Sytuacja kliniczna jest nietypowa? Nie wiesz jak postąpić? Zmagasz się z absurdalnymi
przepisami?
Napisz do nas i zadaj pytanie ekspertowi, zgłoś nieżyciowy przepis, zaproponuj temat,
prześlij ciekawy przypadek, podziel się swoim doświadczeniem. Prześlemy pytanie współpracującym z nami
ekspertom, nasi dziennikarze zwrócą się do NFZ, Ministerstwa, prawnika, zajmą się interwencją, opiszą i
nagłośnią problem.
Czytają nas dyrektorzy szpitali, urzędnicy MZ i NFZ.
Pomóż redagować serwis. Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Sam pobyt w zakładzie karnym nie stanowi ryzyka. Zawsze powinniśmy jednak zebrać wywiad dotyczący ewentualnych kontaktów seksualnych w tym czasie i ryzyka ekspozycji na krew.
Należy podkreślić, że badania w kierunku STI powinny zostać wykonane u kobiety będącej w ciąży, jednak lepiej byłoby je wykonać jeszcze na etapie planowania ciąży.
W przypadku osób regularnie podejmujących ryzykowne zachowania seksualne badanie w kierunku HIV i kiły należy powtarzać co 3 miesiące, a w kierunku rzeżączki i chlamydiozy nie rzadziej niż co 6 miesięcy, często bowiem dochodzi do zakażeń bezobjawowych.
Wskazania do zastosowania opioidów o szybkim początku działania w leczeniu bólu przebijającego. Jak rozpocząć i monitorować terapię?
Decyzja o profilaktyce zakażenia HIV i HBV wynika z ryzyka transmisji tych wirusów w czasie zdarzenia. Często określenie ryzyka jest trudne, dlatego powinno być przeprowadzone przez specjalistę zajmującego się na co dzień zakażeniami.
W polskich badaniach wykazano, że 82% lekarzy specjalności zabiegowych i 44,4% pielęgniarek pracujących na tych oddziałach ulega przynajmniej jednemu skaleczeniu ostrym sprzętem medycznym w ciągu roku; bycie lekarzem jest związane z 4,2-krotnie większym ryzykiem skaleczenia. Przeczytaj odpowiedź prof. Marii Gańczak.
Zgodnie z Rozporządzeniem MZ z dnia 6 czerwca 2013 r. pracodawca prowadzi wykaz takich zranień. Należy podkreślić znaczenie analizy tych zdarzeń w kontekście wprowadzania działań ograniczających liczbę zranień, poprawy bezpieczeństwa pracy oraz w konsekwencji zmniejszenia kosztów ponoszonych w związku z postępowaniem poekspozycyjnym.
Postępowanie nieswoiste powinno zostać zastosowane jak najszybciej w miejscu pracy. Natomiast najlepiej, aby kwalifikacja do profilaktyki zakażenia HIV i HBV oraz monitorowania została przeprowadzona przez specjalistę z doświadczeniem w zakresie terapii zakażenia HIV.
Dzięki lekom ARV długość życia osoby żyjącej z HIV niewiele różni się od długości życia osoby niezakażonej, ale po pierwsze należy wiedzieć o zakażeniu, po drugie w odpowiednim momencie należy rozpocząć leczenie. Ekspert przedstawia sytuacje, w ktorych należy wykonać badanie w kierunku zakażenia HIV.
Dr n. med. Michał Chojnicki odpowiada na pytanie czy leczenie bólu u osoby zakażonej HIV różni się od leczenia innych pacjentów i co należy uwzględnić w doborze leków u osób HIV+.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Napisz do nas