Lamotrygina jest pochodną fenyltriazyny zaliczaną zarówno do leków przeciwpadaczkowych, jak i do leków normotymicznych II generacji. Jedynym psychiatrycznym wskazaniem do jej stosowania jest prowadzenie terapii podtrzymującej u chorych z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi.
Duloksetyna wykazuje istotne działanie przeciwdepresyjne i przeciwlękowe, a także pozwala łagodzić objawy związane z przewlekłymi zespołami bólowymi o charakterze neuropatycznym. Przyznano jej także status leku pierwszego wyboru u chorych z bolesną polineuropatią cukrzycową.
Spektrum zastosowań klinicznych duloksetyny jest względnie szerokie. W artykule przybliżono szczegółowe informacje na temat użyteczności duloksetyny, opierając się przede wszystkim na aktualnych wytycznych postępowania klinicznego oraz na wnioskach płynących m.in. z nowych przeglądów systematycznych.
Walproiniany należą do najważniejszych leków przeciwmaniakalnych. U chorych z ostrymi epizodami hipomaniakalnymi, maniakalnymi lub mieszanymi w przebiegu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych stanowią jedną z opcji leczenia pierwszego wyboru.
Po około tygodniu od rozpoczęcia terapii u pacjentki wystąpił obustronny ból oczu z uczuciem palenia, a następnie wrażenie obecności w centralnym polu widzenia przedmiotów o różnych kształtach, które utrudniało funkcjonowanie.
U mężczyzny wykonano rektoskopię, badanie ultrasonograficzne przezodbytnicze, kolonoskopię i tomografię komputerową. W żadnym z tych badań nie ujawniono uchwytnej patologii. Uznano, że opisywane objawy wynikają ze skojarzenia leków otrzymywanych przez pacjenta.
W patomechanizmie obrzęku naczynioruchowego w istotnym stopniu uczestniczy bradykinina. Warto pamiętać, że risperidon zwiększaja jej stężenie i nie powinien być stosowany u pacjentów, u których w przeszłości wystąpiły polekowe działania niepożądane pod postacią obrzęku.
Zapraszamy do wysłuchania wykładu dr. Krzysztofa Wróblewskiego wygłoszonego na XII Krajowej Konferencji Naukowo-Szkoleniowej „Kontrowersje w psychiatrii 2020”.
Z powodu bezsenności mężczyzna zgłosił się do lekarza POZ, który zalecił stosowanie diazepamu. Jego przyjmowanie skutkowało upadkami, zamieniono więc ten lek na kwetiapinę. Po ok. 5 dniach jej stosowania wystąpił świąd penisa. Była to dolegliwość uporczywa, dlatego pacjent zgłosił się ponownie do lekarza. Czy wdrażanie kolejnych leków było zasadne?
Po konsultacji pacjentki przez zespół interdyscyplinarny, stwierdzono liczne interakcje stosowanych leków, które doprowadziły do opisanych powikłań.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.