Rak pęcherza moczowego jest 6. pod względem częstości występowania nowotworem złośliwym w Stanach Zjednoczonych i przyczyną >16 000 zgonów rocznie. Jego pierwszym objawem jest najczęściej bezobjawowy krwiomocz, którego obecność powinna być wskazaniem do przeprowadzenia diagnostyki obejmującej cystoskopię, badania czynności nerek oraz badania obrazowe górnego odcinka dróg moczowych u osób ≥35. roku życia, a także – niezależnie od wieku – u pacjentów z objawami podrażnieniowymi, czynnikami ryzyka raka pęcherza moczowego lub krwiomoczem makroskopowym.
Do tej pory nie znaleziono żadnego biomarkera pozwalającego przewidzieć, którzy chorzy na mUC odniosą korzyść z terapii lekami z grupy anty-PD-1/PD-L1. Czy istnieje związek pomiędzy odpowiedzią na terapię lekami blokującymi tak zwane punkty kontrolne odpowiedzi immunologicznej, a wadliwymi mechanizmami naprawy DNA?
Przeciwciała monoklonalne anty-PD-L1, nazwane inhibitorami immunologicznych punktów kontrolnych, stały się standardem postępowania klinicznego w pierwszej linii leczenia u chorych na zaawansowanego NDRP.Jak należy dobierać sposób leczenia dla chorych, u których ze względu na brak odpowiednich mutacji nie można zastosować leczenia celowanego?, Co należy wówczas uwzględniać, aby leczenie było optymalne?
U osób z wtórną nadczynnością przytarczyc strategia leczenia operacyjnego polega na takim zaplanowaniu jego zakresu, aby uzyskać radykalność zabiegu, uniknąć nawrotowej lub przetrwałej wtórnej nadczynności tych gruczołów oraz zapobiec przewlekłej ich niedoczynności. Podstawowym celem leczenia operacyjnego jest zmniejszenie stężenia parathormonu w osoczu.
Panele genowe stanowią duży postęp w dziedzinie badań genetycznych. Dają one możliwość oceny predyspozycji dziedzicznych szybko i za rozsądną cenę. Jak należy z nich korzystać i co trzeba wziąć pod uwagę decydując się na takie badanie?
Przedstawiamy krótkie podsumowanie najważniejszych badań dotyczących raka płuca, których wyniki zaprezentowano podczas ASCO Annual Meeting w Chicago.
Przedstawiamy krótkie podsumowanie najważniejszych badań dotyczących raka sutka, których wyniki zaprezentowano podczas ASCO Annual Meeting w Chicago.
Według rejestru EUROCARE istnieją wyraźne różnice w 5-letniej przeżywalności względnej chorych na nowotwory pomiędzy poszczególnymi obszarami świata. W przypadku pacjentów zdiagnozowanych w latach 2000–2007 potwierdzono niską przeżywalność pacjentów w krajach Europy Wschodniej (tu m.in. Polska) i Wielkiej Brytanii/Irlandii oraz wysoką w Europie Północnej i Środkowej. Co jest przyczyną tych różnic?
Przedstawiamy krótkie podsumowanie najważniejszych wyników badań dotyczących czerniaka, które zaprezentowano podczas ASCO Annual Meeting w Chicago.
Wynik badania histologicznego materiału uzyskanego w wyniku biopsji stanowi podstawę rozpoznania, oceny rokowania i zaplanowania leczenia. Niestety, etap ten w wielu polskich ośrodkach jest realizowany nieprawidłowo lub jest pomijany, co przekłada się na gorsze wyniki terapii. Biopsję trzeba przeprowadzić w sposób, który nie wpływa negatywnie na radykalne leczenie miejscowe. Biopsja powinna być poprzedzona wykonaniem badań obrazowych, gdyż biopsja wykonana przed badaniem obrazowym może spowodować znaczne zniekształcenie obrazu radiologicznego, zmniejszając użyteczność oceny miejscowej nowotworu.
Dostępność leczenia chirurgicznego to istotny czynnik, który ma wpływ na wyniki leczenia szerokiej grupy chorych, w tym chorych na nowotwory. Niestety mniej niż 45% chorych na nowotwory na całym świecie ma zapewnione bezpieczne leczenie chirurgiczne w zasięgu swoich możliwości finansowych i w odpowiednim czasie. Co należy zrobić, aby poprawić tę sytuację?
Kolonoskopia współcześnie została uznana za podstawowe badanie w diagnostyce chorób błony śluzowej dolnego odcinka przewodu pokarmowego.
Autorzy bogato ilustrowanego artykułu omawiają techniki oraz podsumowują wyniki leczenia: onkologiczne i czynnościowe.
W 2017 roku ukazały się uaktualnione wytyczne dotyczące zapobiegania zakażeniom miejsca operowanego, na podstawie których zwięzłe opracowanie – podobnie jak w przypadku wytycznych z 2016 r. – specjalnie dla „Medycyny Praktycznej – Chirurgii” przygotował lek. Mateusz Wierdak.
Samotny wrzód odbytnicy bywa nazywany chorobą trzech kłamstw. Zdiagnozowanie tej przypadłości nastręcza sporo trudności nawet doświadczonym koloproktologom. Choć jest zmianą nienowotworową, ze względu na swój obraz kliniczny wymaga uważnego różnicowania z rakiem odbytnicy.
Zarówno przebieg, jak i epidemiologia czerniaka u dzieci istotnie różni się od jego charakterystyki w populacji dorosłych. W artykule wymieniono i w skrócie omówiono te różnice.
Ta postać raka jest złośliwym nowotworem wątroby uważanym za odmianę raka wątrobowokomórkowego. Stanowi niewielki odsetek przypadków i występuje u zdecydowanie odmiennej grupy pacjentów. W tekście omówiono diagnostykę i leczenie tej odmiany raka.
W przypadku incydentaloma wątroby podstawowym problemem jest wiarygodne zróżnicowanie zmian istotnych od nieistotnych klinicznie.
Rozpoznanie guzów wątroby na podstawie samych tylko badań obrazowych pozostaje wyzwaniem, a zmiany, które nie spełniają określonych kryteriów diagnostycznych, mogą wymagać biopsji. Dzięki swoim fascynującym właściwościom przedmiotem aktywnych badań stały się nowe hepatotropowe środki kontrastowe.