnia, ale również na ogólny stan zdrowia. Jeśli nie są leczone, w ciągu kilku–kilkunastu lat mogą prowadzić do poważnych chorób układu krążenia z zawałem serca i udarem mózgu włącznie.

  • Zasady leczenia pacjentów z zaburzeniami snu

    Zaburzenia snu są niejednorodną grupą często występujących problemów zdrowotnych będących przedmiotem zainteresowania lekarzy różnych specjalności. Bezsenności doświadcza 6–15% osób, a zaburzenie to większa ryzyko rozwoju depresji i zachowań samobójczych, a także chorób sercowo-naczyniowych – w tym cukrzycy typu 2.

  • Parasomnie

    Parasomnie to grupa wielu różnorodnych zaburzeń snu, które polegają na występowaniu niechcianych, mimowolnych zaburzeń ruchowych i innych odczuwanych subiektywnie zjawisk podczas przejścia między czuwaniem i snem, w czasie wybudzeń ze snu NREM oraz w trakcie snu REM.

  • Bezsenność

    Na rozpoznanie bezsenności wskazują następujące objawy: trudności w zasypianiu i utrzymaniu snu, zbyt wczesne budzenie się lub sen złej jakości, który nie daje wypoczynku. Te objawy uważa się za nieprawidłowe, jeśli zaburzenia snu wpływają na złe samopoczucie lub zaburzają funkcjonowanie w ciągu dnia.

  • Fizjologia snu

    Wbrew powszechnemu przekonaniu sen nie jest stanem biernym, w którym mózg się wyłącza i wypoczywa. W czasie snu dochodzi co prawda do przyjęcia charakterystycznej postawy spoczynku, zaprzestania aktywności ruchowej, utraty świadomego kontaktu z otoczeniem i zmniejszonej reaktywności na bodźce zewnętrzne, ale aktywność układu nerwowego jest zachowana i podlega stałym cyklicznym zmianom.

  • Zespół niespokojnych nóg

    Zespół niespokojnych nóg to zaburzenie ruchowe związane ze snem, dla którego typowe są następujące objawy: potrzeba poruszania nogami, zwykle połączona z nieprzyjemnymi doznaniami czuciowymi w ich obrębie, niepokój ruchowy, nasilanie się objawów lub ich występowanie wyłącznie podczas spoczynku, przynajmniej częściowa poprawa objawów podczas aktywności, poruszania się, nasilanie się objawów wieczorem i w nocy.

  • Kryteria rozpoznawania przewlekłej bezsenności

    Objawy bezsenności mogą pojawić się w dowolnym momencie życia, przy czym pierwszy epizod występuje najczęściej w okresie wczesnej dorosłości. Rzadziej bezsenność ma swój początek w dzieciństwie lub okresie dojrzewania, choć trudności ze snem obecne są również wśród dzieci i młodzieży.

  • Kiedy powinno się kierować pacjenta z bezsennością do specjalisty?

    Bezsenność to jedna z najczęstszych dolegliwości, z jakimi zgłaszają się pacjenci do gabinetu lekarza POZ. Według statystyk prowadzonych w państwach europejskich na objawy bezsenności skarży się 25–51% populacji.

  • Jakie leki może przepisać lekarz POZ pacjentowi z bezsennością, a jakich nie powinien zalecać?

    W krajach rozwiniętych odsetek osób, które spełniają kryteria rozpoznania bezsenności, sięga 10–15%. Z pacjentami zgłaszającymi objawy zaburzeń snu lekarze pierwszego kontaktu będą spotykać się zapewne coraz częściej.

29 artykułów - strona 1 z 3