Opracowali: lek. Michał Terlecki, dr med. Małgorzata Bała, prof. Roman Jaeschke MD MSc
Konsultował prof. dr hab. med. Jacek Juszczyk, Katedra i Klinika Chorób Zakaźnych Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Skróty: ALT – aminotransferaza alaninowa,
BCI – bayesowski przedział ufności,
OR – iloraz szans,
pegIFN – interferon pegylowany,
PP – prognozowane prawdopodobieństwo wystąpienia punktu końcowego,
RCT – badanie z randomizacją,
WZW – wirusowe zapalenie wątroby
Wprowadzenie
Głównym celem leczenia przewlekłego wirusowego
zapalenia wątroby (WZW) typu B jest doprowadzenie
do spowolnienia, zahamowania lub cofnięcia się
zmian zapalnych, a także (choćby częściowo) włóknienia,
czyli zapobieganie rozwojowi marskości
wątroby i raka wątrobowokomórkowego, poprawa
jakości życia i jego przedłużenie oraz ograniczenie
szerzenia się zakażenia HBV. Celami pośrednimi,
pozwalającymi być może na uzyskanie celów głównych,
są: supresja DNA HBV, normalizacja aktywności
aminotransferaz, zanik HBeAg i pojawienie
się anty-HBe (u osób z antygenem "e" w surowicy)
oraz zanik HBsAg i wykrywalność anty-HBs
(p.
Med. Prakt. 6/2010). Obecnie dostępne leki to
interferony α oraz nukleozydowe i nukleotydowe
inhibitory odwrotnej transkryptazy (adefowir,
entekawir, lamiwudyna, telbiwudyna, tenofowir).