Jeśli w trakcie leczenia makrogolami dziecko przechodzi infekcję z towarzyszącymi objawami z przewodu pokarmowego (np. nieżyt żołądkowo-jelitowy) lub wymagającą leczenia antybiotykiem, które może wpłynąć na pasaż jelitowy (np. biegunka związana z antybiotykoterapią), należy na krótko – w czasie ostrych objawów – zawiesić podawanie makrogoli.
Bardzo ważne jest jednak poinformowanie rodziców lub opiekunów dziecka, że po ustąpieniu biegunki powinni kontynuować leczenie makrogolami według wcześniej przyjętego planu. Ewentualnie można zmodyfikować – zgodnie z instrukcją lekarza – dawkę preparatu odpowiednio do nowego stanu klinicznego dziecka. Zbyt gwałtowne przerwanie leczenia (nawet po ostrej biegunce) u niektórych chorych skutkuje szybkim powrotem pierwotnych zaburzeń rytmu wypróżnień i zaparcia. Lek zawsze powinno się odstawiać stopniowo (p. Jak leczyć zaparcie czynnościowe? Który lek wybrać i jak długo prowadzić leczenie?).
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej