U dzieci rozpoznanie mastocytozy najczęściej ustala się na podstawie obrazu klinicznego. Typowe zmiany skórne i obecność objawu Dariera (p. pyt.: Jaką chorobę rozpoznać u małego dziecka z licznymi, brunatnymi grudkami na całym ciele, które po potarciu dają reakcję rumieniowo-obrzękową ze świądem?) są zwykle wystarczające do rozpoznania choroby przez dermatologa, jednak w celu ostatecznego potwierdzenia rozpoznania oraz wykluczenia innych schorzeń o zbliżonym obrazie klinicznym (tj. pokrzywkowa postać histiocytozy z komórek Largerhansa, limfohistiocytoza, wysiewne gruczolaki potowe [syringoma]), liczne mięśniaki gładkie (leyomioma), nacieki i zmiany skórne w przebiegu nowotworów hematologicznych (białaczki, chłoniaki, xanthogranuloma juvenile, pokrzywka przewlekła, reakcje polekowe) zaleca się biopsję skóry w celu wykazania charakterystycznych nacieków z komórek tucznych.
U wszystkich chorych z rozpoznaną mastocytozą skórną należy oznaczyć stężenie tryptazy w surowicy krwi oraz wykonać podstawowe badania laboratoryjne (tj. morfologia z rozmazem). Jeżeli stężenie tryptazy nie przekracza 20 ng/ml i wyniki ww. badań laboratoryjnych są w granicach normy oraz nie ma objawów choroby układowej lub podejrzenia zespołu mielodysplastycznego lub mieloproliferacyjnego, można rozpoznać mastocytozę skórną i obserwować pacjenta. Jeżeli stężenie tryptazy wynosi 20 ng/ml lub jest nieznacznie większe, to przy braku objawów układowych zaleca się ocenę enzymu raz na 1–3 lat do okresu pokwitania. Jeżeli zmiany skórne utrzymują się po 18. rż., zawsze zaleca się wykonanie biopsji szpiku, podobnie jak u dorosłych, u których choroba rozpoczęła się po okresie dojrzewania. Pacjentów z narastającym lub stale się utrzymującym dużym stężeniem tryptazy należy kierować do specjalistycznych ośrodków leczenia mastocytozy („European Mastocytosis Support Network” – www.mastocytosis.eu).
Ze względu na niewielkie prawdopodobieństwo rozwoju choroby układowej biopsja szpiku standardowo nie jest zalecana. Wykonywana jest w nielicznych, rzadkich przypadkach, np. u dzieci, które słabo się rozwijają i u których wyjściowe stężenie tryptazy w surowicy jest duże (>100 ng/ml), długotrwale utrzymuje się na wysokim poziomie lub ulega zwiększeniu oraz u dzieci z hepatomegalią, splenomegalią i/lub limfadenopatią o nieznanej przyczynie, nieprawidłowymi wynikami badań hematologicznych oraz innymi objawami wskazującymi na zajęcie narządów wewnętrznych.
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej