W artykule omówiono epidemiologię, patofizjologię oraz trudności diagnostyczne i odrębności leczenia wynikające ze współistnienia niewydolności serca i nowotworu złośliwego.
Jakie leki znajdują praktyczne zastosowanie w leczeniu chorych na miażdżycę kończyn dolnych? W jakich sytuacjach klinicznych można je stosować?
Autorzy przedstawiają praktyczne informacje na temat nowych doustnych antykoagulantów – apiksabanu, dabigatranu i rywaroksabanu oraz wskazówki dotyczące ich stosowania w różnych sytuacjach klinicznych.
Informowanie o ryzyku wystąpienia ŻChZZ i jej objawach powinno u takich pacjentek stanowić standard opieki. Nie ma konieczności przeprowadzania trudno dostępnej diagnostyki trombofilii u większości kobiet, w tym u rozpoczynających stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych, co podkreśla większość ekspertów w tej dziedzinie.
Autorzy opisują, jak rozpoznawać zespół pozakrzepowy i jakie są czynniki ryzyka jego rozwoju.
W artykule podsumowano aktualny stan wiedzy na temat zagrożenia zakrzepowego u kobiet stosujących estrogenowo-progestagenowe doustne środki antykoncepcyjne.
W artykule omówiono trudności diagnostyczne i odrębności leczenia wynikające ze współistnienia niewydolności serca i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.
Już w starożytności znano właściwości przeciwbólowe i przeciwgorączkowe glikozydu, wyodrębnionego z kory wierzby białej, nazywanego salicyną.
U chorych z ACS przebiegającym z uniesieniem odcinka ST (STEMI) postępowaniem z wyboru jest jak najszybsze wykonanie pierwotnej angioplastyki z wszczepieniem stentu/stentów.
Diagnostyka musi uwzględniać czynniki przyczynowe i inne wpływające na przebieg gojenia się rany przewlekłej (RP). Prawidłowe ustalenie etiologii RP stanowi podstawę dalszego postępowania.
Rana przewlekła to ubytek skóry spowodowany procesem chorobowym lub urazem, niepoddający się leczeniu.
Wprowadzenie do praktyki klinicznej zabiegów przezskórnej rewaskularyzacji (percutaneous coronary interventions – PCI) u chorych na chorobę wieńcową (ChW) zmieniło w istotny sposób pole działań terapeutycznych.
W Polsce nieprawidłowości naczyniowe rozpoznaje się rocznie u około 40 tysięcy dzieci. Poważne zaburzenia występują u około 4000–6000 z nich.
Autorzy przedstawiają aktualny stan wiedzy na temat wybranych aspektów fizjologicznych, patogenetycznych i leczniczych gospodarki sodowej i potasowej oraz podają wskazówki co do optymalnego spożycia sodu i potasu.
Przedstawiony artykuł zawiera podsumowanie najnowszych doniesień dotyczących diagnostyki, celów i leczenia chorych na nadciśnienie tętnicze. Znajdziemy w nim m.in. porównanie skuteczności antagonistów receptora angiotensyny II (ARB) z inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACEI), omówienie etiologii i leczenia nadciśnienia tętniczego opornego, oraz wiele innych zagadnień związanych z nadciśnieniem tętniczym.
W artykule przedstawiono nowe nazewnictwo i definicje zapaleń naczyń przyjęte przez Międzynarodową Konferencję Uzgodnieniową w Chapel Hill.
Od początku 2012 roku dostępne są w Polsce 2 nowe leki przeciwkrzepliwe, to jest dabigatran, bezpośredni inhibitor trombiny (Pradaxa), i rywaroksaban, bezpośredni inhibitor aktywnego czynnika X (Xarelto), we wskazaniach innych niż profilaktyka zakrzepicy w związku z aloplastyką stawu biodrowego i kolanowego.
Dzieci z nawracającymi krwawieniami i łatwym powstawaniem podbiegnięć krwawych w wywiadzie często stanowią wyzwanie diagnostyczne dla lekarzy.
Wiele zabiegów stomatologicznych wiąże się z przerwaniem ciągłości tkanek i z krwawieniem o różnym nasileniu. Szacuje się, że około 5% dorosłych osób poddawanych zabiegom stomatologicznym przyjmuje przewlekle co najmniej jeden z leków przeciwzakrzepowych.
Autorka przedstawia aktualne kryteria EKG świeżego zawału serca, zagadnienie błędnych rozpoznań świeżego zawału serca z uniesieniem odcinków ST oraz problemy z rozpoznawaniem w EKG zawałów przebytych. Od ponad 50 lat nie ma wątpliwości, że pierwszym, choć rzadko uchwytnym, a jeszcze rzadziej zauważanym, objawem świeżego zawału jest pojawienie się wysokich, szerokich i symetrycznych załamków T w tych odprowadzeniach, w których w dalszym etapie dochodzi do uniesienia odcinków ST.