Leki zwiększające ryzyko zakrzepowo-zatorowe – zapoznaj się z opisem przypadku.
Mężczyzna z rozpoznanym 2 lata wcześniej napadowym migotaniem przedsionków (atrial fibrillation – AF), nadciśnieniem tętniczym 3. stopnia i hipercholesterolemią w wywiadzie, a także z wywiadem AF u ojca, został przyjęty do kliniki kardiologii w celu wykonania krioablacji balonowej ujść żył płucnych.
Nietypowe rozpoznanie w badaniu ultrasonograficznym.
Pacjentkę, lat 28 w 31. tygodniu drugiej ciąży, przyjęto na oddział neurologiczny po pierwszym w życiu uogólnionym napadzie padaczkowym. W ciągu tygodnia poprzedzającego napad drgawkowy skarżyła się na ból głowy, któremu towarzyszyły mimowolne ruchy choreoatetotyczne kończyn górnych i ruchy dystoniczne ust.
Lek. Marcin Waligóra przedstawia przypadek pacjenta z przewlekłym zakrzepowo-zatorowym nadciśnieniem płucnym i niewydolnością nerek, leczonego metodą balonowej angioplastyki tętnic płucnych.
75-letnia kobieta przed 4 tygodniami leczona operacyjnie z powodu złamania prawej kości ramiennej zgłosiła się do ortopedy z powodu nasilenia bólu i obrzęku kończyny.
66-letni pacjent został skierowany na badanie USG w celu oceny żył szyjnych i podobojczykowych. Kilka lat wcześniej przebył zawał serca. W czasie hospitalizacji wystąpił obrzęk lewej kończyny górnej i rozpoznano u niego zakrzepicę lewej żyły podobojczykowej, do której uprzednio miał założoną elektrodę.
Jaka strategia leczenia pacjenta jest optymalna?
Jakie rozpoznanie jest najbardziej prawdopodobne?
Postępowanie u chorych z masywną zakrzepicą żył głębokich
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.