medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Zakażenia są jedną z najważniejszych przyczyn nowotworów złośliwych na świecie. Ostrożne szacunki wskazują, że w 2002 roku 18% nowotworów złośliwych można było przypisać czynnikom zakaźnym. Spośród związanych z zakażeniem najczęściej występują nowotwory złośliwe żołądka, wątroby i szyjki macicy. Wiele spośród tych zachorowań można przypisać zakażeniom wywołanym odpowiednio przez Helicobacter pylori, wirusy zapalenia wątroby typu B i C oraz ludzki wirus brodawczaka (human papilloma virus – HPV). W artykule pochodzącym z International Agency for Research on Cancer (IARC) przedstawiono bieżącą sytuację epidemiologiczną w odniesieniu do wymienionych zakażeń oraz omówiono charakter zależności łączącej czynniki zakaźne z występowaniem nowotworów złośliwych.
Dopalacze (ang. legal highs, smarts, boosters) to potoczna nazwa substancji psychoaktywnych, syntetycznych lub ziołowych, używanych w celu wywołania efektów możliwie zbliżonych do działania nielegalnych substancji psychoaktywnych.
Preparaty całokomórkowe (whole cell pertussis vaccines – Pw) – zawierają inaktywowane formaldehydem lub ogrzewaniem pałeczki krztuśca (najczęściej kilku różnych szczepów). Jednorazowe szczepienie to podaż około 3000 antygenów. Pierwsze szczepionki opracowano w latach 30. ubiegłego wieku. Na masową skalę są stosowane od lat 50.
Pierwsze, pochodzące z roku 1968, doniesienia o pacjentach, którzy przeżyli dzięki całkowitemu żywieniu pozajelitowemu (total parenteral nutrition – TPN) postawiły chirurgów dziecięcych przed nowymi wyzwaniami, zwłaszcza w aspekcie możliwości leczenia operacyjnego dzieci z zespołem krótkiego jelita (short bowel syndrome – SBS).
Pozytonowa tomografia emisyjna (positron emission tomography - PET) stanowi jeden z najważniejszych kroków naprzód w dziedzinie obrazowania w onkologii. W pierwszej części artykułu omówiono zasadę działania PET, informacje uzyskiwane za pomocą tej metody obrazowania (także w przypadku skojarzenia z tomografią komputerową [TK]), jej ograniczenia oraz rodzaje stosowanych znaczników. W drugiej części, która ukaże się w następnym numerze "Medycyny Praktycznej – Onkologii", przedstawione zostaną wyniki stosowania PET i PET/TK w przypadku konkretnych nowotworów złośliwych.
Niewystarczająca skuteczność leków przeciwdepresyjnych (LPD) w przypadku chorych z zaburzeniami depresyjnymi jest powodem poszukiwania nowych strategii terapeutycznych.
W komentowanym przeglądzie omówiono nie tylko oddziaływanie leków stosowanych w terapii chorych na depresję na funkcje seksualne, ale też podano wyniki wykonanych w trakcie czynności seksualnych badań neuroobrazowych mózgu i porównania odnoszące się do funkcjonowania tego organu u osób cierpiących na depresję.
Komentowany artykuł stanowi bardzo udaną próbę poszerzenia cennej dla lekarzy praktyków wiedzy na temat masturbacji dziecięcej.
Zgodnie ze stwierdzeniem autora artykułu, osteoporozę u dzieci z definicji można rozpoznać, gdy dojdzie do zmniejszenia masy kostnej oraz złamania patologicznego.
Leczenie zachowawcze dostępne dla chorych na rozsianego raka piersi obejmuje szeroki wachlarz możliwości, w tym chemioterapię, hormonoterapię, stosowanie przeciwciał skierowanych przeciw czynnikom wzrostu istotnym dla rozwoju raka, inhibitorów kinazy tyrozynowej oraz postępowanie wspomagające. Duża liczba możliwości leczniczych przyczyniła się do znacznej poprawy rokowania u części chorych na rozsianego raka piersi. W artykule przedstawiono trzeci, aktualny konsensus postępowania u chorych na rozsianego raka piersi opracowany w 2009 roku przez Central European Cooperative Oncology Group (CECOG).
Niedokrwistość jest niezależnym czynnikiem rokowniczym powikłań i zgonu u chorych z zastoinową niewydolnością serca (ZNS). Związek niedokrwistości z niekorzystnym przebiegiem choroby stał się podstawą hipotezy, że leczenie niedokrwistości może poprawić rokowanie u chorych z ZNS.
Choroba Parkinsona (chP) jest częstym zespołem zaburzeń ruchowych spowodowanym zwyrodnieniem neuronów dopaminergicznych w istocie czarnej. U chorych na chP oprócz zaburzeń ruchowych często występują zaburzenia nieruchowe.
Autor w sposób skondensowany i praktyczny omówił zagadnienia dotyczące naturalnego rozwoju osobniczego w odniesieniu do każdej "deformacji" oraz wyjaśnił wiele mitów dotyczących ich leczenia.
Niniejszy artykuł dotyczy w szczególności guzów neuroendokrynnych o małym lub pośrednim stopniu złośliwości, które określa się odpowiednio jako typowe i atypowe rakowiaki. W tekście omówiono aktualne nazewnictwo tych guzów, ich cechy charakterystyczne i zasady klasyfikacji, a także aktualne możliwości leczenia.
John G. Gunderson bardzo rzetelnie przedstawia w swym artykule historię rozwoju poglądów na temat najważniejszych zagadnień klinicznych, naukowych oraz wiążących się z problematyką zdrowia publicznego, dotyczących zaburzeń osobowości typu borderline.
Podstawowym sposobem leczenia raka odbytnicy pozostaje zabieg operacyjny, uzupełniony ewentualnie chemioterapią oraz – coraz częściej – poprzedzony neoadiuwantową radioterapią w celu zwiększenia skuteczności działań terapeutycznych.
Autorzy zwrócili uwagę na wzajemny wpływ różnych czynników chorobotwórczych i wynikające z tego skutki, które jasno wykazują, jak trudno jest leczyć chorych w wieku podeszłym.
Skuteczność leków przeciwdepresyjnych w przypadku depresji dwubiegunowej jest generalnie mniejsza. W badaniu krótkoterminowym, które przeprowadzili Ghaemi i wsp., stwierdzono, że poprawa wystąpiła u ok. 70% pacjentów z depresją jednobiegunową i u 50% pacjentów z depresją dwubiegunową.
Krwawienia z pochwy u dziewcząt przed okresem pokwitania są przejawem patologii, dlatego są wskazaniem do badania ginekologicznego. Wyjątek stanowią krwawienia w okresie noworodkowym, będące następstwem fizjologicznego zmniejszania się stężenia estrogenów pochodzenia matczynego.
Podstawą rozpoznania stwardnienia rozsianego (SR) jest wykazanie czasowego i lokalizacyjnego rozsiania zmian demielinizacyjnych w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN), np. 2 rzutów choroby przebiegających z objawami zajęcia co najmniej 2 różnych struktur OUN.
