Zakrzepica
Ekspert
Wywiady
Czy zwiększone stężenie fibrynogenu może stanowić wskazanie do antykoagulacji?

Czy zwiększone stężenie fibrynogenu może stanowić wskazanie do antykoagulacji?

02.01.2017

prof. dr hab. n. med. Anetta Undas
Instytut Kardiologii UJ CM w Krakowie, Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II

Wybrane treści dla pacjenta

Sposoby leczenia zakrzepicy żył głębokich Zakrzepica żył głębokich oraz zatorowość płucna to dwie postaci żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Sposoby leczenia obu chorób w dużym stopniu się pokrywają, jednak z uwagi na większe ryzyko zgonu oraz nawrotu choroby związane z zatorowością płucną, obowiązuje w niej bardziej „agresywne” leczenie.
Ostre niedokrwienie kończyn dolnych Przyczynami ostrego niedokrwienia kończyny są najczęściej zator lub zakrzep. Do rzadszych przyczyn należą: zapalenie naczyń, rozwarstwienie ściany tętnicy, uraz lub uszkodzenie tętnicy (np. jako powikłanie niektórych zabiegów wewnątrznaczyniowych).
Ostre niedokrwienie kończyny górnej Przyczynami ostrego niedokrwienia kończyny są najczęściej zator (74% przypadków) lub zakrzep (5–35% przypadków). Do rzadszych przyczyn należą: zapalenie naczyń, rozwarstwienie ściany tętnicy, uraz lub uszkodzenie tętnicy (np. jako powikłanie niektórych zabiegów wewnątrznaczyniowych).
Zakrzepica żylna Zakrzepica żylna polega na tworzeniu się zakrzepów krwi w żyłach nóg. Najczęściej rozpoczyna się ona w żyłach znajdujących się w mięśniach łydek i stamtąd, przechodząc do coraz większych żył, może wędrować ku górze.

Nie przegap

Wykłady i wywiady

Możliwe interakcje lekowe podczas leczenia z zastosowaniem DOAC

Dysfibrynogenemie - ryzyko krwawienia czy zakrzepicy?

Leczenie przeciwkrzepliwe u kobiet w wieku prokreacyjnym

Leczenie interwencyjne ŻChZZ

Leczenie przeciwkrzepliwe zakrzepicy o nietypowej lokalizacji

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Wytyczne

Stosowanie doustnych leków przeciwkrzepliwych u osób w bardzo podeszłym wieku. Cz. 4.
Monitorowanie ryzyka zakrzepowo-zatorowego i ryzyka krwawienia. Czego nie wiemy?
Stosowanie doustnych leków przeciwkrzepliwych u osób w bardzo podeszłym wieku. Cz. 3.
Profilaktyka chorób tętnic obwodowych, choroby współistniejące stanowiące wyzwanie dla leczenie przeciwkrzepliwego.