Cykl prezentacji omawiających odrębności profilaktyki, diagnostyki i leczenia ŻChZZ w onkologii (cz. 3). Odrębności diagnostyki ŻChZZ w onkologii
Cykl prezentacji omawiających odrębności profilaktyki, diagnostyki i leczenia ŻChZZ w onkologii (cz. 2). Czynniki ryzyka wystąpienia ŻChZZ związane z nowotworem
Cykl prezentacji omawiających odrębności profilaktyki, diagnostyki i leczenia ŻChZZ w onkologii (cz. 1). Czynniki ryzyka ŻChZZ charakterystyczne dla onkologii
Profilaktyka przeciwzakrzepowa po artroskopii stawu kolanowego i po unieruchomieniu podudzia w opatrunku gipsowym.
Pacjent przygotowywany do zabiegu stomatologicznego, okulistycznego lub endoskopii wymaga oceny ryzyka okołozabiegowych powikłań zatorowo-zakrzepowych oraz ryzyka krwawienia. Na kim w razie powikłań spoczywa odpowiedzialność za ewentualną „pomyłkę” i zastosowanie lub niezastosowanie profilaktyki przeciwzakrzepowej?
Dyskutują: prof. Krystyna Zawilska, prof. Jerzy Windyga i prof. Adam Torbicki.
Jaki odsetek chorych ortopedycznych otrzymuje profilaktykę ŻChZZ zgodnie z zaleceniami?
W 2008 r. w Polsce tylko 51,8% pacjentów o zwiększonym ryzyku VTE otrzymywało zalecaną przez ACCP profilaktykę. Nie wypadliśmy najgorzej. Według badań przeprowadzonych w latach 2009–10 w Australii stosowana profilaktyka ŻChZZ u chorych o podwyższonym ryzyku wystąpienia tej choroby pokrywa się z postępowaniem zalecanym w wytycznych u 51% chorych.
ŻChZZ jest drugą co do częstości przyczyną zgonu w grupie pacjentów chorych na nowotwór. Ryzyko zachorowania na ŻChZZ jest największe w początkowym okresie po rozpoznaniu choroby nowotworowej.
Czy u pacjenta oddziału rehabilitacyjnego po urazie kręgosłupa z terta- lub paraplegią należy stosować profilaktykę przeciwzakrzepową?
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.