Jak cytować: Jaeschke R.: Wiedza i życie (kliniczne). Med. Prakt. – Psychiatria, 2014; 4: 25–29
Skróty: EBM – praktyka medyczna oparta na wiarygodnych i aktualnych danych naukowych; N-of-1 RCT – badania z randomizacją z udziałem pojedynczych chorych; PBE – dane płynące z praktyki klinicznej; PIO – efekty leczenia ważne z punktu widzenia chorych; QoL – jakość życia; RCT – badanie z randomizacją
„Eminence-based medicine: praktyka medyczna oparta na zasługach i własnym doświadczeniu. Im lekarz bardziej zasłużony i wyżej stojący w hierarchii, tym mniejszą wagę przypisuje czemuś tak banalnemu, jak dowody naukowe. Doświadczenie, jak się zdaje, równoważy każdą liczbę wiarygodnych badań. Koledzy ci pokładają wzruszającą wiarę w doświadczenie kliniczne, definiowane jako »powtarzanie tych samych błędów przez wiele lat z coraz większym przekonaniem«.
”David Isaacs i Dominic Fitzgerald,
Seven alternatives to evidence based medicine1
Wprowadzenie albo „powrót do czystego myślenia”
Jakkolwiek autorom badań o polifarmakoterapii trudno byłoby przypisywać ambicje uniwersalistyczne, to w korespondencyjnej debacie między Stephenem Stahlem oraz Markiem Lochmannem van Bennekomem* i wsp. ujawnił się jeden z najważniejszych problemów współczesnej psychiatrii (* oba artykuły – S. Stahla i M. Lochmanna van Bennekoma – znajdują się w bieżącym numerze czasopisma „Medycyna Praktyczna – Psychiatria”). Uwagi sformułowane przez kalifornijskiego eksperta wpisują się bowiem w kontekst centralnego konfliktu nowożytnej nauki, dotyczącego relacji między teorią, przesłankami empirycznymi oraz wiedzą.2