12 kwietnia 2015 roku minęła 60 rocznica ogłoszenia wyników badań Jonasa Salka, które potwierdziły bezpieczeństwo i skuteczność inaktywowanej szczepionki przeciwko poliomyelitis (IPV).
Poliomyelitis jest wysoce zakaźną chorobą. Leczenie przyczynowe nie jest dostępne, jednak chorobie można skutecznie zapobiegać poprzez szczepienia ochronne. Dzięki tej profilaktyce poliomyelitis występuje obecnie endemicznie tylko w 3 krajach: Pakistanie, Afganistanie i Nigerii (p. Czy jesteśmy blisko całkowitej eradykacji poliomyelitis?).
W najnowszym numerze czasopisma Future Microbiology opublikowano artykuł przeglądowy dotyczący obecnie dostępnych szczepionek przeciwko polio, jak również nowych inicjatyw badawczych tym obszarze, mających zapewnić całkowitą eradykację tej choroby właśnie w rejonach endemicznych (czytaj również: Syntetyczna szczepionka przeciwko polio?).
„Liczba zachorowań na poliomyelitis zmniejszyła się na całym świecie o ponad 99%. Jednak nadal intensywnych działań wymaga eradykacja choroby z rejonów dotkniętych nim endemicznie – w tym przypadku skuteczne mogą okazać się nowe szczepionki, nad którymi trwają badania” – mówi Natasha Leeson, specjalista nauk biologicznych z zespołu redakcyjnego czasopisma Future Microbiology.
W ciągu ostatnich 6 miesięcy tylko 2 kraje zgłosiły przypadki zakażenia dzikim wirusem polio: Afganistan i Pakistan. W 2015 roku 120 krajów wprowadzi szczepionkę inaktywowaną do powszechnych programów szczepień (niektóre kraje, np. Nigeria, już zaczęły ją stosować). Ostatecznym celem takiej strategii jest całkowita rezygnacja ze szczepień preparatem „żywym” (OPV).
W Polsce powszechne szczepienia dzieci szczepionkami IPV i OPV wprowadzono w 1959 roku. Od tego momentu zaczęto obserwować stopniowe zmniejszanie liczby zachorowań, a ostatni zdiagnozowany przypadek poliomyelitis wywołany dzikim wirusem odnotowano w roku 1984.
