Czy szczepienie ciężarnych przeciwko krztuścowi jest bezpieczne dla ich dzieci?

16.01.2017
Walls T. i wsp.: Infant outcomes after exposure to Tdap vaccine in pregnancy: an observational study. BMJ Open. 2016 (doi: 10.1136/bmjopen-2015-009536)

Szczepienie ciężarnych przeciwko krztuścowi (preparat dTpa), jako strategia pośredniej ochrony przed zachorowaniem na krztusiec ich dzieci w pierwszych tygodniach życia, jest zalecane w wielu krajach na świecie, także w Polsce (p. www.mp.pl/szczepienia/programszczepien/polska/).

W „British Medical Journal Open” opublikowano wyniki badania, w którym naukowcy z University of Otago w Nowej Zelandii zadali sobie pytanie, czy szczepienie ciężarnych przeciwko krztuścowi jest bezpieczne dla ich dzieci?

Program powszechnych szczepień dzieci w Nowej Zelandii obejmuje podanie trzech dawek szczepienia podstawowego przeciwko krztuścowi – w 6. tygodniu życia, oraz w 5. i 6. miesiącu życia oraz dwóch dawek przypominających – w 4. i 11. roku życia. Od 2012 roku, szczepienie dTpa zalecane jest również ciężarnym między 28. a 38. tygodniem ciąży.

SMART VIP (Safety Monitoring of Adverce Reactions to dTpa Vaccine in Pregnancy) jest badaniem kohortowym z prospektywnym zbieraniem danych przeprowadzonym w jednym z regionów Nowej Zelandii, w którym roczna kohorta urodzeniowa obejmowała ponad 6000 dzieci. Stanowiło ono część większego badania o zasięgu krajowym oceniającego szczepienie ciężarnych dTpa w odniesieniu do zdarzeń niepożądanych oraz wpływu na dzieci zaszczepionych kobiet w długim okresie obserwacji.

Badanie przeprowadzono w okresie od września 2012 roku do listopada 2014 roku. Zakwalifikowano do niego 470 ciężarnych, które między 28. a 38. (śr. 33,9) tygodniem ciąży otrzymały dTpa (86% z nich, często jednocześnie, otrzymało również 3-walentną inaktywowaną szczepionkę przeciwko grypie). Średni wiek ciężarnych w momencie szczepienia wynosił 32 lata (zakres 15–45). Ostatecznie w analizie uwzględniono 403 kobiety oraz 408 niemowląt, które obserwowano przez >6 miesięcy (85% przez 12 miesięcy) od momentu urodzenia.

Większość (94%) niemowląt urodziło się w terminie, śr. w 39,2 tygodniu ciąży (zakres: 33–42 tgc.), a jedynie 6% (23) przed 37. tygodniem ciąży. Średnia urodzeniowa masa ciała dzieci wynosiła 3490 g. Tylko jedno dziecko ważyło <1500 g, a 8 pomiędzy 1500 a 2500 g. U 2,5% (10) dzieci rozpoznano niekorzystne zdarzenia zdrowotne oraz wady wrodzone (m.in. wytrzewienie, spodziectwo, nieprawidłowy zwrot jelit, dysplazja stawu biodrowego, wiotkość krtani). Częstość wad wrodzonych i wcześniactwa, a także parametry wzrastania były podobne do wartości obserwowanych w całej populacji Nowej Zelandii. W okresie obserwacji 9 niemowląt miało kontakt z chorym na potwierdzony krztusiec, 67 (16,4%) miało kontakt w środowisku domowym z osobą z przedłużającym się kaszlem, a u 64 (15,6%) niemowląt obserwowano kaszel trwający >10 dni. U żadnego z dziecka nie potwierdzono zachorowania na krztusiec. Jedynie 9 (2,2%) niemowląt wymagało hospitalizacji, z czego 3 z powodu zakażenia dróg oddechowych. U jednego z nich rozpoznano grypę, a u wszystkich 3 wykluczono krztusiec. Zaobserwowano również, że dzieci matek, które otrzymały dTpa w czasie ciąży częściej były szczepione przeciwko krztuścowi w terminie należnym dla wieku niż ogólna populacja niemowląt regionu Canterbury. Odsetek niemowląt, który w trakcie trwania badania otrzymał wszystkie 3 dawki szczepienia podstawowego w 6. tygodniu życia, oraz w 5. i 6. miesiącu życia wynosił odpowiednio 97,8, 98,5 oraz 94,2%.

W podsumowaniu autorzy badania napisali, że w porównaniu z populacją ogólną nie odnotowano różnic w niekorzystnych zdarzenia zdrowotnych u niemowląt, których matki otrzymały szczepionkę dTpa w czasie ciąży.

Reklama

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Przegląd badań