medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Jaka jest skuteczność tej metody?
Otwarty dialog to kompleksowe podejście, obejmujące zarówno aspekty organizacyjne, jak i swoistą filozofię bycia w relacji, które wykazuje większą skuteczność w porównaniu z innymi formami oddziaływań.
Ważnym zagadnieniem w zakresie optymalizacji terapii elektrowstrząsowej jest problem zakończenia serii zabiegów. Z aktualnej praktyki wynika, że po przeprowadzeniu serii dalsze wykonywanie zabiegów jest przerywane.
Badania eksperymentalne i kliniczne nad nowymi skutecznymi i bezpiecznymi metodami leczenia cierpiących na zaburzenia depresyjne są konieczne i odzwierciedlają kluczową cechę charakterystyczną medycyny, jaką jest potrzeba postępu. Ze względu na wieloprzyczynowość zaburzeń, które fenomenologicznie objawiają się symptomatologią depresyjną, istnieją liczne możliwości terapeutyczne osób z tego rodzaju zaburzeniami. Oprócz technik psychoterapeutycznych dostępnych jest wiele rozmaitych metod leczenia biologicznego, w tym farmakoterapia oraz terapia elektrowstrząsowa
Skuteczność zabiegów elektrowstrząsowych potwierdzono na podstawie lat obserwacji klinicznych oraz wyników licznych badań z grupą kontrolną. Źródłem krytyki i kontrowersji są natomiast związane z tą metodą leczenia działania niepożądane, zwłaszcza dotyczące sfery poznawczej, w tym: ich częstość, nasilenie i odwracalność. W odpowiedzi na zarzuty można stwierdzić, że EW – podobnie jak każda inna metoda czy technika terapeutyczna – powoduje potencjalne ryzyko wystąpienia działań niepożądanych lub powikłań.
Do najważniejszych cech klinicznych zaburzeń tikowych, w tym zespołu Tourette’a, należą: wczesny początek, ujawnianie się objawów przed okresem pokwitania oraz duże prawdopodobieństwo samoistnego ich ustąpienia u osób dorosłych. Zdecydowana większość pacjentów nie wymaga leczenia.
W artykule omówiono wybrane stany kliniczne, które należy brać pod uwagę w trakcie diagnostyki różnicowej stanów zagrożenia życia u pacjentów leczonych lekami psychotropowymi. Wiedza dotycząca możliwych zagrożeń związanych z tym leczeniem stanowi istotny czynnik zwiększający szansę na adekwatne rozpoznanie oraz właściwe postępowanie ratunkowe w następujących omawianych poniżej sytuacjach klinicznych.
Autorzy omawianej pracy podjęli próbę wskazania czynników lub wydarzeń poprzedzających akty przemocy podejmowane przez pacjentów oddziałów psychiatrycznych.
W pracy przedstawione zostały poglądy amerykańskich badaczy, z których wynika, że częstość aktów przemocy dokonywanych przez osoby chore psychicznie zwiększyła się w ciągu ostatnich 50 lat.
Obecne pokolenie lekarzy i psychologów zna Antoniego Kępińskiego (1918–1972) z jego publikacji, zwłaszcza książkowych, do dzisiaj wznawianych.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
