Autorzy analizują najnowsze dane z badań klinicznych dotyczące wyboru leków kontrolujących przebieg astmy.
Każdego roku u około 5% chorych na nowotwory złośliwe dochodzi do powstania przerzutów w kręgosłupie. Mediana czasu przeżycia chorych z takimi przerzutami wynosi 10 miesięcy, a głównym celem leczenia w tych przypadkach jest skuteczne łagodzenie bólu oraz zapobieganie lub leczenie niestabilności kręgu. Rzadko stosowanym, ale skutecznym sposobem postępowania u takich chorych (w szczególności, gdy ból ma charakter osiowy) są przezskórne techniki wzmacniania kręgów, takie jak wertebroplastyka, kifoplastyka i skifoplastyka, które szczegółowo omówili autorzy niniejszego artykułu. W tekście podano także precyzyjne wskazania oraz przeciwwskazania (względne i bezwzględne) do zastosowania przezskórnych technik wzmacniania kręgów. Określono również warunki doboru chorych.
Autorzy badań naukowych dotyczących problemu alkoholizmu poszukują odpowiedzi na pytanie, dlaczego ludzie spożywają alkohol w nadmiarze, pomimo negatywnych konsekwencji ekonomicznych, społecznych i zdrowotnych, włącznie z utratą życia.
W artykule pochodzącym z wydania specjalnego "Annals of Oncology", opublikowanego z okazji 11th International Conference on Malignant Lymphoma, która odbyła się 15-18 czerwca 2011 roku w Lugano w Szwajcarii, omówiono najczęstsze typy pierwotnych chłoniaków skórnych (m.in. ziarniniak grzybiasty, zespół Sézary'ego, pierwotne skórne choroby limfoproliferacyjne z komórek T CD30+, chłoniak z komórek T typu zapalenia tkanki podskórnej, pierwotny chłoniak skórny z obwodowych komórek T [odmiany rzadkie] oraz skórny chłoniak z komórek B). Przedstawiono także szczegółowe rekomendacje odnośnie do diagnostyki i optymalnego postępowania leczniczego w przypadku tych chorób.
Artykuł zwięźle przedstawia stosunkowo rzadkie bóle głowy, zwykle ujmowane jako "inne rzadkie bóle głowy", których znajomość wśród lekarzy, nawet neurologów, jest niewielka.
W artykule omówiono znane powikłania sercowo-naczyniowe wywołane stosowaniem chemioterapii uzupełniającej i leków ukierunkowanych molekularnie u chorych na raka piersi. Przybliżono dwa różne typy kardiotyksyczności zależnej od leczenia przeciwnowotworowego. Ponadto przedstawiono czynniki ryzyka powikłań kardiotoksycznych oraz nowe metody diagnostyczne i biomarkery, które mogą stanowić pomoc w ich rozpoznawaniu i kardiologicznym nadzorze nad chorymi. W zarysie omówiono dostępne możliwości zapobiegania powikłaniom kardiologicznym.
Niedoczynność tarczycy ze względu na to, że może przebiegać bezobjawowo lub być maskowana zaburzeniami psychicznymi nadal bywa przyczyną błędów diagnostycznych.
Zatorowość cholesterolowa to choroba, którą należy znać i umieć rozpoznawać, szczególnie w dobie coraz częściej wykonywanych zabiegów rewaskularyzacji wieńcowej, które stanowią główne zagrożenie jej wystąpienia u chorych w podeszłym wieku.
Autor odpowiada na pytania: 1) jak leki przeciwnadciśnieniowe mogą działać korzystnie przy niższych wartościach ciśnienia tętniczego? 2) jak silna jest korelacja między niższym ciśnieniem tętniczym i mniejszym ryzykiem choroby w badaniach obserwacyjnych? 3) czy w badaniach klinicznych niższe ciśnienie tętnicze jest korzystniejsze? 4) jakie są implikacje dla postępowania klinicznego?
Autorzy artykułu przedstawiają koncepcje teoretyczne, problematykę badawczą i doświadczenia pochodzące z praktyki w obszarze szeroko rozumianej medycyny psychosomatycznej. Warto zwrócić uwagę na prezentowane współczesne rozumienie tej dziedziny medycyny czyniące ją o wiele rozleglejszą niż psychiatria konsultacyjna.
Mitochondria stanowią źródło energii dla komórek. Ich białka są kodowane zarówno przez geny mitochondrialne (mtDNA ), jak i jądrowe. Dziedziczenie mtDNA pod wieloma względami różni się od dziedziczenia zgodnego z prawami Mendla. Ponieważ mitochondria są obecne we wszystkich komórkach, objawy kliniczne chorób mitochondrialnych mogą być niezwykle różnorodne.
Przedstawiony przypadek chorej z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi, która w trakcie ciąży wymagała intensywnego leczenia psychiatrycznego, jest ważnym głosem w dyskusji dotyczącej problematyki leczenia kobiet z zaburzeniami psychicznymi w okresie prokreacyjnym.
Autorzy niniejszego artykułu skupili się na poprzedzających wystąpienie migreny tzw. dziecięcych zespołach okresowych, które uwzględniono w drugim wydaniu Międzynarodowej Klasyfikacji Bólu Głowy (International Classification of Headache Disorders, Second Edition – ICHD-II).
Przerzuty w mózgu stwierdza się u 10–40% wszystkich chorych na nowotwory złośliwe i stanowią one najczęstszy rodzaj guzów wewnątrzczaszkowych. Celem postępowania terapeutycznego w takiej sytuacji klinicznej jest uzyskanie kontroli choroby nowotworowej w mózgu poprzez postępowanie skojarzone, obejmujące użycie takich metod jak operacja, radiochirurgia stereotaktyczna i radioterapia całego mózgowia. Korzyść z opanowania choroby w mózgu może się przełożyć na wydłużenie całkowitego czasu przeżycia, ale należy także wziąć pod uwagę jakość życia i stan neurologiczny chorego. W tekście przedstawiono wady i zalety dostępnych sposobów leczenia skojarzonego chorych z przerzutami w mózgu.
Autorzy, opisując stosunkowo rzadko spotykany objaw obniżenia temperatury ciała pacjenta, przypominają o konieczności szczegółowej analizy każdego przypadku. Z punktu widzenia psychiatry na pierwszy plan opisu wysuwają się zaburzenia świadomości, zamącenie, spowolnienie, które de facto były jedynie kliniczną manifestacją obniżonej znacznie temperatury ciała.
W artykule autor udziela odpowiedzi na pytania kliniczne związane z antykoagulacją w okresie okołooperacyjnym u chorych leczonych warfaryną, m.in. dotyczące oceny ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych i krwawienia, wstrzymywania leczenia warfaryną i leczenia pomostowego heparyną.
Pałeczki niefermentujące z rodzaju Acinetobacter stanowią jeden z najbardziej narastających problemów w medycynie zakażeń i to zarówno ze względów epidemiologicznych jak i terapeutycznych.
Świszczący oddech (świst wydechowy) to częsty objaw u dzieci w wieku przedszkolnym. Jest wysokim, ciągłym dźwiękiem, o muzycznym brzmieniu, który powstaje w klatce piersiowej podczas wydechu.
Ginekomastia to często występujący stan kliniczny, polegający na postępującym, niezłośliwym powiększeniu/proliferacji tkanki gruczołowej piersi u mężczyzn. Choroba często ma postać rozlanego stwardnienia albo nieznacznego, ukrytego za otoczką brodawki sutkowej zgrubienia.Najważniejszym elementem diagnostyki jest zidentyfikowanie chorych, u których ginekomastia jest następstwem innych zaburzeń lub u których wyczuwalna zmiana w piersi ma innych charakter (tj. nie jest obrazem ginekomastii). Do określenia charakteru ginekomastii w większości przypadków wystarcza przeprowadzenie dokładnego wywiadu lekarskiego, pełnego badania fizykalnego oraz kilku przesiewowych testów laboratoryjnych.
W marcu 2011 roku w Sankt Gallen odbyła się kolejna, 12. konferencja International Conference on Primary Therapy of Early Breast Cancer. W wyniku przeprowadzonej tam dyskusji ekspertów opracowano praktyczne rekomendacje postępowania dotyczące leczenia chorych na niezaawansowanego raka piersi. Artykuł zawiera przejrzyste podsumowanie zmian zalecanego leczenia oraz wyczerpująco omawia większość problemów napotykanych w codziennej pracy klinicznej.