Kiedy niemowlę można uznać za uodpornione przeciwko poliomyelitis, aby jego starsze rodzeństwo zaszczepić preparatem OPV?

Data utworzenia:  18.02.2014
Aktualizacja: 05.03.2015
dr med. Joanna Stryczyńska-Kazubska
Katedra i Zakład Profilaktyki Zdrowotnej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem w Poznaniu

Szczepienie przeciw poliomyelitis szczepionką inaktywowaną powoduje wytworzenie odporności na wszystkie 3 typy wirusa polio u ponad 90% szczepionych po 2 dawkach oraz u 99% po 3 dawkach.

W przeprowadzonych badaniach taki odsetek serokonwersji stwierdzono miesiąc po podaniu drugiej dawki szczepionki.

Jeżeli razem z dzieckiem w 6. roku życia, które podlega szczepieniu preparatem OPV, zamieszkuje noworodek lub nieuodpornione jeszcze niemowlę, najlepszym postępowaniem będzie zamiana szczepionki OPV na preparat inaktywowany podawany we wstrzyknięciu. VAPP może wystąpić zarówno u osoby zaszczepionej, jak i u nieuodpornionej osoby z bliskiego kontaktu, najczęściej domowego. Sytuacje takie zdarzają się niezwykle rzadko (ok. 1 przypadek na 2,4 mln podanych dawek), częściej po pierwszej dawce (ok. 1/750 000 dawek). Około połowę zachorowań rejestrowano u osób z kontaktu.

W latach 1979–1998, kiedy szczepienie przeciwko poliomyelitis realizowano wyłącznie OPV, w Polsce zgłoszono 35 przypadków VAPP, z czego aż 26 dotyczyło osób zakażonych wirusem szczepionkowym poprzez kontakt z osobą zaszczepioną.

Większość krajów europejskich nie używa już szczepionki doustnej właśnie ze względu na ryzyko VAPP.

W przypadku wspólnego zamieszkiwania 6-latka oraz nieuodpornionego jeszcze niemowlęcia istnieje wskazanie do zamiany szczepionki OPV na IPV ze względów epidemiologicznych. Należy unikać nawet najmniejszego ryzyka zakażenia szczepionkowym wirusem polio, jeśli możliwe jest bezpieczne szczepienie preparatem inaktywowanym.

Piśmiennictwo
1. Resik S.I., Tejeda A., Sutter R.W. i wsp.: Priming after a fractional dose of inactivated poliovirus vaccine. N. Engl. J. Med., 2013; 368: 416–424
2. Van Der Meeren O., Kuriyakose S., Kolhe D. i wsp.: Immunogenicity of Infanrix™ hexa administered at 3, 5 and 11 months of age. Vaccine, 2012; 30: 2710–2714
3. www.immunizationinfo.org/vaccines (cyt. 15.07.2013)
4. www.cdc.gov/vaccines/vpd-vac/polio/vac-faqs.htm (cyt. 15.07.2013)
5. Introduction of inactivated poliovirus vaccine into oral poliovirus vaccine-using countries. Wkly Epidemiol. Rec., 2003; 78: 241–252
6. Imported vaccine-associated paralytic poliomyelitis – United States, 2005. MMWR, 2006; 55: 97–99
7. Paul E.I., Carneiro I.A.: Transmissibility and persistence of oral polio vaccine viruses: implications for the Global Poliomyelitis Eradication Initiative. Am. J. Epidemiol., 1999; 150: 1001–1021
8. Olen M. Sutter R.W., de Gourville E.M. i wsp. Vaccine-derived polioviruses and the endgame strategy for global polio eradication. Annu. Rev. Microbiol., 2005; 59: 587–635
9. Magdzik W.: choroba Heinego i Medina – porażenie dziecięce – poliomyelitis. Rozkwit i agonia choroby w dwudziestym wieku. Przegl. Epidemiol., 2002; 56: 519–530
10. Charakterystyka Produktu Leczniczego Infanrix hexa

Wybrane treści dla pacjenta
  • Polio

Reklama

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Przegląd badań