medycyna praktyczna dla ratownictwa
– Uproszczona diagnostyka pozwala na rozpoznanie stanów zagrożenia życia i decyduje o wdrożeniu celowanej terapii – mówi dr hab. n. med. Dorota Sobczyk, specjalista chorób wewnętrznych, specjalista kardiolog, zastępca dyrektora ds. lecznictwa oraz kierownik Centralnej Izby Przyjęć Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II.
– Wielu pracodawców nie chce zatrudniać nowych pracowników, bo po prostu systemu na to nie stać. W związku z tym obserwujemy narzucanie kolejnych obowiązków tym, którzy już i tak są przeciążeni pracą – mówi dr hab. n. med. Dariusz Timler, konsultant wojewódzki w dziedzinie medycyny ratunkowej, specjalista medycyny ratunkowej oraz chirurgii ogólnej.
– Uważam, że ratownik musi wiedzieć, skąd czerpie wiedzę do stosowania leków poza protokołem – mówi mgr Jacek Wawrzynek z Kliniki Anestezjologii i Intensywnej Terapii w Zabrzu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.
– Psychika dziecka jest tak delikatna, że jeśli nawet rodzic rzeczywiście jest oprawcą, nagły jego brak może w dziecku wzbudzić poczucie opuszczenia i braku bezpieczeństwa – mówi Alicja Noworolska, pracownik socjalny i ratownik medyczny.
– Moje doświadczenia zawodowe z różnych imprez masowych pokazują, że w sytuacji podwyższonego ryzyka nie jesteśmy przygotowani na współpracę z innymi służbami – mówi Piotr Kominek, ratownik medyczny.
W okolicy Giewontu zaobserwowano co najmniej 3 wyładowania, w tym to jedno główne o bardzo rzadko spotykanej w polskich warunkach mocy. Podczas akcji ratowniczej wyładowania trwały, część ratowników została porażona, ale chęć pomocy była silniejsza – o pracy ratowników TOPR i tragedii na Giewoncie mówi dr hab. Sylweriusz Kosiński, anestezjolog i ratownik TOPR.
– Wielokrotnie obserwowałem, jak prowadzone są kursy KPP. W moim odczuciu bardzo często prowadzący uważa, że jest to „scena”, na której może się popisywać swoją wiedzą – mówi Adam Stępka, ratownik medyczny i autor bloga www.emergencycardiology.pl.
– Pacjent, który spełnia co najmniej dwa kryteria obrażeń anatomicznych i dwa spośród parametrów fizjologicznych, nie przeżyje transportu do oddalonego o kilkadziesiąt minut drogi centrum urazowego – mówi lek. Paweł Witkowski, ordynator Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w Kartuzach.
– Kierujący pojazdem uprzywilejowanym nie są zwolnieni z obowiązku zachowania szczególnej ostrożności na drodze – mówi podinspektor Krzysztof Dymura, zastępca naczelnika Wydziału Ruchu Drogowego Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie.
Podaż leków przeciwbólowych nie „zamazuje” obrazu patologii w obrębie jamy brzusznej i nie utrudnia diagnostyki na SOR – mówi Jacek Wawrzynek, ratownik medyczny, asystent w Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
