W europejskim wieloośrodkowym badaniu kliniczno-kontrolnym oceniono skuteczność rzeczywistą 10-walentnej i 13-walentnej skoniugowanej szczepionki przeciwko pneumokokom w zapobieganiu inwazyjnej chorobie pneumokokowej u dzieci w wieku <5 lat.
W kanadyjskim badaniu kohortowym oceniono długookresowy wpływ programu szczepień niemowląt przeciwko pneumokokom na zapadalność na pozaszpitalne zapalenie płuc w różnych grupach wiekowych.
Czy korzystny efekt dotyczył wszystkich typów serologicznych pneumokoka? Czy zaobserwowano pośrednie korzyści ze szczepienia dzieci w starszych populacjach? Jak zmieniła się zapadalność na IChP wywołaną przez serotypy nieszczepionkowe?
W badaniu przeprowadzonym w Finlandii oceniono wpływ powszechnych szczepień niemowląt skoniugowaną szczepionką 10-walentną przeciwko pneumokokom na zapadalność na pneumokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych u dzieci i dorosłych 7 lat po rozpoczęciu programu.
W badaniu przeprowadzonym w Holandii oceniono efekty programu szczepień dzieci przeciwko pneumokokom, w tym zjawisko zastępowalności serotypów.
Jakie efekty programu szczepień zaobserwowano w Holandii? Zapoznaj się z wynikami badania.
Jaka była skuteczność rzeczywista szczepionki 10-walentnej w zapobieganiu inwazyjnej chorobie pneumokokowej u dzieci do 9. roku życia?
To zagadnienie oceniono w przeglądzie systematycznym z metaanalizą, do którego zakwalifikowano 28 badań obserwacyjnych i 1 badanie z randomizacją.
To jeden z wniosków badania oceniającego epidemiologię zakażeń pneumokokowych w tej populacji.
Wśród ekspertów pojawiają się opinie, że w erze prowadzonych na szeroką skalę programów szczepień dzieci przeciwko pneumokokom IChP może być markerem pierwotnych niedoborów odporności. Jednak aktualnie nie ma zalecenia, aby po pierwszym epizodzie IChP rozpoczynać diagnostykę w tym kierunku.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.