Czy szczepienie wcześniaków ze skrajnie małą urodzeniową masą ciała jest bezpieczne?

07.10.2015
Adverse events after routine immunization of extremely low-birth-weight infants
DeMeo S.D. i wsp.
JAMA Pediatr., 2015. doi: 10.1001/jamapediatrics.2015.0418

Opracowała lek. Iwona Rywczak

W wieloośrodkowym (348 oddziałów intensywnej terapii noworodka [OITN]) badaniu kohortowym z retrospektywnym zbieraniem danych oceniono bezpieczeństwo rutynowych szczepień u wcześniaków ze skrajnie małą urodzeniową masą ciała (ELBW), urodzonych nie później niż w 28. tygodniu ciąży. Do badania zakwalifikowano 13 926 dzieci, które pomiędzy 53. a 110. dniem życia w trakcie pobytu na OITN otrzymały co najmniej 1 szczepionkę (DTPa, IPV, szczepionka przeciwko Hib, szczepionka przeciwko WZW typu B, skoniugowana szczepionka przeciwko pneumokokom 7-walentna [PCV-7] lub 13-walentna [PCV-13], szczepionki wysoce skojarzone, np. DTPa-IPV-Hib). U 91% z nich wykonano co najmniej 3 szczepienia. W okresie 3 dni przed szczepieniem i 3 dni po nim oceniono następujące zdarzenia niepożądane: zlecenie badań w kierunku posocznicy (krew na posiew), zastosowanie wsparcia oddechowego (podanie tlenu) lub intubacja dotchawicza oraz drgawki.

W okresie poszczepiennym dzieciom częściej pobierano krew na posiew niż przed szczepieniem –19,3/1000 osobodni vs 5,4/1000 osobodni (ryzyko względne skorygowane o znane czynniki zakłócające [aRR]: 3,7 [95% CI: 3,2–4,4]), ale częstość wyników dodatnich była mała i podobna w obu okresach (2,1 vs 3,8%). W porównaniu z okresem przed szczepieniem, po szczepieniu dzieci częściej wymagały wsparcia oddechowego (6,6 vs 14,9/1000 osobodni; aRR: 2,1 [95% CI: 1,9–2,5]) oraz intubacji (2,0 vs 3,6/1000 osobodni; aRR: 1,7 [95% CI: 1,3–2,2]). Ryzyko wystąpienia drgawek było natomiast podobne przed i po szczepieniu.

Ryzyko wymienionych zdarzeń niepożądanych nie zależało od rodzaju podanej szczepionki. Po szczepionkach wysoce skojarzonych było podobne, jak po pojedynczych. Dzieci urodzone w 23.– 24. tygodniu ciąży częściej niż dzieci urodzone w 27.–28. tygodniu ciąży wymagały po szczepieniu oceny w kierunku posocznicy (aRR: 1,2 [95% CI: 1,0–1,3]) lub intubacji (aRR: 1,5 [95% CI: 1,2–2,0]). Przebycie posocznicy w trakcie hospitalizacji wiązało się z większym ryzykiem zlecenia posiewu krwi po szczepieniu (aRR: 1,4 [95% CI: 1,2–1,5]). W okresie poszczepiennym odnotowano 5 zgonów, dane o przyczynie zgonu były dostępne dla 3 dzieci (perforacja jelita, martwicze zapalenie jelit z podejrzeniem posocznicy, zapalenie płuc z niewydolnością oddechową [nie porównano tej liczby z liczbą zgonów przed szczepieniem, bo badaniem objęto tylko dzieci zaszczepione]).

Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że wykonanie rutynowych szczepień u wcześniaków z ELBW jeszcze w trakcie hospitalizacji na OITN wiąże się z częstszym zlecaniem posiewów krwi oraz podaniem tlenu lub intubacji w okresie 3 dni po szczepieniu. Ryzyko wystąpienia takich zdarzeń nie zależało od rodzaju szczepionki (w szczególności po szczepionkach wysoce skojarzonych było podobne jak po pojedynczych).

Reklama

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Przegląd badań