Zespół pozakrzepowy – czynniki ryzyka i rozpoznawanie [materiał archiwalny]
25.09.2014
How to predict and diagnose the postthrombotic syndrome
Anat Rabinovich, Susan R. Kahn
Tłumaczyła lek. Zofia Guła
Polskie Archiwum Medycyny Wewnętrznej, 2014; 7-8 (w druku)
Wybrane treści dla pacjenta
-
Sposoby leczenia zakrzepicy żył głębokich
Zakrzepica żył głębokich oraz zatorowość płucna to dwie postaci żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Sposoby leczenia obu chorób w dużym stopniu się pokrywają, jednak z uwagi na większe ryzyko zgonu oraz nawrotu choroby związane z zatorowością płucną, obowiązuje w niej bardziej „agresywne” leczenie.
-
Przewlekła niewydolność żylna
Przewlekła niewydolność żylna obejmuje chorobę żylakową (żylaki) oraz zespół pozakrzepowy rozwijający się u niektórych chorych, którzy przebyli zakrzepicę żylną.
-
Zespół pozakrzepowy
Zespół pozakrzepowy to częste powikłanie zakrzepicy żył głębokich. W nodze, w której wcześniej stwierdzono zakrzepicę, zespół pozakrzepowy prowadzi do niewystarczającego odprowadzania krwi, co może się objawiać bólem i obrzękami.
-
Ostre niedokrwienie kończyn dolnych
Przyczynami ostrego niedokrwienia kończyny są najczęściej zator lub zakrzep. Do rzadszych przyczyn należą: zapalenie naczyń, rozwarstwienie ściany tętnicy, uraz lub uszkodzenie tętnicy (np. jako powikłanie niektórych zabiegów wewnątrznaczyniowych).
-
Zakrzepica żylna
Zakrzepica żylna polega na tworzeniu się zakrzepów krwi w żyłach nóg.
Najczęściej rozpoczyna się ona w żyłach znajdujących się w mięśniach łydek i stamtąd,
przechodząc do coraz większych żył, może wędrować ku górze.
