Zgodnie z zaleceniami ekspertów British Association for Psychopharmacology (BAP) dwiema najważniejszymi strategiami leczenia osób uzależnionych od nikotyny są: nikotynowa terapia zastępcza (NTZ) oraz farmakoterapia z użyciem bupropionu, warenikliny lub cytyzyny.
Majaczenie alkoholowe jest jednym z najgroźniejszych powikłań AZA i dotyczy 4–5% pacjentów z objawami tego zespołu. Ta krótkotrwała i przemijająca ostra psychoza pochodzenia somatogennego przebiega z zaburzeniami świadomości, dezorientacją, zaburzeniami spostrzegania oraz nasilonymi, potencjalnie zagrażającymi życiu objawami somatycznymi.
Palenie tytoniu należy do kluczowych czynników determinujących rozwój licznych chorób układu sercowo-naczyniowego, oddechowego oraz pokarmowego, a także wielu nowotworów złośliwych.
W niniejszym opracowaniu przedstawiono najważniejsze dane na temat skuteczności i bezpieczeństwa różnych form leczenia farmakologicznego przeznaczonych dla osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych należących do nieomawianych dotychczas grup: kanabinoidów, związków psychostymulujących (kokainy i pochodnych amfetaminy) lub substancji potocznie nazywanych „narkotykami klubowymi” (3,4-metylenodioksymetamfetaminy [MDMA] i kwasu gamma-hydroksymasłowego [gamma-hydroxybutyric acid - GHB] oraz jego prekursorów).
W niniejszym artykule przedstawiono najważniejsze wnioski płynące z wytycznych przygotowanych przez ekspertów British Association for Psychopharmacology, dotyczących zasad prowadzenia farmakoterapii osób uzależnionych od BDZ.
W badaniu przedstawionym powyżej oceniano skuteczność stosowania e-papierosa zawierającego nikotynę, w porównaniu z plastrem o podobnej zawartości nikotyny oraz z e-papierosem pozbawionym nikotyny, po miesiącu oraz po 3 i po 6 miesiącach od zakończenia terapii.
Uzależnienie od opiatów jest zaburzeniem przewlekłym, przebiegającym z okresami zaostrzeń i remisji. Wyniki dotychczas przeprowadzonych badań sugerują, że wskaźnik nawrotów u leczonych w ośrodkach całodobowych osób uzależnionych od heroiny wynosi około 60%.
Wyniki metaanalizy 42 badań epidemiologicznych przeprowadzonych w 20 krajach wykazały, że wśród chorych na schizofrenię palenie papierosów jest zjawiskiem spotykanym pięć razy częściej niż w populacji ogólnej.
Wiadomo, że osoby używające tytoniu obarczone są większym ryzykiem rozwinięcia się MDD, zaś chorzy na depresję częściej niż osoby z populacji ogólnej uzależniają się od nikotyny.
Najważniejsze informacje dotyczące zasad farmakoterapii osób uzależnionych od alkoholu.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.